اختلالات وضعیتی فعالیت عضلات را مختل کرده و منجر به اختلال عملکرد مفاصل می شود و از آنجایی که حفظ عملکرد مفصل شانه نیازمند هماهنگی دقیق و به موقع وارد عمل شدن عضلات است،که در نتیجه تغییر در سطح فعالیت عضلانی اختلال حرکتی ایجاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته برنامه ی تمرینی حرکات اصلاحی با فیزیوبال، و کینزیوتیپ و ماندگاری این اثرات پس از ۴ هفته بر فعالیت الکتریکی عضلات منتخب کمربند شانه ای پسران جوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی بوده است. جامعه آماری تحقیق حاضر را ۴۵ نفر از پسران (گروه شاهد سن ۷۵/۰±۰۰/۱۷، قد ۰۱/۲±۹۳/۱۶۳، وزن ۵۱/۶±۲۰/۶۵، توده بدنی ۷۶/۲±۱۰/۲۵، گروه حرکات اصلاحی با فیزیوبال سن ۸۸/۰±۹۳/۱۶، قد ۸۵/۶±۶۶/۱۶۱، وزن ۰۹/۱۰±۴۰/۶۳،توده بدنی ۰۴/۳±۸۲/۲۶ و گروه حرکات اصلاحی با کینزیوتیپ سن ۹۲/۰±۰۰/۱۷، قد ۲۵/۷±۵۳/۱۶۱، وزن ۸۱/۶±۸۶/۶۲، توده بدنی ۸۴/۳±۸۸/۲۷) مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی تشکیل دادند. برنامه تمرینات ویژه بر اساس مطالعات انجام شده به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ۴۰ تا ۶۰ دقیقه زیر نظر آزمونگر اجرا شد. جهت اندازه گیری فعالیت الکتریکی عضلات، فرد در حالت دمر حرکات چرخش خارجی، چرخش داخلی و اکستنشن شانه را انجام داده و به ترتیب حداکثر انقباض ارادی عضلات تراپزیوس، رومبویدوس و سراتوس آنتریور بوسیله دستگاه EMG ثبت شد. پس از ۴ هفته از پایان دوره تمرین،آزمون ها مجددا تکرار شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان فعالیت الکتریکی عضلات پس از هشت هفته تمرین در هر دو گروه آزمایشی در پس آزمون به طور معناداری بهتر از پیش آزمون است (گروه حرکات اصلاحی با فیزیوبال (سراتوس انتریور: ۰۰۱/۰=p ، % ۱۴/۱۷، تراپزیوس میانی : ۰۰۱/۰=p ، % ۷۹/۱۵، رومبویید ماژور: ۰۰۱/۰=p ، % ۸۱/۱۴،) گروه حرکات اصلاحی با کینزیوتیپ (سراتوس انتریور:۰۰۱/۰=p ، % ۱۴/۱۷،تراپزیوس میانی : ۰۰۱/۰=p ، % ۶۲/۲۱، رومبویید ماژور: ۰۰۱/۰=p ، % ۰۰/۲۰،) و همچنین نتایج تحقیق پیشرفت معنی داری در آزمون ماندگاری نسبت به پیش آزمون در هر دو آزمایشی نشان داد (گروه حرکات اصلاحی با فیزیوبال (سراتوس انتریور: ۰۰۱/۰=p ، % ۶۰/۸، تراپزیوس میانی :۰۰۱/۰=p ، % ۹۰/۷،رومبویید ماژور: ۰۰۱/۰=p ، % ۴۰/۷،)گروه حرکات اصلاحی با کینزیوتیپ (سراتوس انتریور: ۰۰۱/۰=p ، % ۶۰/۸تراپزیوس میانی ۰۰۱/۰=p ، % ۲۰/۱۶ و رومبویید ماژور: ۰۰۱/۰=p ، % ۰۰/۸). با در نظر گرفتن نتایج تحقیق حاضر میتوان بیان کرد که برنامه تمرینات اصلاحی با کینزیوتیپ و فیزیوبال، بر روی فعالیت الکتریکی عضلات منتخب کمربند شانه ای (عضلات سراتوس انتریور،تراپزیوس میانی و رومبویید ماژور) تاثیر مثبتی دارد و این اثرات حتی پس از ۴ هفته ماندگار است. پیشنهاد می شود از این برنامه تمرینات اصلاحی برای پسران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی جهت بهبود وضعیت عضلات کمربند شانه ای آنها استفاده شود.
