جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای زنان سالمند

مجتبی صالح پور، فائزه رضوانی، فرزانه حاتمی،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: پروتئین GDNFدر شکل پذیری عصبی شناختی و سارکوپنی دخیل است و افزایش GDNF در اثر تمرین مقاومتی موجب پیری سالم‌تر و تاخیر سارکوپنی می‌شود که تمرینات مقاومتی TRX موجب بهبود عملکرد و روحیه سالمندان می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تاثیر شش هفته تمرین TRX بر میزان پروتئین GDNF سرم خون زنان سالمند است.
روش تحقیق: هدف تحقیق، کاربردی با روش نیمه تجربی شامل پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و داده های میدانی و آزمایشگاهی است. ۲۸ زن سالمند ۵۵ -۷۵ ساله کانون بازنشستگان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران به طور تصادفی به دو گروه تجربی(۱۵ نفر) با میانگین سنی ۶۰/۵ ± ۸۶/۶۰، وزن ۹۵/۱۱ ± ۰۰/۷۵ ، BMI ۲۲/۴ ± ۶۵/۲۷ و شش هفته تمرین TRX و گروه کنترل(۱۳ نفر) با میانگین سنی ۰۳/۴± ۳۸/۶۴ ، وزن ۹۵/۴ ± ۶۹/۷۲، BMI ۱۸/۲  ± ۳۳/۲۸ و عدم تمرین تقسیم شدند. هفته اول و ششم از هر دو گروه آزمون‌ قدرت بالاتنه، پایین‌تنه و میزان پروتئین GDNF به روش الایزا گرفته شد. آزمون شاپیرو-ویلک جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها، آزمون لوین برای همگنی واریانس‌ها و آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه در سطح معناداری ۰۵/۰ >P برای آزمون فرضیه‌ها استفاده و محاسبات آماری با spss۲۴ انجام شد.
یافته‌ها: در نتایج تحلیل کوواریانس قدرت بالاتنه و پایین تنه بین دو گروه تفاوت معناداری در سطح ۰۵/۰ >P وجود دارد. با حذف اثر متغیر پیش آزمون، بین میزان پروتئین GDNF گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. با مقایسه میانگین‌های تعدیل شده در گروه تجربی و کنترل، میزان پروتئینGDNF گروه تجربی (۷۵۱/۱۵ ± ۱۰۲/۴۴۳) به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (۰۲۹/ ۱۷± ۷۵۶/۲۰۹ ) است(۰۵/۰ >P).
نتیجه گیری: شش هفته تمرین TRX بر میزان پروتئین GDNF زنان سالمند، قدرت بالاتنه و پایین تنه تاثیر معناداری داشت و احتمالا می تواند در کاهش و یا به تاخیر انداختن سارکوپنی موثر باشد.
 
پریسا سیف، محمدرضا دهخدا، حمید رجبی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده

هدف از انجام این تحقیق تعیین اثر یک دوره کوتاهمدت تمرین ویبریشن بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی
زنان سمالمند بمود. آزممودنیهمای داوطلمب ۰/ )سمن ۲۲ ± ۰۱/۶۹ سمال، وزن ۱۱/۹۴ ± ۰۰/۴۲ کیلمو گمرم،
۰/ قد ۶۰ ± ۱۰۰/۹۹ سانتیمتر و BMI ۲/۲۳ ، ± ۲۰/۰۲ کیلوگرم بر متر مربع( به صورت تصادفی به سه گروه
= ویبریشن) ۱۰ n (، گروه بدون ویبریشن =۱۲( n = ( و کنترل) ۱۶ n ( تقسیم شدند. گروه ویبریشن تمرینات را که
شامل ۴ وضعیت بدنی بود به مدت ۱۶ روز با فرکانس ۳۰ ۲۶ هرتز - و دامنه ۱۲ میلیمتر انجام دادنمد. گمروه
بدون ویبریشن نیز تمرینات مشابه گروه ویبریشن را بر روی دستگاه خاموش انجام دادند و از گروه کنترل نیز
خواسته شد که فعالیت ورزشی عادی خود را انجام دهند. برای سنجش قدرت دست و پا از دینامومتر، بمرای
سنجش انعطافپذیری از آزمون خمشدن تنه به جلو، برای سنجش تعادل از زمان ایستادن روی یک پا و برای
ارزیابی ترکیب بدن از اندازهگیری چربی زیرپوستی سه نقطهای )فوق خاصره، ران و سه سر بمازو( بمهوسمیله
دستگاه کالیپر استفاده گردید. پس از جمعآوری اطععات، دادهها با استفاده از نرمافمزار آمماری Spss ۱۵ و
Excel ۲۰۰۷ با روش آماری t وابسته و تجزیه و تحلیل واریانس ممورد ارزیمابی قمرار گرفتنمد. یافتمههمای
درونگروهی نشان داد که در گروه ویبریشن قدرت دست راست ۶/۶۲( p= (، قدرت دست چمپ ۶/۶۱( p= ،)
قدرت پا ۶/۶۶۴( p= (، انعطافپذیری ۶/۶۶۰( p= ( و تعادل پای چپ ۶/۶۶۰( p= ( افمزایش و درصمد چربمی
بدن ۶/۶۶۲( p= ) و چربی زیر پوستی ناحیه ران ۶/۶۱( p= ( کاهش معنیدار داشمته اسمت. در حمالی کمه در
گروه بدون ویبریشن فقط افزایش قدرت دست راست ۶/۶۱( p= ( و کماهش چربمی زیمرپوسمتی ناحیمه ران
۶/۶۱( p= ( معنیدار بود. به همر حمال، در گمروه کنتمرل همیچکمدام از متغیرهما اخمتعف معنمیداری را بمینپیشآزمون و پسآزمون نشان ندادند. یافتههای بین گروهی نشان داد که تمرین ویبریشن افمزایش معنمیداری
در قمدرت دسمت راسمت و چمپ ۶/۶۶۳( p= ۶/ و ۶۶۰ p= (، قمدرت پما ۶/۶۶۲( p= ( و تعمادل پمای چمپ
۶/۶۱( p= ( آزمودنیهای گروه ویبریشن نسبت به دو گروه دیگر ایجاد کمرد، ولمی تمأثیر معنمیداری بمر روی
تعادل پای راست، انعطافپذیری و درصد چربی هیچکدام از گروهها نداشت. براساس نتایج تحقیق، با انجمام
دورههای کوتاهمدت تمرین ویبریشن میتوان به تقویت قدرت دست، پا و تعادل سالمندانی که امکان شرکت
در دورههای طولانیمدت تمرینات را ندارند پرداخت.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb