اگرچه توانایی دستیابی به بالاترین سرعت دویدن، عامل موفقیت در بسیاری از رشته‌های ورزشی به شمار می‌رود، بااین‌وجود در شناخت ویژگی جسمانی که زیربنای دستیابی به این توانایی است، ابهاماتی وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سفتی پا و سفتی عمودی در پیشبینی توانایی سرعت دویدن است. داده‌های کینتیکی و کینماتیکی سه‌بعدی مهارت دویدن از ۵۰ زن سالم دانشجوی تربیتبدنی و علوم ورزشی جمعآوری و از آن برای اندازه‌گیری سفتی پا و سفتی عمودی استفاده شد. برای بررسی امکان پیشبینی سرعت دویدن با استفاده از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافتهها: نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که بین دو متغیر سفتی پا و سفتی عمودی با میانگین سرعت دویدن رابطه قابل‌توجهی وجود دارد (۰/۶۷۱=R) و این دو متغیر می‌توانند ۴۲ درصد از واریانس میانگین سرعت دویدن را پیشبینی نمایند. (۰/۴۲۶=Adj.R square). نتایج پژوهش حاضر نشان داد به‌احتمال‌زیاد توانایی افراد در سرعت دویدن به میزان قابل‌توجهی به سفتی پا و سفتی عمودی وابسته است. نتایج این پژوهش میتواند اطلاعات مهمی درزمینۀ طراحی برنامه‌های تمرینی و استعدادیابی در اختیار مربیان و متخصصان این حوزه قرار دهد.
