جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای سرطان پستان

مهدی عجم، آذر آقایاری، سوانا حقوردیان، مهدی قیطاسی،
دوره ۱۲، شماره ۷ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده

تحقیق حاضر به بررسی اثر ۲۱ هفته تمرین هوازی بر برخی شاخصهای سیستم ایمنی و سلامت عمومی در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان پرداخت. ۰۴
۱۲ کیلوگرم بر مترمربع و /۹±۱/ ۳۶ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۹ /۱±۹/ ۱۳ سال، وزن ۹۹ /۹±۲۱/ زن مبتلا به سرطان پستان در دو گروه تمرین با میانگین ۱
۱۲ کیلوگرم بر مترمربع قرار گرفتند. گروه تمرین، علاوه بر شیمی /۰ ± ۱/ ۳۹ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۲ /۲±۳/ ۱۳ سال، وزن ۱۳ /۳±۲۴/ کنترل با میانگین ۲
۰۴ درصد حداکثر ضربان قلب( بهصورت ۱ جلسه در هفته و به - درمانی، ۲۱ هفته پیادهروی متوالی با شدت متوسط )براساس مقیاس اصلاحشده بورگ و ۳۴
استفاده شد. برای ارزیابی شاخصهای سیستم ایمنی قبل، پس G.H.Q مدت ۱۴ تا ۰۹ دقیقه انجام دادند. برای ارزیابی سلامت عمومی از پرسشنامه استاندارد
۴ و با استفاده از / و شمارش پلاکت گرفته شد. دادهها در سطح معناداری ۴۹ CBC DIFF, HB, HCT از هفتههای چهارم، هشتم و دوازدهم، آزمایش
انجام شد. (CANCOVA) نسخه ۲۳ تحلیل شدند. تحلیل دادهها و شناسایی اثر خالص مداخلات تمرینی با استفاده از تحلیل کوواریانس SPSS نرمافزار
میانگین میزان گلبولهای سفید خون در گروه تمرین و کنترل به ترتیب .)p≥۴/ سلامت عمومی و امید به زندگی در گروه کنترل کاهش معناداری داشت ) ۴۹
افزایش غیرمعنادار و کاهش معناداری را نشان داد. تمرین هوازی منظم با شدت متوسط میتواند مانع افت سطح گلبولهای سفید در طی فرایند درمان بیماران
شود و در تقویت سیستم ایمنی و ارتقای سطح سلامت عمومی مؤثر باشد.


الهام شهاب‌پور، محمد امین دلاوری،
دوره ۲۱، شماره ۲۶ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده

سندروم کاشکسی و خطر مواجهه با بیماری‌های قلبی عروقی شیوع بالایی در بیماران سرطانی دارد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین استقامتی به عنوان یک روش کمک‌درمان بر کاشکسی ­عضلانی و عواقب قلبی عروقی ناشی از سرطان­ پستان انجام شد. ۲۰ سر موش بالب­سی (شش تا هشت هفته­ایی با میانگین توده بدنی ۱۷-۱۸ گرم) پس از القای سرطان پستان و گذشت ۲ هفته، تست توان هوازی بیشینه را اجرا کردند و به‌طور تصادفی به دو گروه تومور-کنترل و تومور-تمرین تقسیم شدند. گروه تومور-تمرین، پروتکل تمرین استقامتی را به مدت ۶ هفته، ۵ روز در هفته با افزایش تدریجی شدت ۱۲ متر به ۲۰ متر در دقیقه و مدت زمان ۲۵ دقیقه تا ۵۵ دقیقه انجام و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین تست توان هوازی بیشینه به عمل آمد. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین موش­ها قربانی شدند. وزن بدن، وزن غذای‌مصرفی، وزن قلب، وزن طحال، وزن عضله دوقلو و نعلی، شاخص توده قلبی و نسبت وزن عضله نعلی به وزن بدن و نسبت وزن عضله دوقلو به وزن بدن در دو گروه تومور-کنترل و تومور-تمرین اندازه‌گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون آماری تی­ مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰P< استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر افزایش معنادار در وزن قلب (۰۰۵/۰P= وزن طحال (۰۲۹/۰P=)، عضله دوقلو (۰۰۹/۰P=) و عضله نعلی (۰۲۲/۰P= در گروه تومور-تمرین نسبت به گروه تومور-کنترل را نشان داد. همچنین افزایش معنادار شاخص توده قلبی (۰۱۶/۰P=) و نسبت وزن عضله دوقلو به وزن بدن (۰۰۵/۰P=) و نسبت عضله نعلی به وزن بدن (۰۲۱/۰P=) در گروه تومور-تمرین نسبت به گروه تومور-کنترل مشاهده شد. درنتیجه، به نظر می­رسد تمرین استقامتی می­تواند به عنوان یک روش کمک درمانی و استراتژی بالقوه برای بهبود سلامت دستگاه عضلات اسکلتی، قلب و عروق و کاهش روند کاشکسی عضلانی ناشی از سرطان پستان مورد توجه قرار گیرد.



 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb