هدف این پژوهش بررسی تأثیر هشتهفته تمرین اصلاحی جامع بر سندرم متقاطع فوقانی بود. ۰۴ دانشجوی دختر که به ناهنجاریهای سر به جلو، شانه به
۱۱ سال، قد /۰۴±۱/ جلو و کایفوز مبتلا بودند داوطلبانه در این پژوهش مشارکت کردند. آزمودنیها بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی )با میانگین سنی ۰۴
۵۷ کیلوگرم( /۰۱±۵/ ۱۰۴ سانتیمتر، وزن ۰۰ /۱۵±۰/ ۱۱ سال، قد ۲۱ /۷۵±۱/ ۵۱ کیلوگرم( و کنترل )با میانگین سنی ۷۰ /۴۰±۰/ ۱۵۱/۰۷±۵/۱۱ سانتیمتر، وزن ۰۴
تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینهای اصلاحی جامع را به مدت هشتهفته و سهروز در هفته انجام میدادند. زوایای سر به جلو و شانه به جلو آزمودنیها به
قبل و بعد از هشتهفته تمرین اصلاحی اندازهگیری شد. دادهها و اطلاعات )r=۴/ روش عکسبرداری از نمای جانبی و زاویه کایفوز توسط خطکش منعطف ) ۱۲
نتایج نشان داد زوایای سر به جلو، شانه به جلو و کایفوز آزمودنیها به طور معناداری در گروه تجربی .)p≤۴/ تجزیه و تحلیل آماری شد ) ۴۵ SPSS با نرمافزار
براساس یافتهها به محققان و متخصصان پیشنهاد میشود به منظور کسب نتیجه مؤثرتر در برنامه تمرینی خود به اصلاح همزمان .)p≤۴/ کاهش یافته است ) ۴۵
ناهنجاریها به عنوان روشی نو توجه کنند.
