هدف تحقیق حاضر بهدستآوردن تعداد تلاشهای لازم برای کسب حداکثر پاسخهای بیومکانیکی مفاصل
پایینتنه در طول ۱۱ شوت روی پای متوالی است. ۱۱ شوت متوالی از پای شوت ۱۱ بازیکن حرفهای فوتبال
± ۸۵۳۱ سال و سابقۀ بازی ۸۳۹۱ . ± ۵۸ کیلوگرم، سن: ۸۳۸۹ ± ۱۵,۳۱۱ سانتیمتر، جرم ۹۳.۱ ± )قد: ۹۳.۴
۱۵۳۹ سال(، بهوسیلۀ شش دوربین مادون قرمز با سرعت ۸۱۱ هرتز و دو صفحۀ نیرو با فرکانس ۱۱۱۱ هرتز
ثبت شد. برخی پارامترهای مهم بیومکانیکی شامل حداکثر سرعت زاویهای مفاصل ران و زانو، حداکثر
گشتاور مفاصل ران و زانو در مرحلۀ حرکت رو به جلو و مرحلۀ ضربه و درنهایت حداکثر سرعت توپ
جهت تجزیه و تحلیل انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با اندازههای مکرر و نیز آزمون
توکی، کاهش معنی داری در حداکثر سرعت توپ و حداکثر سرعت زاویهای مفصل زانو بین اولین و پنجمین
شوت و همچنین شوتهای بعدی نشان داد. در مقایسه با اولین شوت، حداکثر سرعت زاویهای و گشتاور
مفصل ران کاهش معنیداری را از شوت ششم به بعد نشان دادند. بهعلاوه، حداکثر گشتاور مفصل زانو
کاهش معنیداری بین اولین شوت با چهارمین شوت و شوتهای آتی نشان داد. درنتیجه، به نظر میرسد پنج
شوت متوالی برای کسب حداکثر پاسخهای بیومکانیکی مناسب است و انتخاب تعداد شوتهای بیشتر
پاسخهای بیومکانیکی کمتری در مفاصل پایینتنه نسبت به پنج شوت ابتدایی دارد.
