جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای موضوع مقاله: اکولوژی

منصور افشارمحمدیان، فائزه قنائی، سارا احمدیانی، کمال صدرزمانی،
دوره 3، شماره 3 - ( 9-1395 )
چکیده

پونۀ­معطر  (Mentha pulegium L.)از خانوادۀ نعنائیان، گیاهی دارویی است که خواص آنتی­اکسیدانی فراوانی دارد. تنش‌های محیطی مانند خشکی می‌تواند سبب تغییر فعالیت آنزیم‌های آنتی­اکسیدانی و محتوای بیوشیمیایی گیاهان شود. در این تحقیق اثر تنش خشکی بر میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید­دیسموتاز، آسکوربات­پراکسیداز، کاتالاز، پراکسیداز، قندهای محلول و محتوی مالون‌دی‌آلدئید اندام هوایی و ریشۀ پونۀ­معطر ارزیابی شد. برای ایجاد تنش کمبود آب، گیاهچه­ های 24 روزۀ پونۀ معطر به­ مدت 24 ساعت در محلول 2/1 هوگلند حاوی غلظت‌های PEG 6000 (صفر و 5 درصد (w/v)) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب افزایش فعالیت کاتالاز و میزان پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش فعالیت سوپراکسید­دیسموتاز و پراکسیداز اندام هوایی و افزایش فعالیت کاتالاز و پراکسیداز ریشۀ پونۀ­معطر شد. فعالیت آسکوربات پراکسیداز در اندام هوایی و ریشه تفاوت معنی‌داری را در گیاهان تحت­ تیمار نشان نداد. تنش خشکی نیز سبب افزایش میزان قندهای محلول گلوکز، گالاکتوز، رامنوز و زایلوز در اندام هوایی شد. بنابراین، افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی­اکسیدانی و همچنین افزایش میزان قندهای محلول تحت ­تنش‌ خشکی در پونۀ­معطر می­تواند نشانه­ ای از تحمل نسبی این گیاه به سطوح پایین خشکی باشد. 


مرتضی نادری،
دوره 5، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده

برآورد جمعیت دوپای فیروز (هاتسونی فیروزی) در دشت میرآباد شهرضا به شیوه­ های فاصله­ ای (ترانسکت خطی) و روش صید و صید مجدد در سال های 1386 لغایت 1388 صورت پذیرفت. در دوره مطالعه، در زمان فعالیت گونه و خارج از فصل تولیدمثل تلاش شد با زنده­ گیری، علامت­ گذاری، رهاسازی و صید مجدد افراد به شیوه اشنابل در چندین مرحله پیاپی فراوانی جمعیت در زیستگاه مورد نظر برآورد شود. همزمان با پیمایش ترانسکت­ های خطی با استفاده از موتورسیکلت و پرژکتور با کمک دو ناظر در تیپ ­های زیستگاهی مختلف افراد مشاهده شده به ثبت رسیدند. سعی شد تلاش برای برآورد فراوانی به شیوه ترانسکت خطی و شیوه اشنابل در تیپ­های زیستگاهی مختلف و همچنین در زمان های مختلف (مبتنی بر تغییرات نور ماه در شب­های مختلف) از توزیع مناسبی برخوردار باشد. نتایج حاصل از شیوه فاصله ­ای، اشنابل و شوماخر اشمایر فراوانی جمعیت گونه تحت مطالعه در زیستگاه موردنظر را به ترتیب 226، 402 و 387  فرد برآورد نمودند. بررسی حدود اطمینان برآوردها نشان می‌دهد، سطح بالایی برآورد شده به شیوه‌ی ترانسکت خطی به سطح پایینی شیوه‌ی شوماخر اشمایر نزدیک تر است. با توجه به نتایج به دست آمده و ویژگی های رفتاری گونه تحت مطالعه به نظر می رسد در این پژوهش روش فاصله ای روش مطمئن تری نسبت به روش صید و صید مجد است. اگرچه روش­ های صید  مجدد طراحی شده به دلیل دارا بودن فرضیات محدودکننده بیشتر برای جمعیت های بسته دقت برآورد بالاتری را دارند، با این حال قابلیت اطمینان به روش برآورد فروانی یک گونه کاملاً به رفتار گونه تحت مطالعه در گزینش زیستگاه بستگی خواهد داشت.
 


سرمد مهدی کاظم، حمید اجتهادی، فرشید معماریانی، محمدباقر عرفانیان،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1399 )
چکیده

چرای بیش از حد دام اجتماع‌های گیاهی را تحت تأثیر قرار داده و به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل تخریب پوشش گیاهی در مناطق خشک و نیمه خشک در نظر گرفته می‌شود. تغییراتِ آنی اجتماع‌های گیاهی پس از چرای بیش از حد، در اکوسیستم‌های خشک تخریب‌شده در ایران، به‌ندرت مطالعه شده است. داده‌های این مطالعه از 100 قاب تصادفی که قبل و بعد از چرای بیش از حد در دشت گلبهار واقع در شمال شرقی ایران مستقر شده بودند، جمع‌آوری شد تا تغییرات ویژگی‌های فیزیونومیکی، ترکیب و تنوع گونه‌ای اجتماع‌های گیاهی پس از چرای بیش از حد ثبت و بررسی شود. در این مطالعه، طیف فرم‌های زیستی، تغییرات RIVI گونه‌ها، ترکیب گونه‌ای و تنوع گونه‌ای قبل و بعد از چرای بیش از حد مقایسه شد. نتایج این تحقیق نشان‌داد كه تروفيت‌ها فرم زیستی غالب در منطقه بوده و پس از چرای بیش از حد كاهش می‌یابند. ترکیب اجتماع‌های گیاهی منطقه پس از چرای بیش از حد بدون تغییر باقی مانده است. تنوع گونه‌ها در سطح گونه‌های نادر و فراوان پس از چرای بیش از حد کاهش یافت. یافته‌های ما حاکی از آن است که چرای بیش از حد نمی‌تواند بلافاصله ساختار پوشش گیاهی مناطقِ خشکِ تخریب‌شده را تغییر دهد. با این حال، می‌تواند باعث تغییراتی شود که ممکن است باعث کاهش خدمات اکوسیستم شود. حذف کامل چراگرها در چنین مناطقی امکان پذیر نیست؛ فنس‌کشی یا کاهش تعداد دام‌هایی که وارد منطقه می‌شوند می‌تواند برای حفظ و احیای پوشش گیاهی در منطقه استفاده شود
 

 
علی جهانگیری زرکانی، موسی کشاورز، عدنان شهدادی،
دوره 10، شماره 3 - ( 9-1402 )
چکیده

بارناکل‌ها از سخت‌پوستان کفزی، چسبیده به بستر و فیلترکننده‌ هستند که در بسترهای متنوعی شامل صخره‌ها، پوسته نرمتنان، مرجان‌ها، اسفنج‌ها، ریشه‌ها و برگ‌های حرا، سطح بدن لاک‌پشت‌ها و نهنگ‌ها زندگی می‌کنند. پژوهش حاضر به گونه  Microeuraphia permitini در سواحل بندرعباس در دو ایستگاه جنگل حرا و ساحل صخره‌ای در یک بازه زمانی دو ماهه می‌پردازد و گونه را از لحاظ ریخت‌سنجی، تاثیر چرخه قمری بر تولیدمثل، دما و سرعت باد محیط بررسی نموده است. جهت بررسی‌ ریخت‌سنجی پنج پارامتر طولی (ارتفاع، طول و پهنای پایه، طول و پهنای اوپرکولار) ثبت شد. نتایج نشان داد که در دوم (ماه نو) و هشتم ماه قمری به ترتیب 90 درصد و70 درصد نمونه‌های هر دو ایستگاه تخم داشتند و در دوازدهم ماه قمری (ماه کامل) همه نمونه‌ها حاوی تخم بودند. نتایج نشان داد که بین ارتفاع و طول پایه بارناکل تفاوت معنی‌دار وجود دارد اما اختلاف بین طول اوپرکولار، پهنای اوپرکولار و پهنای پایه معنی‌دار نیست. به علاوه، در ایستگاه حرا و صخره‌ای بیشترین ضریب همبستگی به ترتیب بین طول و پهنای اوپرکولار (به ترتیب r=0.84 و r=0.78) وجود داشت. کمترین ضریب همبستگی در ایستگاه حرا بین طول پایه و پهنای اوپرکولار (r=0.5) و در ایستگاه صخره‌ای بین ارتفاع و پهنای پایه (r=0.2) بود. الگوی وزش باد در طی این دوره متغیر بوده و کاهش تقریبی باد شمال در دوره نمونه‌برداری دیده شد. تغییرات دمای هوا بین حداقل 30 و حداکثر 39 درجه‌ سانتی‌گراد دیده شد. باد و دما می‌تواند علاوه بر چرخه جزرومدی بر تخم‌ریزی گونه به‌عنوان فاکتور استرس محیطی موثر باشد.

 

صفحه 1 از 1     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb