جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای وجودی مهربانی

رعنا ولی زاده کامران، لمیا وجودی مهربانی، علی عبدالزاده فرد، دکتر علیرضا تاری نژاد،
دوره 10، شماره 3 - ( 9-1402 )
چکیده

زیست پالایی یک استراتژی امیدوار کننده برای کاهش غلظت فلزات سنگینی است که با توسعه صنایع و کارخانه­ها در خاک افزایش می­یابند و تهدیدی برای محیط زیست و سلامتی انسان هستند. برای بررسی تاثیر فلز سنگین کروم وکاهش اثرات سمی آن توسط باکتری (در دو سطح بدون وجود باکتری و وجود باکتری در محلول هوگلند آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد و صفات ریخت شناسی، فیزیولوژیکی و عناصر گیاه درتیمارهای اعمال شده اندازه­گیری شد. نتاج نشان داد صفات عملکرد گیاه، وزن تر، طول ساقه و طول برگ تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. عرض برگ، کلروفیل a، کلروفیل b و محتوی فسفر گیاه که تحت تنش کروم کاهش یافته بودند با تیمار باکتری، افزایش یافتند. هیدروژن پراکساید، مالون دی آلدیید، اسکوربات پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، پرولین، مواد محلول جامد، فنل، فلاونویید و آنتو سیانین و همچنین محتوای عناصر گیاه از قبیل کروم، ازت و پتاسیم در اثر تیمار کروم افزایش یافتند. با استفاده از باکتری در محیط کشت حاوی کروم، هیدروژن پراکساید و مالون دی آلدیید به طور معنی داری کاهش یافت که نشان از کاهش تنش اکسیداتیو بود. آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی و آنزیمی تیمارهای باکتری­دار افزایش پیدا کردند که نشان از نقش باکتری در تقویت سیستم آنتی­اکسیدانی گیاه داشت. محتوی کروم گیاه بعد از استفاده از باکتری کاهش پیدا کرد. نتایج حاصل نقش مثبت کاربرد باکتری تصفیه کننده کروم درمحیط کشت گیاه در کاهش اثرات منفی تنش فلز سنگین کروم را نشان داد.

 
خانم لمیا وجودی مهربانی، خانم خدیجه خانی، خانم ندا عزیزی، خانم رعنا ولیزاده کامران،
دوره 11، شماره 3 - ( 9-1403 )
چکیده

به­منظور بررسی تاثیر تنش خشکی (ظرفیت­زراعی، 50 و 30 درصد ظرفیت زراعی) و محلول­پاشی با نانوذره­های سلنیوم و نقاط کوانتومی کربنی (صفر، و 2 میلی­گرم در لیتر) بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیک رزماری، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقيقاتي دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 1402 انجام شد. نتایج نشان داد که اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی وزن­خشک بخش هوایی گیاه، محتوای رنگیزه­های فتوسنتزی، آب­نسبی برگ، محتوای مواد جامدمحلول برگ، مالون دی­آلدئید، پرولین، اسانس، نیتروژن و فسفر گیاه را تحت تاثیر قرار داد. محتوای پتاسیم و نشت­یونی تحت تاثیر اثرات­اصلی تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. آبیاری در حد ظرفیت­زراعی و 50 درصد ظرفیت­زراعی با محلول­پاشی نقاط کوانتومی کربنی موجب افزایش وزن­خشک بخش هوایی گیاه، محتوای نیتروژن و مواد جامد محلول شد. بالاترین محتوای مالون دی­آلدئید در تیمار 30 درصد ظرفیت­زراعی در شرایط بدون محلول­پاشی مشاهده شد. محتوای پرولین در تیمارهای 50 و 30 درصد ظرفیت­زراعی با محلول­پاشی نانوذره نقاط کوانتومی کربنی افزایش یافت. تیمارهای ظرفیت­زراعی، 50 و 30 درصد ظرفیت­زراعی با محلول­پاشی نقاط کوانتومی کربنی موجب افزایش محتوای اسانس گیاه شد. محتوای آب­نسبی برگ، کاروتنوئید، کلروفیل b و فسفر در تیمارهای ظرفیت­زراعی و 50 درصد ظرفیت­زراعی با محلول­پاشی هر دو نانوذره دارای بیشترین مقدار بود. بالاترین محتوای کلروفیل a در تیمار ظرفیت­زراعی و 50 درصد ظرفیت­زراعی با محلول­پاشی نقاط کوانتومی کربنی مشاهده شد. درکل نتایج حاصل از بررسی حاضر نشان داد که استفاده از نانوذره نقاط کوانتومی کربنی تاثیر مثبت بر صفات رشدی و فیزیولوژیک گیاه تحت تنش­خشکی داشت.
خانم کوثر جدیدی، دکتر لمیا وجودی مهربانی، دکتر محمدباقر حسن پور اقدم،
دوره 11، شماره 4 - ( 12-1403 )
چکیده

چکیده. دانه ­ی کدوی تخم­کاغذی به­دلیل وجود مقادیر بالای روغناهمیت زیادی در تغذیه و صنایع داروسازی دارد. به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد بیوچار (صفر، 5 و 10 تن در هکتار) و محلول­پاشی با نانوذره روی (عدم محلول­پاشی، ۲ و ۴ میلی‌گرم در لیتر) آزمایش فاکتوریل بر مبنای طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه اجرا شد. تعداد میوه در بوته و محتوای روی برگ در تیمارهای 5 و۱۰ تن در هکتار بیوچار با هر دو سطح محلول­پاشی نانوذره روی افزایش یافت. تیمار ۱۰ تن در هکتار بیوچار با محلول­پاشی هر دو سطح نانوذره روی موجب افزایش تعداد دانه در میوه، عملکرد میوه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، و عملکرد روغن شد. تیمار ۵ تن در هکتار بیوچار با محلول­پاشی ۴ میلی‌گرم در لیتر نانوذره­ی روی و تیمار ۱۰ تن در هکتار بیوچار با محلول­پاشی هردو غلظت نانوذره موجب افزایش وزن صددانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص کلروفیل گیاه شد. بیشترین محتوای فنل کل در تیمار ۵ و ۱۰ تن در هکتار بیوچار با محلول­پاشی ۴ میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی مشاهده شد. محتوای آب نسبی برگ و آنتوسیانین در تیمار۱۰ تن در هکتار بیوچار افزایش یافت. درکل نتایج حاصل از بررسی حاضر نشان داد که استفاده از ۱۰ تن در هکتار بیوچار همراه با محلول­پاشی غلظت­های ۲ و ۴ میلی‌گرم در لیتر نانوذره روی موجب افزایش صفات عملکردی و فیزیولوژیکی گیاه شد.


 

صفحه 1 از 1     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته‌های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb