نعیمه طاهری مقدم، محمد احسان تقی زاده، علی اصغر کاکو جویباری، آنیتا علاقمند،
دوره 8، شماره 1 - ( 3-1393 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر طرحواره درمانی بر کاهش افکار خودآیند منفی و افزایش عزت نفس بیماران زن افسرده مراجعه کننده به مرکز روانپزشکی شهید هاشمی شهر اراک بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی بیماران زن بستری شده در مرکز روانپزشکی بود، که بعد از انتخاب به شیوهی نمونهگیری تصادفی در دسترس از بین آنها حدود 38 نفر انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه، مقیاس افکار خودآیند منفی و عزت نفس کوپر اسمیت را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که هر دو گروه در هنگام بررسی، در نوع و میزان مصرف دارو، نسبت به قبل هیچ تغییری نداشتند و از نظر تحصیلات و سن همتا شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (هفتهای 2 بار و هر بار دو ساعت) در معرض طرحواره درمانی قرارگرفتند و بعد از گذشت یک ماه هر دو گروه مجدداً پرسشنامهها را تکمیل کردند. تعداد نفرات هر گروه به علت افت آزمودنیها به 15 نفر رسید. دادههای بهدست آمده از طریق تحلیل کوواریانس و آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بهدست آمده حاکی از تأثیر طرحواره درمانی بر کاهش متغیر باور و افزایش عزت نفس در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود، ولی در متغیر فراوانی در افکار خودآیند منفی تغییر چندانی ایجاد نشد.
