هدف: هدف از این پژوهش بررسی شیوع اختلال‌های رفتاری و پیش بینی آن بر اساس آزاردیدگی هیجانی در دانشآموزان متوسطه اول شهرستان جاجرم بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جامعه این پژوهش را کلیه دانش‌آموز متوسطه اول شهر جاجرم تشکیل داد. 519 دانش‌آموز به صورت تمام شماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. این دانشآموزان پرسشنامه خودگزارشدهی نوجوان و پرسشنامه آزاردهی هیجانی را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و روشهای استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد بین اختلال‌های رفتاری (نمره کل، اختلال‌های نارسایی توجه-بیش‌فعالی، نافرمانی مقابله‌ای و سلوک) با آزاردیدگی هیجانی (نمره کل و خرده مقیاس‌های آن) رابطه مثبت معناداری وجود دارد (05/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان میدهد متغیرهای آزاردیدگی هیجانی قادر به پیشبینی اختلال‌های رفتاری هستند (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بین آزاردیدگی هیجانی و اختلال‌های رفتاری رابطه وجود دارد بنابراین در محیط های آموزشی به این مقوله ها باید توجه بیشتری شود.
