جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای بردبار

غلامرضا بردبار، مجید نجاتیان،
دوره 3، شماره 1 - ( 3-1388 )
چکیده

هدف ﭘﮋوهش حاضر&zwj&zwj، دست‌یابی به برخی اطلاعات اساسی در مورد وابستگی میان خواب‌ آلودگی و بروز تصادفات رانندگی و همچنین کمّی‌سازی میزان این ارتباط با ویژگی‌های شخصی و متغیرهای محسوس افراد است. روش این تحقیق از نوع زمینه‌یابی و نوع تحلیل به صورت توصیفی است. جامعه‌ی مورد بررسی در این پژوهش شامل کلیه رانندگان مرد در سطح شهرستان مشهد در مقطع زمانی 30/11/87 لغایت 30/6/88 که حداقل سه سال از دریافت گواهینامه رانندگی آن‌ها سپری شده می‌باشد. تعداد 400 نفر از رانندگان مرد در سطح شهر به صورت نمونه‌گیری ساده تصادفی، انتخاب و با استفاده از روش جمع آوری اطلاعات به کمک پرسشنامه، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که ارتباط معنی‌داری بین احتمال خواب‌آلودگی پشت فرمان خودرو با متغیرهای محسوس وجود داشته و این متغیرها به طور غیرمستقیم میزان خواب‌آلودگی فرد را به عنوان یک عامل در رانندگی پرخطر، بیان می‌کنند. شواهد مستقیمی که از تجزیه و تحلیل داده‌ها به‌دست آمد، نشان می‌دهد که خواب‌آلودگی در بعضی رانندگان عامل بسیار مهمی در شکل‌گیری تصادفات است. نقش رانندگان خودروهای اداری/شرکتی در میزان تصادفات، روشن و برجسته است، و احتمال احساس خواب‌آلودگی پشت فرمان خودرو در آن‌ها بیشتر بوده و به همان نسبت فراوانی تصادفات نیز در آن‌ها بالاتر خواهد بود.
نرگس پرهیزکار، علی مشهدی، جواد صالح فدردی، محمدرضا فیاضی بردبار،
دوره 7، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر­بخشی گروه­درمانی شناختی- رفتاری مبتنی بر کنش­های اجرایی، بر بهبود کنش­وری اجرایی دانشجویان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی (ADHD) بود. این پژوهش در سال تحصیلی 1392-1391 انجام و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. بدین منظور از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد که قبلاً تشخیص ADHD گرفته بودند یا از نشانه­های این اختلال رنج می­بردند، دعوت شد. تشخیص اولیه از طریق مقیاس درجه­بندی ADHD بزرگسالان بارکلی و تشخیص قطعی با مصاحبه­ی روانپزشکی صورت گرفت. 32 نفر از دانشجویان مبتلا به ADHD انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه درمانی شناختی ـ رفتاری مبتنی بر کنش‌های اجرایی برای گروه آزمایش ارائه شد و گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفت. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه­های B‏AARS  و نارسایی کنش­های اجرایی بارکلی (BDEFS) را تکمیل کردند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، پس از مداخله، بهبود معناداری را در کنش­های اجرایی مدیریت زمان، برنامه­ریزی و سازمان­دهی، خود انگیزشی و خود­نظم جویی هیجانی نشان دادند. نتایج پژوهش نشان می­دهد که گروه­ درمانی شناختی - رفتاری مبتنی بر کنش­های اجرایی، بر بهبود کنش­وری اجرایی دانشجویان مبتلا به ADHD مؤثر بوده و می‌تواند به عنوان یک رویکرد نوین به بهبود کنش­های اجرایی در این دانشجویان منجر شده، و در کنار سایر درمان­ها مورد توجه قرار گیرد.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 |

Designed & Developed by : Yektaweb