3 نتیجه برای سلیمانی
سمیرا سلیمانی، عطا طهرانچی، حسین کارشکی،
دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1396، دوره 11، شماره 4 1396 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی سیاهه رواندرمانی مثبت و رابطۀ مؤلفه‌های آن با شکوفایی و نگرش‌های ناکارآمد است. روش پژوهش، از نوع اعتباریابی و همبستگی است. بدین‌منظور نمونه‌ای به حجم 1416 دانشجو انتخاب شد. جامعۀ آماری شامل همۀ دانشجویان دانشگاه‌های شهر مشهد و نیشابور در سال 96 بود. روش نمونهگیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود. پرسش‌نامه‌های رواندرمانی مثبت، شکوفایی و نگرش‌های ناکارآمد توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. برای تعیین پایایی پرسش‌نامه، از روش آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی آن، از روایی محتوایی و روایی سازه تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج نشان داد که همبستگی رواندرمانی مثبت با زیرمقیاسهای شکوفایی معنی‌دار و مثبت است. زیرمقیاسهای نگرش‌های ناکارآمد همبستگی منفی داشتند. محاسبۀ همسانی درونی برای رواندرمانی مثبت نیز در پژوهش حاضر آلفای 85 /0 را به‌دست داد. براساس نتایج این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که فرم 21 گویه‌ای سیاهه روان‌درمانیِ مثبت در دانشجویان ایرانی، از روایی و پایایی کافی برخوردار است.
امراه تاج الدینی، فیروزه سپهریان آذر، اسماعیل سلیمانی،
دوره 12، شماره 2 - ( دوره دوازدهم، شماره دوم 1397 )
چکیده
ایدز بیماری مزمن و خطرناک و از علل عمدهی مرگ و میر در جهان محسوب میشود. هدف از پژوهش حاضر مقایسهی سبک بزرگنمایی غیرانطباقی، جهتگیری منفی به مساله، تنظیم هیجان بینفردی، سبک پردازش هیجانی و حساسیت به طرد در بیماران مبتلا به ایدز و افراد سالم بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسهای بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر کلیهی بیماران مبتلا به ایدز بودند که در زمستان 96 به مرکز بهداشت در شهر ارومیه مراجعه کرده بودند. نمونهی پژوهش نیز شامل 40 نفر مبتلا به ایدز مراجعه کننده به مرکز بهداشت در شهر ارومیه و 40 نفر از افراد سالم بودند که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین دو گروه در متغیرهای سبک بزرگنمایی غیرانطباقی، جهتگیری منفی به مساله، تنظیم هیجان بینفردی، سبک پردازش هیجانی و حساسیت به طرد تفاوت معناداری وجود دارد و بیماران مبتلا به ایدز در این متغیرها نمرات بیشتری کسب میکنند. میتوان نتیجه گرفت بسیاری از مشکلات روانشناختی که بیماران مبتلا به ایدز تجربه میکنند، تا حدی متاثر از متغیرهای بررسی شده در پژوهش حاضر است. لذا توجه به این عوامل در سببشناسی و درمان مشکلات روانشناختی این بیماران میتواند گامی مفید در مسیر کمک به کاهش این مشکلات و ارتقاء سلامت روان آنها باشد.
خانم لیلا سلیمانیان، خانم فاطمه محمدی شیر محاه، آقای جاوید پیمانی، خانم مرضیه غلامی توران پشتی، خانم ناهید هواسی سومار،
دوره 18، شماره 4 - ( دوره هجدهم ، شماره چهارم، زمستان 1401 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسهای اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر شفقت بر هموگلوبین گلیکوزیله و اضطراب کرونا و در بیماران دیابتی بود . این پژوهش به‌صورت نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت عضو انجمن دیابت همدان در سال 1400 بودند.از بین آنها 48 نفر بود با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و با روش تصادفی ساده به کمک قرعه‌کشی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. در یکی از گروه‌ها برنامه مداخله‌ای درمان شناختی - رفتاری و در گروه دیگر مداخلات مبتنی بر شفقت هرکدام به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. برای اندازه‌گیری هموگلوبین گلیکوزیله از آزمایش خون بیماران و برای اندازه گیری اضطراب کرونا از مقیاس اضطراب کرونا ویروس (1398)، استفاده شد. داده‌های تحقیق با استفاده از روش آماری مانکوا و آزمون‌های تعقیبی مناسب تجزیه‌وتحلیل شد.. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن است که که درمان مبتنی بر شفقت بر هموگلوبین گلیکوزیله مؤثرتر از درمان شناختی رفتاری بوده است. در مورد اضطراب ابتلا به کرونا درمان مبتنی بر شفقت تفاوت معنی‌داری با درمان شناختی رفتاری مشاهده نشد. جهت افزایش بهبود جسمی و روانشناختی بیماران دیابتی دوره‌های فردی یا گروهی استفاده از این درمانها مؤثر به نظر می‌رسد.
