فصلنامه

---

هدف این پژوهش بررسی مشکلات هیجانی و سبک­های مقابله­ی کودکان مبتلا به لوکمیای لمفوبلاستیک حاد و مقایسه­ی آن با کودکان سالم بود. به این منظور، 55 کودک بستری در بخش خون و سرطان بیمارستان کودکان مفید و 45 کودک سالم مراجعه کننده برای انجام واکسن، در پژوهش شرکت کردند. شرکت­کننده­های بیمار و سالم از نظر آزمون تحلیل نقاشی کودکان در بیمارستان و نشانگرهای هیجانی کوپیتس در ترسیم صحنه تزریق، با هم مقایسه شدند. نتایج تفاوت معناداری بین کودکان مبتلا به سرطان و کودکان سالم از نظر تمام زیر­مقیاس­های آزمون تحلیل نقاشی کودکان در بیمارستان نشان داد. همچنین، شرکت­کنندگان دو گروه از نظر نشانگرهای هیجانی کوپیتس با یکدیگر مقایسه شدند. تفاوت دو گروه در استفاده از رنگ سیاه برای رنگ آمیزی، کوچک کشیدن خود، سایه­دار کردن صورت، بدن، دست و غیر معمول بودن تصاویر معنادار بود. بر اساس یافته­ها، کودکان مبتلا به لوسمی بیشتر از راهبردهای اجتنابی استفاده کردند، در حالی که کودکان سالم روش مقابله­ی رویارویی را به کار بردند. همچنین بر اساس نشانگرهای هیجانی کوپیتس، کودکان مبتلا به لوسمی مشکلات هیجانی بیشتری نشان دادند. این یافته­ها به مداخله­های بالینی برای کودکان مبتلا به سرطان کمک می­کند.

---

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه­ی بین کارایی خانواده و بخشایش و معنویت در زنان و مردان متأهل انجام شد. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. بدین منظور از ابزار سنجش کارایی خانواده، سنجش بخشایش خانواده و پرسشنامه­ی سنجش توانایی و نگرش معنوی استفاده شد. نمونه شامل 200 نفر به صورت هدفمند و در دسترس در شهر تهران انتخاب گردید. نتایج بررسی­های آماری نشان داد سازه­ی کارایی خانواده با بخشایش در خانواده و معنویت همبستگی مثبت و معناداری دارد، به­طوری­که خرده مقیاس­های کارایی کلی، نقش­ها و آمیزش عاطفی در کارایی خانواده بیشترین سهم را در تبیین بخشایش در خانواده داشتند و کارایی کلی خانواده بیشترین سهم را در پیش بینی معنویت داشت. به طور کلی نتیجه­ی این پژوهش حاکی از آن بود که بخشایش و معنویت به عنوان دو سازه­ی روانشناسی با کارایی خانواده رابطه دارند.

---

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین صفات ارجاعیِ مثبت و منفی به خود و مؤلفه‌های مثبت‌نگری انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی بود که تعداد 187نفر (82پسر و 105دختر) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد، مقیاس امیدِ اسنایدر، پرسشنامه جهت‌گیری زندگی و سیاهه صفات ارجاعی به خود بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین شادکامی و امید به زندگیِ افرادِ با صفاتِ مثبتِ ارجاع به خود، رابطه مثبتِ معنادار و با صفات منفیِ ارجاع به خود، رابطه منفی معنادار وجود داشت؛ اما بین میزان خوش‌بینی با صفات مثبت و منفیِ ارجاع به خود، رابطه معناداری یافت نشد. همچنین بین صفات مثبتِ ارجاع به خود با صفات منفیِ ارجاع به خود، رابطه منفیِ معنادار به دست آمد. از طرفی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که شادکامی و امید،  تبیین‌کننده‌های معناداری برای صفات مثبت ارجاع به خود بودند و برای صفات منفی ارجاع به خود تنها متغیر امید با میزان تبیین‌کننده منفی معناداری بود. به نظر می‌رسد، پردازش اطلاعات مثبت و منفی که به خود مربوط می‌شوند تحت تأثیر میزان مثبت‌نگری افراد است. چهارچوب خودارزیابی، روش مناسبی برای اجرا در پژوهش‌های روان‌شناسی مثبت است.