۴ نتیجه برای تکانشگری
فرزاد فرهودی، رضا رستمی، عباس رحیمی نژاد، محسن امیری،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۲ )
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر مصاحبهی انگیزشی بر کاهش تکانشگری شناختی، حرکتی و بی برنامگی در بیماران تحت درمان با متادون انجام شد. بدین منظور تعداد ۴۰ نفر از بیماران تحت درمان با متادون از یکی از مراکز درمانی شهرستان یزد به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل همتاسازی شدند و از لحاظ دو متغیر سن و میزان رضایت اقتصادی مورد کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش برای جمع آوری دادهها از مقیاس تکانشگری بارات (نسخهی یازدهم) استفاده شد. برنامهی مصاحبهی انگیزشی در قالب هفت جلسهی نود دقیقهای در گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان دورهی آموزشی، دو گروه پرسشنامهی مذکور را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. نتایج نشانگر تأثیر کاربندی در کاهش علائم تکانشگری شناختی، حرکتی و بی برنامگی بیماران گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مصاحبهی انگیزشی به صورت معناداری توانسته است میزان تکانشگری شناختی، حرکتی و بی برنامگی را در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش دهد.
فرشاد محسن زاده، مختار عارفی، شکوه افطاری،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی میزان شیوع زورگوئی در بین دانش آموزان و رابطه آن با متغیرهای کیفیت فضای خانواده، تکانش گری، افسردگی، باورهای حامی رفتار خشن و نگرش به مدرسه بود. نمونه شامل ۳۴۴ دانش آموز دوره راهنمایی تحصیلی(۲۰۵ دختر و ۱۳۹ پسر) شهر کرمانشاه بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از روشهای آمار توصیفی و نیز تحلیل رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اشکال گوناگون رفتار زورگویانه در بین ۷/۱۳ تا ۱/۵۲ درصد پسران و بین ۲/۱۰ تا ۶/۴۶ درصد دختران اتفاق می افتد که در هر دو جنس بیشترین میزان رفتار زورگویانه گزارش شده: صدا زدن با اسامی زشت و زننده و تمسخر آزاردهنده، و کمترین میزان رفتار زورگویانه گزارش شده، برداشتن پول یا وسایل و آسیب زدن به آنها بود. یافته ها نشان داد در دختران بین همه متغیرهای پیش بین با رفتار زورگویانه رابطه معناداری وجود دارد، اما در پسران فقط سه متغیر کیفیت فضای خانواده، افسردگی، و تکانش گری با رفتار زورگویانه رابطه معناداری داشتند. تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داده شد در دختران سه متغیر کیفیت فضای خانواده، احساس تعلق به مدرسه و نگرش به رفتار پرخاشگرانه به طور معناداری میزان رفتارهای زورگویانه را پیش بینی می کنند، اما در پسران فقط متغیر تکانشگری توانست پیش بینی معناداری داشته باشد. نهایتاً، تلویحات و کاربردهای یافتهها مورد بحث قرار گرفته است .
میلاد کریمی زیندشت، محمد خالدی،
دوره ۱۶، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش فلورتایم و روش چند حسی فرنالد بر تکانشگری، تحرک و تمرکز کودکان بیش فعال ۷ تا ۹ ساله انجام گرفته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون بوده است. جامعه آماری را کلیه کودکان بیش فعال ۷ تا ۹ ساله شهرستان سلماس در سال ۱۴۰۲ تشکیل می دهد. با استفاده از نمونه گیری هدفمند ۳۶ کودک به طور تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه بیش فعالی کانرز فرم والدین می باشد. داده های بدست آمده از دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و همچنین آزمون تعقیبی بن فرونی جهت مقایسه اثر دو روش درمانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که روش فلورتایم و روش چندحسی فرنالد بر تکانشگری، تحرک وتمرکز کودکان بیش فعال تاثیر مثبت و معنی داری دارد و اثر هر دو روش فلورتایم و روش چندحسی فرنالد بر تکانشگری، تحرک و تمرکز کودکان بیش فعال تفاوتی ندارد.
مهتاب چگنی، ریحانه شیخان، تورج سپهوند،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر تکانشگری، سازگاری اجتماعی و اعتیاد به شبکههای اجتماعی در نوجوانان اقدام کننده به خودکشی انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری این پژوهش ۳۰ نفر که بهصورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و سپس بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ نفره) قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامه تکانشگری بارات (۱۹۹۵)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و پرسشنامه اعتیاد به شبکههای اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی (۱۳۹۵) بود. درمان هیجان مدار (۹ جلسه ۴۵ دقیقه ای) توسط متخصص روانشناس برای گروه آزمایش اجرا گردید. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در این پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) جهت بررسی فرضیهها استفاده شد. نتایج نشان داد که پس از حذف اثرات پیشآزمون، تفاوت معناداری در ترکیب خطی متغیرهای وابسته دو گروه مورد بررسی وجود داشت . آزمونهای تک متغیری تحلیل کواریانس نیز نشان داد که نوجوانان گروه آزمایش نسبت به نوجوانان گروه کنترل بهبود معناداری در پسآزمون نمرات تکانشگری، سازگاری اجتماعی و اعتیاد به شبکههای اجتماعی نشان دادهاند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت درمان هیجان مدار می تواند درمان موثری در نوجوانان اقدام کننده به خودکشی باشد.