فرزانه قاسمی1 
، علیرضا دربان آستانه* 2، محمدرضا رضوانی1 ، حسنعلی فرجی1
، علیرضا دربان آستانه* 2، محمدرضا رضوانی1 ، حسنعلی فرجی1
1- گروه جغرافیای انسانی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران
2- گروه جغرافیای انسانی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران ، astaneali@ut.ac.ir
2- گروه جغرافیای انسانی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران ، astaneali@ut.ac.ir
چکیده: (218 مشاهده)
شبکه مفهومی است که برای درک روابط سازمانی بین بازیگران اقتصادی بکار می رود. شبکه های کسب و کار از تعامل در شبکه روابط اجتماعی سازمانها شکل گرفته است و سازوکار قدرتمندی برای برقراری ارتباطات می باشند. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل فضایی شبکه ارتباطی مرغداران شهرستان شازند از لحاظ انسجام و پیوندهای درون و برون گروهی از طریق شاخص گروه بندی E-I به تفکیک سطوح جغرافیایی روستا، دهستان و بخش می باشد، به طوریکه هر چه روابط برون گروهی بیشتر باشد، سرمایه اجتماعی بالاتری را به همراه خواهد داشت و بدنبال آن انسجام اجتماعی بالاتر خواهد بود. تحقیق حاضر، بر اساس ماهیت اکتشافی و بر مبنای روش، توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مرغداران روستاهای شهرستان شازند در سال 1402 (68 مرغداری) تشکیل دادند. دادهها و اطلاعات اولیه مورد نیاز از طریق مصاحبه گردآوری شده است. دادههای ثانویه نیز با مراجعه به سازمانها و نهادهای متولی بهدست آمده، سپس دادهها و اطلاعات با فن تحلیل شبکه و با استفاده از نرمافزار UCINET مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تحلیل فضایی یافته های شاخص E-I در روابط بین مرغداران برحسب روستا، دهستان و بخش نشانگر تمایل بیشتر به ارتباط درون گروهی می باشد. با توجه به اهمیت فاصله جغرافیایی، جهت وزش باد، تردد و رفت و آمد و برقراری ارتباط مستقیم در موضوع آلودگی و انتقال بیماری بین مرغداری ها و به منظور حفظ پایداری و سلامت مرغداری ها و اجتناب از سرایت انواع آلودگی و بیماری و شرایط محیطی خاص و ... ارتباط درون گروهی مرغداری ها در سطح روستا، دهستان و بخش افزایش داشته و تمایل به ارتباط برون گروهی کاهش می یابد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
