دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( زمستان ۱۴۰۲ )
جلد ۱۲ شماره ۴۶ صفحات ۲۰۶-۱۸۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
سردارشهرکی علی، غفاری مقدم زهرا. بررسی موانع توسعه نظام دانش بنیان و فناورانه روستایی در بخش کشاورزی منطقه سیستان تحت رویکرد سیستم پشتیبان تصمیم (DSS). اقتصاد فضا و توسعه روستایی. ۱۴۰۲; ۱۲ (۴۶) :۱۸۳-۲۰۶
۱- دانشیار اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران. ، a.s.shahraki@eco.usb.ac.ir
۲- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، پژوهشکده کشاورزی، پژوهشگاه زابل، زابل، ایران.
۲- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، پژوهشکده کشاورزی، پژوهشگاه زابل، زابل، ایران.
چکیده: (۲۰۸۳ مشاهده)
منطقه سیستان بدلیل خشکسالیهای دو دهه اخیر دچار معضلات فراوانی در بخش کشاورزی شده است. این در حالیست که نظام فناورانه و دانش بنیان در طرح های مختلف از سوی سازمانها و ارگانها برای این منطقه پیشبینی شده است. از این رو در این مطالعه موانع توسعه نظام دانش بنیان و فناورانه روستایی در بخش کشاورزی منطقه سیستان مدنظر میباشد. این هدف با استفاده از رویکرد سیستم پشتیبان تصمیم (DSS) و نظرات خبرگان بررسی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، موانع توسعه دانش بنیان با 27 درصد بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده است. از اینرو پیشنهاد میگردد سازمانهای مربوطه سیاستگذاری خود را در تسهیل انتقال فناوری نوآورانه به بخش کشاورزی در منطقه سیستان مورد توجه جدیتر قرار دهند. همچنین کاهش قوانین سخت و دست و پا گیر در این زمینه میتواند کمک شایانی به انتقال فناوری به بخش کشاورزی نماید.
فهرست منابع
۱. ارکوازی، کبری، پیش بین، سید احمدرضا، حجازی، یوسف و علم بیگی، امیر، (۱۴۰۲)، تحلیل ماتریس اهمیت- عملکرد شرکت های دانش بنیان کشاورزی ایران، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران.
۲. انصاری، منوچهر، جمور، حسین، حق شناس، محمد و کاوسی کلاشمی، محمد، (۱۳۹۸)، شناسایی و تبیین موانع کلیدی دانش‌محور شدن شرکت‌های دانش بنیان حوزه کشاورزی بر اساس روش نظریه داده بنیاد، مجله بین المللی مدیریت و توسعه کشاورزی، سال ۱۰، شماره ۱، صص ۱-۱۷.
۳. آزاد، ناصر، محمدی پور، مجتبی و نقدی، بهمن، (۱۳۹۷)، چالش های تجاری سازی محصولات دانش بنیان با تاکید بر بخش بازاریابی و مالی (مورد مطالعه: پارک فناوری دانشگاه تهران). دوره ۱۲، جلد ۴۴، صص ۱۸۹-۲۰۸.
۴. باستانی، مهدی، حسینی، سید صفدر، سلامی، حبیب اله، یزدانی، سعید و اسدی، هرمز، (۱۳۹۹)، الگوی اقتصاد دانش‌بنیان در تولید محصولات کشاورزی: راهکاری برای اثرگذاری دانش در تولید، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، سال ۵۱، شماره ۱، صص ۱۵-۳۱.
۵. پور علی مقدم، سونا، زارع مهرجردی، محمدرضا، امیرتیموری، سمیه و نقوی، سمیه، (۱۴۰۰)، بررسی تأثیر مؤلفه‌های اقتصاد دانش‌بنیان بر بهره‌وری و مصرف آب در بخش کشاورزی ایران، نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران، سال ۱۱، شماره ۳، صص ۳۰۵-۳۱۸
۶. جهاننما، فهیمه، (۱۳۹۷)، بررسی تجربیات جهانی در نقش شرکت های دانش بنیان در توسعه کشاورزی، موسسه برنامه ریزی تحقیقات اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، مدیریت خدمات پژوهشی، صص ۱-۶۴.
۷. رومزی، هدا، حسین پور، محمد، بهمئی، لیلا، و نصیری، ماریا. (۱۳۹۸). طراحی مدل ایجاد و توسعه شرکت های دانش بنیان در رشته های علوم انسانی، کتابداری و اطلاع رسانی، سال ۲۲، شماره ۴ (پیاپی ۸۸) )، صص ۱۱۹-۱۵۱.
۸. شریف زاده، ابوالفضل، و حسینی، محمود، (۱۳۹۳)، توسعه دانش بنیان کشاورزی: مدیریت دانش، فناوری و نوآوری در کشاورزی. انتشارات جهاد دانشگاهی تهران.
۹. ظریفیان، شاپور، مصطفوی، سمیه، یادآور، حسین و شعبانعلی فمی، حسین، (۱۴۰۲)، تحلیل کارکردهای نظام نوآوری کشاورزی در توسعه دانش بنیان بخش کشاورزی، روستا و توسعه،doi: ۱۰,۳۰۴۹۰/rvt.۲۰۲۳.۳۶۱۲۳۱.۱۵۱۴
۱۰. عطائی، محمد، (۱۳۸۸)، تصمیم گیری چند معیاره فازی، انتشارات دانشگاه صنعتی شاهرود،
۱۱. علی نژاد، زهرا، نجفی، سیدمحمدباقر، فتح اللهی، جمال و زالی، نادر، (۱۴۰۰)، شناسایی پیشران‌های تحقق کشاورزی دانش‌بنیان با تأکید بر توسعۀ فناوری (مطالعه موردی استان کرمانشاه)، آینده پژوهی ایران، سال۶، شماره ۲، صص ۲۷۳-۳۰۳.
۱۲. غلامی، دنیا و رمضانی، علی، ۱۳۹۷، شناسایی و تحلیل اصلیترین مولفههای راهبردی تاثیرگذار در عم موفقیت شرکت‌های دانش‌بنیان در ایران ( مطالعه موردی: پارک علم و فناورری کرمانشاه)، رشد فناوری، دوره ۱۵، شماره ۵۷، صص ۷۷- ۸۴.
۱۳. فلاح، حسن، قاضی‌نوری، سپهر، رضاییان فردویی، صدیقه و علی‌احمدی، علیرضا، (۱۳۹۳)، مدل‌سازی رابطه کارکردهای مدیریت دانش و شاخص‌های عملکرد نظام ملی نوآوری، فصلنامه علمی راهبرد، سال ۲۳، شماره۷۱، صص ۱۶۷-۱۹۱
۱۴. کریم زاده، مجید، (۱۴۰۰)، اولویت بندی موانع توسعه کشاورزی در مناطق روستایی شهرستان سراوان، فصلنامه تعاون و کشاورزی، سال۱۰، شماره ۳۷، صص ۱۳۷-۱۶۳.
۱۵. ماقبل، روحاله، نادری‌مهدیی، کریم، یعقوبی‌فرانی، احمد و محمدی، مهدی، (۱۳۹۵)، شناسایی و تبیین موانع اثرگذار بر توسعه نظام نوآوری فناورانه کشاورزی، علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد ۱۲، شماره ۱، صص ۲۰- ۱.
۱۶. محمدی خیاره، محسن، (۱۳۹۵)، توسعه کشاورزی دانش بنیان در راستای اقتصاد مقاومتی. همایش ملی اقتصاد کلان ایران.
۱۷. مومنی، فرشاد؛ نایب، سعید، (۱۳۹۵)، تحولات تکنولوژی و آینده توسعه در ایران. چاپ نخست. تهران: نشر نهادگرا.
۱۸. نقوی، سمیه، (۱۳۹۸)، نقش اقتصاد دانش بنیان در رشد کشاورزی برخی از کشورهای منتخب با تأکید بر کشور ایران، اقتصاد کشاورزی (اقتصاد و کشاورزی)، سال ۱۳، شماره ۲، صص ۸۳-۱۰۵.
۱۹. نقیزاده، رضا، حیدری، جعفر و میثمی، علی محمد، (۱۳۹۷)، الگوی عوامل موثر بر رشد پایدار شرکت‌های فناور نوپا در ایران، سیاست علم و فناوری، دوره۱۰، شماره۴، صص ۷۸-۹۰.
20. Carlsson, B. and Jacobsson, S. (2004). Dynamics of innovation systems – policy-making in a complex and nondeterministic world. International Workshop of Functions in Innovation Systems, Netherlands: University of Utrechtthe.
21. Carlsson, B. and Stankiewicz, R, (1991), On the nature, function and composition of technological systems, Journal of evolutionary economics, 1, pp. 93-118.
22. Fielke, S., Taylor, B. and Jakku, E, (2020), Digitalisation of agricultural knowledge and advice networks: A state-of-the-art review, Agricultural Systems, 180, 102763
23. Haghighi, M., Divandari, A. and Keimasi, M, (2010), The impact of 3D e-readiness on e-banking development in Iran: A fuzzy AHP analysis, Expert Systems with Applications, 37, pp. 4084–4093.
24. Hui, Y. T., Bao, H. H. and Siou, W, (2008), Combining ANP and TOPSIS Concepts for Evaluation the Performance of Property- Liability Insurance Companies. Science Publications, Journal of Social Sciences, vol 4, No 1, pp. 56-61
25. Jacobsson, S., and Johnson, A, (2000), The diffusion of renewable energy technology: An analytical framework and key issues for research, Energy Policy, 28, pp. 625-640.
26. OECD. (2018e), Innovation, Agricultural Productivity and Sustainability in Estonia, OECD Food and Agricultural Reviews, OECD Publishing, Paris, http://dx.doi.
27. Omulo, G. and Kumeh, E. M, (2020), Farmer-to-farmer digital network as a strategy to strengthen agricultural performance in Kenya: A research note on ‘Wefarm’platform, Technological Forecasting and Social Change, 158.
28. Rajalahti, R., Janssen, W., and Pehu, E. (2008), Agricultural innovation systems: From diagnostics toward operational practices, Washington, DC: Agriculture & Rural Development Department, World Bank.
29. Shilomboleni, H. (2020), Political economy challenges for climate smart agriculture in Africa, Agriculture and Human Values, Vol 37, No 4, pp. 1195-1206.
30. Srdjevic, B., Medeiros, Y.D.P., Faria, A.S., (2004). An Objective Multi-Criteria Evaluation of Water Management Scenarios, Water Resources Management, Vol. 18, pp. 35–5.
31. Tuli,S.Hu,R. & Date,L.(2019). Planning global knowledge city:experience from melbournw,Australia. International journal of knowledge based development. Vol,10.No,1.pp.26-42.
32. Zhang, BO. (1999), Agricultural Technology Transfer Between the United Stat and China: An Empirical Study. Doctoral dissertation, The University of Illinois at Urbana-Champaign.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
