دوره 6، شماره 20 - ( تابستان 1396 )                   جلد 6 شماره 20 صفحات 187-173 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


1- ، mehrdad_navabakhsh@yahoo.com
چکیده:   (4379 مشاهده)
شناخت جاذبه‌ها و توزیع زیرساخت‌ها بر اساس رتبه جذب گردشگر در هر منطقه، یکی از مسائل اساسی در صنعت گردشگری است که موجب می‌شود با در نظر گرفتن جاذبه‌ها و موقعیت آن­ها نسبت به ایجاد تأسیسات و زیرساخت‌های گردشگری اقدام گردد. در همین راستا تشکیل سلسله مراتبی از نواحی گردشگری که بتواند چارچوب مؤثری برای توزیع گردشگر و ارائه خدمات مناسب و کارکرد مطلوب داشته باشد، ضروری است. هدف پژوهش، تحلیل شاخص­های جاذبه‌های گردشگری مقاصد پیرامون ­کلان‌شهر تهران و اولویت‌بندی این نواحی و عوامل اثرگذار بر انتخاب مقاصد گردشگری  است. ازاین­رو پژوهش حاضر بر آن است با توجه به نیازهای گردشگری روزانه سطح شهر تهران، به رتبه‌بندی مقاصد گردشگری در محور شمالی تهران بپردازد. روش تحقیق ازنظر ماهیت مبتنی توصیفی- تحلیلی و ازنظر هدف کاربردی است. تحلیل داده‌ها با استفاده از الگوی تحلیل فرایند شبکه‌ای و سلسله مراتبی صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل؛ محورهای گردشگری شمال تهران؛ لواسانات، دارآباد، کن و سولقان، توچال، دربند و درکه است که برخی از این محورها دارای روستاهایی باقابلیت گردشگری است. نمونه آماری مبتنی بر روش کوکران، تکمیل پرسشنامه و تحلیل فرایند شبکه‌ای در برنامه‌ریزی گردشگری نواحی پیرا شهری ­کلان‌شهر تهران است. شاخص­های تاریخی، اکو توریستی، زیرساخت­ها، اماکن مذهبی و منابع آبی از مهم‌ترین­­­­ مؤلفه‌های سطح‌بندی جاذبه­های گردشگری برای پژوهش انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق نشان می­دهد نخست مقصد گردشگری لواسانات با 43% به‌عنوان مهم‌ترین­ مقصد گردشگری و سپس محورهای توچال با 31%، دربند با 21% و کن سولقان با 17% در رتبه­های بعدی قرار دارند، درنهایت، محور دارآباد با 14% پایین‌ترین رتبه مقصد گردشگری حومه‌های شمال تهران را داشته است.
متن کامل [PDF 329 kb]   (2115 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/8/9 | پذیرش: 1395/12/22

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.