دوره 7، شماره 24 - ( تابستان 1397 )                   جلد 7 شماره 24 صفحات 106-87 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


1- استاد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره)، شهر ری، تهران، ایران ، al_estelaji@yahoo.com
2- دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
چکیده:   (3895 مشاهده)
وجود قدمت کشاورزی در ایران و ریشه­دار بودن مضامین و محتوای سنتی آن توجه به علم ترویج، بکارگیری صحیح دستاوردهای نوین علمی و اشاعه نوآوری­های فنی را ضزوری و لازم می­ نماید تا جایی که نیل به توسعه پایدار کشاورزی مستلزم آموزش بهره­ برداران، ظرفیت­ سازی و ایجاد تغییر در بینش و مهارت افراد است. از همین­رو نقش بی­بدیل کیفیت و ارایه خدمات ترویجی در توسعه کشاورزی و توانمندسازی روستاییان موجب گردید تا پژوهش حاضر با هدف رتبه­بندی استان­­های کشور در ارائه خدمات آموزشی- ترویجی کشاورزی در مقطع زمانی 1390 با استفاده از منابع اسنادی و بهره­ گیری از 15 مؤلفه آمارنامه جهاد کشاورزی و بهره­جویی از مدل تاپسیس فازی، با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام پذیرد. نتایج ارزیابی میزان توسعه استان­های کشور در ارایه خدمات آموزشی- ترویجی کشاورزی حاکی از آن است که توزیع ناموزون خدمات، شکاف عمیقی بین استان­های کشور ایجاد نموده است. به طوری که تنها 4 استان­ فارس، آذربایجان­غربی، خوزستان و مازندران در ارائه خدمات ترویجی کشاورزی توسعه­ یافته­­ اند و سایر استان­ها در وضعیتی متوسط تا محروم قرار دارد که در این میان استان­های هرمزگان، قم، خراسان­شمالی و خراسان­ جنوبی در زمره محروم­ترین مناطق قرار گرفته است. بر همین اساس ارزیابی عملکرد نظام ترویج کشاورزی در استان­های کشور، لزوم احداث، نوسازی، تجهیز و تقویت مراکز ترویجی در استان­های محروم و بازنگری در نحوه ارایه خدمات به روستاییان را بیش از پیش آشکار می­سازد.
متن کامل [PDF 894 kb]   (1136 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/6/26 | پذیرش: 1397/6/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.