دوره 11، شماره 39 - ( بهار 1401 )
جلد 11 شماره 39 صفحات 162-147 |
برگشت به فهرست نسخه ها
آسیه قربانی* 
1، میلاد جودی دمیرچی2 ، ناصر مطیعی3
1، میلاد جودی دمیرچی2 ، ناصر مطیعی3
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشگاه تهران، کرج، ایران. ، asiye.ghorbani@ut.ac.ir
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
3- استادیار گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
3- استادیار گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
چکیده: (1358 مشاهده)
نخستین قدم در هر برنامه ریزی محیطی، شناخت محیط و امکانات نهفته در آن است. با این وجود با ارزیابی دقیق محیط در زمینه پتانسیل ها، ظرفیت ها و نیز شناخت کمبودها و تنگناهای آن، میتوان یک برنامه ریزی دقیق در جهت بهره برداری بهینه از این امکانات و رفع مشکلات در جهت توسعه اقتصادی روستایی انجام داد. پژوهش مورد نظر از نوع کاربردی، غیر آزمایشی، کتابخانه ای و اسنادی و پارادایم آن کمی است. و در سطح شهرستان مطالعه می شود. در این تحقیق متغیر وابسته، توسعه اقتصادی روستایی و متغیرهای مستقل؛ توسعه منابع انسانی، دسترسی به عوامل زیرساختی و توان اکولوژیکی میباشد. ابزار اندازه گیری متغیرها شاخص ترکیبی می باشد که از مجموع شاخص هایی که به روش تقسیم بر میانگین رفع اختلاف مقیاس شده و به روش تحلیل مولفه های اصلی وزندار شده اند، محاسبه شد. ارزیابی توان اکولوژیکی با روش چندعاملی دکتر مخدوم و به کمک نرم افزارهای ArcGIS 10.4.1، ENVI 5.1 انجام گرفت. و در نهایت اثر متغیرها بر هم، به کمک روش رگرسیون چندگانه در نرمافزار SHAZAM بررسی شد. نتایج نشان داد که شهرستان های چادگان و خوروبیابانک به ترتیب بیشترین و کمترین توانمحیطی را دارند و شهرستانهای اصفهان و سمیرم به ترتیب بیشترین و کمترین میزان توسعه اقتصادی روستایی را دارند و طبق یافتههای به دست آمده، میزان تاثیر توانمحیطی بر توسعه اقتصادی روستایی استان اصفهان برابر با 23/0 در سطح معنیداری 1/0 درصد بدست آمد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |