دکتر ارسطو یاری حصار، دکتر برزین ضرغامی، خانم خدیجه ابراهیمی،
دوره 13، شماره 1 - ( 4-1403 )
چکیده
یکی از چالش های اصلی قرن حاضر در حوزه گردشگری و توسعه، ارتقاء و توسعه فعالیت های گردشگری و در عین حال پایداری اکوسیستم های طبیعی و ارتقا شاخص های رفاه انسانی است. کلید دستیابی به این هدف, در برقراری تعادل پایداری بین دو بخش اکولوژیکی و انسانی است که بدون انجام ارزیابی های جامع و کافی از پایداری محقق نمی شود. این پژوهش میکوشد مقاصد گردشگری استان های اردبیل و آ.ش را از منظر کیفیت رفاه اکوسیستم و رفاه انسانی مورد ارزیابی قرار دهد. این بررسی از نوع مطالعات کاربردی بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش تحلیلی-توصیفی انجام گرفته است. و برای تجزیه و تحلیل آنها از مدل چرخه حیات گردشگری آلن باتلر استفاده شده است. حجم جامعه نمونه در این تحقیق تعداد 176 خانوار برآورد شده است و گزینش جامعه میزبان برای پرسشگری با روش تصادفی سیستماتیک و گزینش جامعه گردشگر و بازدیدکننده به روش تصادفی ساده می باشد.. نتایج این بررسی نشان میدهد که رفاه اکوسیستم و انسانی در مقاصد گردشگری غالبا نیمه پایدار بوده و هنوز با ویژگی های مقاصد دارای ثبات و پایدار فاصله قابل توجهی دارند. تاکید صرف بر نتایج و درآمدهای اقتصادی باعث غفلت از وجوه طبیعی و انسانی فعالیت های گردشگری در مقاصد مورد مطالعه شده است.
