TY - JOUR T1 - TT - تحلیل فضایی پایداری اقتصادی سکونتگاه های روستایی (منطقه سبزوار- نیشابور) JF - serd JO - serd VL - 8 IS - 29 UR - http://serd.khu.ac.ir/article-1-3351-fa.html Y1 - 2019 SP - 1 EP - 32 N2 - توسعه پایدار نواحی روستایی به عنوان راهبردی جامع و پایدار منوط به وجود پایداری اقتصادی در کنار سایر ابعاد پایداری است. با این حال بی­عدالتی اقتصادی، عدم ثبات سازوکارهای اقتصادی، سطوح پایین رفاه اقتصادی، فقر، بیکاری، نارضایتی شغلی و درآمدی، همواره پایداری اقتصادی نواحی روستایی را با تردید مواجه نموده­است و سطوح مختلفی از نابرابری­های فضایی را به همراه دارد. از آنجا که جلوه­هایی از فقر، بیکاری، نارضایتی از اشتغال، درآمد و سطوح پایینی از رفاه اقتصادی، در منطقه سبزوار – نیشابور(غرب استان خراسان رضوی)، به چشم می­آید، محقق با هدف تحلیل فضایی پایداری اقتصادی سکونتگاههای روستایی منطقه، با استفاده از 48 نماگر، در قالب 516 پرسشنامه در قالب 50 واحد پایه، تحلیل پایداری اقتصادی سکونتگاه­های روستایی منطقه را مورد توجه قرار داده­است. جهت تعیین سطح پایداری اقتصادی، آزمون آماری تی­تک نمونه­ای و جهت الگوسازی اختلافات فضایی، خودهمبستگی فضایی در دو سطح عمومی (آماره موران و آماره G)، و محلی (آمارهGi*) استفاده­شده­است. جهت ساخت واحدهای پایه نظریه MAUPT، مدل چهار ضلعی بکار رفته­است. نتایج حاکی است پایداری اقتصادی روستاهای منطقه کمتر از میانگین مورد انتظار است و در سطح ضعیف قرار دارد، همچنین ارزش­هایی با مقادیر مشابه تمایل به تشکیل خوشه دارند، بنابراین مقادیر پایداری اقتصادی الگوی فضایی خوشه تشکیل داده­اند. مقادیر آماره عمومی G، نشان می­دهد که تشکیل خوشه­ها در سطح فضا ناشی از تمرکز مقادیر زیاد و یا کم نیست بلکه بصورت تصادفی است. همچنین تحلیل لکه­های داغ در سطح محلی مبین این است که در قسمت شرق منطقه، لکه­های داغ تشکیل شده و در نوار شمالی لکه­های سرد تشکیل شده­اند، که نشان­دهنده میزان پایین پایداری اقتصادی در این مناطق نسبت به میانگین منطقه است. M3 ER -