---

فعالیت آموزشی به عنوان وسیله ای آموزشی و پژوهشی در اصل برای دسترسی به داده های ذهنی ثبت نشده به عنوان شاهدی بر فرآیند های زبان نینابینی یا به عنوان وسیله ای برای به چالش کشیدن منابع شناختی و زبانی جهت رسیدن به نتایج دلخواه آموزشی بکار می رفت. یکی از نکات بحث انگیز کلیدی در مورد آموزش فعالیت محور تفاوتی است که بین آنچه به عنوان اهداف آموزشی فعالیت از طریق دستکاری مشخصات آن طراحی شده و آنچه نهایتا از طریق فرایند متجلی می شود وجود دارد. تفاوت بین ایندو به باز تعریف فعالیت توسط زبان آموزان برای متناسب ساختن آن با اهداف آموزشی خود نسبت داده می شود (به هاسن فلذ 1976 و برین 1989 رجوع کنید). گرچه این تبیین میتواند تفاوت را از دیدگاه زبان آموزان بیان کند اما این بیان نقش واسطه معلم و بازتعریف آن را توسط وی برای متناسب ساختن آن با اهداف آموزشی ای که لزوما با اهداف طراحی شده توسط طراح فعالیت یکسان نیستند را نادیده می گیرد. مقاله حاضر استدلالی را برای بازنگری در نقش معلم در آموزش فعالیت محور با استفاده از داده های طبیعی برگرفته از مخزنی از دروس ضبط و پیاده شده مطرح می کند. مقاله با بحثی در مورد نکات ضمنی این بازنگری در حوزه طراحی برنامه فعالیت محور پایان می یابد. 

---

هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه ی بین استفاده از راهکارهای شناختی و فراشناختی توسط آزمون شوندگان و عملکرد آنها در آزمون خواندن و درک مطلب بود. پژوهشگران از ابزارهای ذیل برای جمع آوری داده های خودکاوانه و پس کاوانه از شرکت کنندگان در پژوهش استفاده کردند: (1) آزمون جندگزینه ای خواندن و درک مطلب، (2) چک لیست  حاوی راهکارهای خاص که باید بلافاصله پس از انتخاب هر گزینه مورد استفاده قرارمی گرفت، (3) چک لیست حاوی راهکارهای عامتر که باید بعد از اتمام آزمون مورد استفاده قرار می گرفت. نتایج نشان داد که آزمون شوندگان از راهکارهای منتهی به پاسخ درست و راهکارهای منتهی به پاسخ نادرست استفاده کرده اند. الگوی استفاده از راهکارها نشانگر گرایش آزمون شوندگان به استفاده بیشتر از راهکار "بازگشت به متن خواندنی" به عنوان راهکاری که به پاسخ درست منتهی می شود و راهکار "حدس" به عنوان راهکاری که به پاسخ نادرست منتهی می شود می باشد. نتایج همچنین نشان می دهند که عملکرد راهکارهای دوگانه فوق هنگام مقایسه در دو آزمون ساده و مشکل متفاوت است.