دوره 14، شماره 35 - ( 12-1393 )
جلد 14 شماره 35 صفحات 72دوره49فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
قدیری محمود، ممسنی سوگل. تحلیل تطبیقی شاخص های توسعه پایدار شهر بوشهر با مناطق شهری کشور تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی 1393; 14 (35) :72-49
1- استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور ، m_ghadiry@pnu.ac.ir
2- کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور،
2- کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور،
چکیده: (5890 مشاهده)
امروزه با توجه به ویژگیهای شهرنشینی و لزوم پایداری توسعه، تحلیل پایداری شهرها در ایران برای نیل به توسعه پایدار امری کلیدی است. در این ارتباط، با توجه به فقدان مطالعه‌ای مناسب از میزان پایداری توسعه شهر بوشهر، این پژوهش با طرح این سوال شکل گرفت: آیا بین سطح پایداری توسعه شهر بوشهر و نقاط شهری کشور (در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و نهادی- کالبدی) تفاوت وجود دارد؟ سپس با بررسی مبانی نظری و پیشینه تحقیق و نیز ویژگیهای شهر بوشهر، فرضیه تحقیق ارائه شد. جهت سنجش میزان توسعه و آزمون فرضیه نیز ابتدا مفهوم توسعه پایدار در چهار بعد و 44 شاخص تعریف عملیاتی گردید. داده‌های مورد نیاز نیز در دو سطح شهر بوشهر و نقاط شهری کشور از طریق روش کتابخانه‌ای گردآوری شد و با استفاده از روش آزمون علامت و به کمک نرمافزار آماری SPSSتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین شهر بوشهر و نقاط شهری کشور از نظر شاخصهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی تفاوتی وجود ندارد. ولی از نظر شاخصهای نهادی- کالبدی تفاوت معناداری بین آنها وجود دارد. نتایج تحقیق همچنین نشان داد که با در نظر گرفتن کل شاخصها، ضمن وجود تفاوت معنادار، وضعیت شهر بوشهر در کل بهتر از متوسط کشور است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)