دوره 23، شماره 69 - ( 4-1402 )
جلد 23 شماره 69 صفحات 258دوره239فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mododi Arkhudi M, ferdowsi S. Identifying the Factors Affecting the Empowerment of Rural Tourism Destinations (Case: Lorestan Province). jgs 2023; 23 (69) : 13
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3590-fa.html
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3590-fa.html
مودودی ارخودی مهدی، فردوسی سجاد. شناسایی عوامل موثر بر ارتقاء مقصدهای گردشگری روستایی (مطالعه موردی: استان لرستان). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1402; 23 (69) :239-258
1- استادیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بزرگمهر قائنات، قائن، ایران ، Mododi@buqaen.ac.ir
2- دانشجوی دکتری گردشگری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری گردشگری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده: (2436 مشاهده)
در دهه های اخیر، گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت مکمل در کنار کشاورزی و دامداری، همواره عاملی در جهت بهبود شرایط اقتصادی ساکنین روستاها بوده است. بر این اساس این پژوهش، با هدف شناسایی عوامل موثر بر ارتقاء مقصدهای گردشگری روستایی انجام پذیرفته است. جمع آوری اطلاعات، با استفاده از دو روش آرشیوی و پیمایش از طریق مصاحبه و پرسشنامه بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل منابع آرشیوی مرتبط با موضوع تحقیق و همچنین 13 نفر از خبرگان و افراد مجرب است. به منظور تحلیل داده های کیفی از روش تحلیل محتوا و تحلیل مضمون استفاده شد؛ همچنین داده های کمّی نیز، با استفاده از روش برنامه ریزی ترجیحات فازی لگاریتمی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ابعاد ارتقاء مقصدهای گردشگری روستایی، شامل سه بُعد محیطی، منابع انسانی، و جامعه محلی، می باشد، به طوری که بُعد منابع انسانی با وزن 0994/0 نسبت به ابعاد دیگر دارای وزن بیشتری می باشد. همچنین بُعد جامعه محلی با وزن 0989/0 و بُعد محیطی نیز با وزن 0973/0 به ترتیب در اولویت دوم و سوم قرار گرفتند. در این میان، مولفه «موثر بودن» در بُعد «منابع انسانی» با وزن 261/0، مولفه «اقتصادی» در بُعد «جامعه محلی» با وزن 259/0، و مولفه «زیباشناختی» در بُعد «محیطی» با وزن 254/0، بیشترین وزن را به خود اختصاص دادند.
شماره‌ی مقاله: 13
فهرست منابع
1. بیرانوندزاده، مریم؛ شرفی، سیامک؛ پوربساط، وحید (1398). بررسی وضعیت شاخص‌های اثرگذار بر توسعه گردشگری روستایی در استان لرستان، مجله جغرافیا و روابط انسانی، 2(2): 144-131.
2. پورجعفر، محمدرضا؛ تقوایی، علی¬اکبر و صادقی، علیرضا (1388)، خوانش تأثیر ساماندهی محورهای بصری بر ارتقاء کیفیت محیط فضاهای عمومی شهری خیابان آزادی تهران، مجله مدیریت شهری، 7(24): 80-65.
3. تاراسی، زهرا؛ کریم زاده، حسین؛ آقایاری هیر، محسن (1398)، بررسی عوامل و محرک‌های مؤثر بر توانمندسازی زنان روستایی (موردمطالعه: شهرستان زنجان). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۱۹ (۵۴): 257-237.
4. حیدری ساربان، وکیل (1394)، بررسی اثرات گردشگری در ارتقای توانمندی‌های اجتماعی و روان‌شناختی روستاییان مورد: شهرستان مشکین‌شهر، مجله برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 4(12): 182-164.
5. حیدری ساربان، وکیل و ملکی، ابوذر (1393)، ارزیابی نقش گردشگری روستایی در توانمندسازی اجتماعی روستایی مورد: روستای ده¬ زیارت شهرستان بوانات، مجله توسعه روستایی، 6(2): 298-279.
6. حیدری ساربان، وکیل؛ عبدپور، علیرضا (1398)، عوامل بهبود معیشت پایدار روستایی از دیدگاه ساکنان محلی (مطالعه موردی: شهرستان اردبیل). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۱۹ (۵۴): 46-23.
7. خدائی، زهرا و کلانتری خلیل¬آباد، حسین (1391)، توسعه گردشگری با تأکید بر نقش آموزش نیروی انسانی، مجله مطالعات مدیریت شهری، 4(4): 59-48.
8. درگاه ملی آمار ایران، سالنامه آماري استان لرستان (1390)، تاریخ دسترسی به سایت فروردین 1398.
9. شفیعی ثابت، ناصر؛ هراتی فرد، سعیده (1398). توانمندسازی ذینفعان محلی برای مشارکت در توسعه پایدار گردشگری با نقش میانجی اثرات ادراک‌شده از گردشگری، نشریه برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 8(29): 90-71.
10. شکوهی، مهدی؛ یزدان پناه، مسعود (1398). تأثیر توانمندسازی بر حمایت ساکنان از توسعه گردشگری منطقه گردشگری کمردوغ، فصلنامه مدرس علوم انسانی (برنامه‌ریزی و آمایش فضا)، 23(1): 168-151.
11. شمس‌الدینی، علی؛ درخشان، الهام و کریمی، ببراز (1395)، ارزیابی اثرات توانمندسازی نیروی انسانی در توسعه صنعت گردشگری مورد: استان کهگیلویه و بویراحمد، برنامه‌ریزی منطقه¬ای، 6(24): 100-89.
12. عبدالهی، بیژن و نوه ابراهیم، عبدالرحیم (1385)، توانمندسازی کارکنان کلید طلایی مدیریت منابع انسانی، نشر ویرایش.
13. فراهانی، حسین؛ الوندی، مینا (1399)، تبیین چالش‌های کارآفرینی کسب‌وکارهای کوچک روستایی مطالعه موردی روستاهای شهرستان بیجار. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۰ (۵۸): 119-105.
14. فرهنگی، علی‌اکبر و اسکندری، مجتبی (1382)، معرفی توانمندسازی در مدیریت و الگوهای آن، مجله مطالعات مدیریت بهبود و تحول، 10(40-39): 121-99.
15. قنبری، ابوالفضل؛ درخشان، الهام؛ حسن‌زاده، مهرشاد و گرامی زاده، آرش (1395)، عوامل مؤثر بر توانمندسازی زنان بر بخش گردشگری، مجله مطالعات اجتماعی گردشگری، 4(8): 153-127.
16. گلکار، کوروش (1380)، مؤلفه‌های سازنده کیفیت در طراحی شهری، نشریه صفه، 11(32): 65-38.
17. مرادزاده، عبدالباسط؛ قاسمی، محمد؛ سالارزهی، حبیب‌الله؛ یعقوبی، نورمحمد و بذرافشان، جوان (1397)، اولویت‌بندی پیشران‌های توسعه اکوتوریسم کارآفرینانه با رویکرد توانمندسازی اجتماع‌محور، مجله توسعه کارآفرینی، 11(1): 179-161.
18. میراب زاده، پرستو (1375)، ارزیابی پیامدهای زیست‌محیطی توسعه توریسم، مجله محیط‌زیست، 8(2): 62-54.
19. وتلن، دیویدای و کامرون، کیم اس (1383)، تواناسازی و تفویض اختیار، ترجمه بدرالدین اورعی یزدانی، تهران: نشر موسسه تحقیقات و آموزش مدیریت.
20. Ajdari, A.R. (2014), The role of management in tourism, science tourism.
21. Appelbaum, S. H. & Honegger, K. (1998), Empowerment: a Contrasting Overview of Organizations in General and Nursing in Particular. An Examination of Organizational Factors, Managerial Behaviors, Job Design, and Structural Power. Journal of Empowerment in Organization. 6(2): 29-50. [DOI:10.1108/14634449810210715]
22. Boley, B. B. & McGehee, N. G. (2014), Measuring empowerment: Developing and validating the resident empowerment through tourism scale (RETS). Tourism Management, 45: 85-94. [DOI:10.1016/j.tourman.2014.04.003]
23. Boley, B. B. (2013), Sustainability, Empowerment, and Resident Attitudes toward Tourism: Developing and Testing the Resident Empowerment through Tourism Scale (RETS) (Doctoral dissertation, Virginia Tech). [DOI:10.1037/t43291-000]
24. Boley, B. B. Strzelecka, M. & Watson, A. (2018). Place distinctiveness, psychological empowerment, and support for tourism. Annals of Tourism Research, 70: 137-139. [DOI:10.1016/j.annals.2017.12.010]
25. Bowen, D.E. & Lawler, E.E. (1992), The empowerment of service workers: What, why, how and when. Sloan Management Review, 33(3): 31-39.
26. Burgos, A. & Mertens, F. (2017). Participatory management of community-based tourism: A network perspective. Community Development, 48(4): 546-565. [DOI:10.1080/15575330.2017.1344996]
27. Chen, B. Qiu, Z. Usio, N. & Nakamura, K. (2018). Tourism's impacts on rural livelihood in the sustainability of an aging community in Japan. Sustainability, 10(8): 2896. [DOI:10.3390/su10082896]
28. Chen, Z. Li, L. Li, T (2016), The organizational evolution, systematic construction and empowerment of Langde Miao s community tourism, Tourism Management, 28(6): 75-86.
29. Chin, W.W. (1998), Issues and Opinion on Structural Equation Modeling, MIS Quarterly, 22(1): 7-16.
30. Dangi, T. B. & Jamal. T. (2016), An Integrated Approach to "Sustainable Community- Based Tourism, Sustainability, 8(5): 1-32. [DOI:10.3390/su8050475]
31. Đukić, V. & Volić, I. (2017). The Importance of Documenting and Including Traditional Wisdom in Community-Based Ecotourism Planning: A Case Study of the Nature Park Ponjavica in the Village of Omoljica (Serbia). SAGE Open, 7(1). [DOI:10.1177/2158244016681048]
32. Dunn, S. F. (2007), Toward empowerment: Women and community-based tourism in Thailand (Doctoral dissertation, University of Oregon).
33. Ford, R. C. & Fottler, M. D. (1995), Empowerment: A Matter of Degree. Academy of Management Executive. 19(3): 21-31. [DOI:10.5465/ame.1995.9509210269]
34. Giampiccoli, A. & Saymaan, M. (2017). Community-based tourism, responsible tourism, and infrastructure development and poverty. Afr J Hosp Tour Leisure, 6: 1-28.
35. H.B.Sofield, Trevor (2003), Empowerment for Sustainable Tourism Development, Elsevier Scince Ltd.
36. Hassanpour, H. (2013), The development of comprehensive training on the development of Makran coastAnd its role in maritime authority in Iran, The first national conference on the development of Makran coast and the maritime authority of the Islamic Republic of Iran, Tehran, 1-17.
37. Henseler, J. Ringle, C.M. Sinkovics, R.R. (2009), The use of partial least squares path modeling in international marketing, Advances in international Marketing, 20: 277-320. [DOI:10.1108/S1474-7979(2009)0000020014]
38. Hulland, J. & Richard Ivey School of Business. (1999), Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies. Strategic management journal, 20(2): 195-204.
https://doi.org/10.1002/(SICI)1097-0266(199902)20:2<195::AID-SMJ13>3.0.CO;2-7 [DOI:10.1002/(SICI)1097-0266(199902)20:23.0.CO;2-7]
39. Jani, D. (2018). Residents' perception of tourism impacts in Kilimanjaro: An integration of the Social Exchange Theory. Turizam: međunarodni znanstveno stručni časopis, 66(2): 148-160.
40. Moye, M. J. Henkin, A. B. & Egley, R. J. (2005), Teacher Principal Relationships Exploring Linkages between Empowerment and Interpersonal Trust. Journal of Educational Administration. 3(3): 260-277. [DOI:10.1108/09578230510594796]
41. Mubita, A. Libati, M. & Mulonda, M. (2017). The Importance and Limitations of Participation in Development Projects and Programmes. European Scientific Journal, ESJ, 13(5): 238. [DOI:10.19044/esj.2017.v13n5p238]
42. Musar, P. (2016). Responsible tourism as an agent of sustainable and socially conscious development: Reflections from the Italian case. Journal of Tourism Managment, 1(5): 93-107. [DOI:10.6035/Recerca15.5]
43. Nunkoo, R. & Ramkissoon, H. (2008), Small Island Urban Tourism: a Residents Perspective, Current Issues on Tourism, pp. 37-60. [DOI:10.1080/13683500802499414]
44. Pastor, J. (1996). Empowerment: What it is and what it is not. Empowerment in Organizations, 4(2): 5-7. http://dx.doi.org/10.1108/09684899610118028 [DOI:10.1108/09684899610118028]
45. Rasoolimanesh, S. M. & Jaafar, M. (2016). Community participation toward tourism development and conservation program in rural world heritage sites. In Tourism-From Empirical Research towards Practical Application. InTech. [DOI:10.5772/62293]
46. Sharma, P. N. & Kirkman, B.L. (2015), Leveraging leaders: A literature review and future lines of inquiry for empowering leadership research, Group Organization Management, 40 (2): 193-237. [DOI:10.1177/1059601115574906]
47. Sharpley, R. (2009). Tourism development and the environment: Beyond sustainability? Routledge. [DOI:10.4324/9781849770255]
48. Spretzer, G. M. (1996), Social Structural Characteristics of Psychological Empowerment. Academy of Management Journal. 39(2): 483-504. [DOI:10.2307/256789]
49. Strzelecka, M. (2012), Individual and community empowerment enhancement in sustainable tourism development in post-communist Poland (Doctoral dissertation, University of Illinois at Urbana-Champaign).
50. Strzelecka, M. Boley, B. B. & Strzelecka, C. (2016). Empowerment's Influence on Resident Support for Tourism in rural Central and Eastern Europe (CEE).Travel and Tourism Association Advancing Tourism Research Globally, 22. [DOI:10.1080/09669582.2016.1224891]
51. Thomas, K. W. & Velthous, B. A. (1990), Cognitive Elements of Empowerment: An Interpretive Model of in Trinsic Task Motivation. Academy of Management Journal. 15(4): 666-681.
https://doi.org/10.5465/amr.1990.4310926 [DOI:10.2307/258687]
52. Tohidy, Fateme & Nabilou,Hamid (2012), Human Resources Empowerment and Its Role in the Sustainable Tourism, Asian Social Science, 8(1): January 2012. [DOI:10.5539/ass.v8n1p33]
53. Wetzels, M. Odekerken-Schröder, G. & Van Oppen, C. (2009), Using PLS path modeling for assessing hierarchical construct models: Guidelines and empirical illustration. MIS quarterly, 177-195. [DOI:10.2307/20650284]
54. Whetlen. D. A. & Cameron, K. S. (1998), Developing Management Skills. New York: Addison-Wesley, Wheelan.
55. World Tourism Organization, (2018). Tourism for Development, Key Areas for Action UNWTO, Madrid.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
CC BY
نشریه «تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی» به‌طور کامل الزامات انتشار دسترسی آزاد را طبق«CreativeCommons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0)» رعایت می‌کند.
