1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده عمران معماری و هنر
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده عمران معماری و هنر ، dr_mnaghizadeh@yahoo.com
چکیده: (3244 مشاهده)
در شهرسازی امروز فرایندهای تاویلی نظامهای نشانهای در شهر که هدف آنها نشان دادن معنای اجتماعی و فرهنگی محیط کالبدی است کمتر مورد توجه بوده و اغلب بافتهای شهری بیتوجه به تفاوتها و شباهتهای معنادار و هویت آفرین و ارزشهای نهفته در بافتار اجتماعی و طبیعی بستر خود و الگوهای شهرسازی و معماری سنتی ایران شکل میگیرند و این مسئله واکاوی پیرامون این فرایندها را حائز اهمیت میسازد. هدف مقاله آن است تا در چارچوبی نوین، با تفسیر نظام نشانهای، به بررسی نحوه تغییر عوامل موثر بر هویت شهر و مقایسه این نظامها در بافت قدیم و جدید شهر بپردازد. پژوهش از نوع کیفی و روش پژوهش بصورت توصیفی تحلیلی بوده و از علم نشانه شناسی به عنوان ابزار و روشی جهت بررسی بازنمونها و تحلیل هویت شهر بهره برده شده است. مطالعات در بافت قدیم بیشتر متکی بر اسناد بوده و در بافت جدید بصورت میدانی و بررسی بازنمونها در نواحی گرم و خشک ایران صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهدکه براساس بررسی بازنمونها در نظام نشانهای در لایههای متنی فرم شهر، دوگانگی وگسست معنا و هویت بافت قدیم و جدید یک شهر در طول زمان نشانگر چند عامل اصلی تغییر در درون لایه های متنی فرم شهر، گسست و دوگانگی در لایه انسانی، تغییر در نظام رمزگانهای موثر بر ساختار فرم شهر است که بصورت حذف، جایگزینی و یا تغییر نشانه ها در لایه های طبیعی، اجتماعی و مصنوع نمود یافته است.
شمارهی مقاله: 24