1- استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی ، y_bahmani43m@yahoo.com 2- دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
چکیده: (9667 مشاهده)
یکی از مسائل جدیدی که در رمان نیاز به بررسی و پژوهش دارد، رابطه زبان و جنسیت است. در این مقاله، که پژوهشی بینارشتهای است، پژوهندگان قصد دارند با تکیه بر مطالعات زبانشناسی اجتماعی ـ بهویژه نظریه لیکافـ رابطه زبان و جنسیت را در رمان شبهای تهران بررسی کنند تا از این رهگذر تأثیر جنسیت نویسنده بر زبان رمان و میزان موفقیتش در ایجاد زبانی متناسب با جنسیت شخصیتها معلوم شود. برای این منظور زبان زنان و مردان رمان براساس متغیرهایی چون کاربرد زبان معیار، جملات آمرانه، قطع کلام، مکالمههای مشارکتی و رقابتی و درنهایت قاطعیت و انقیاد بررسی شد. یافتهها نشان میدهد زبان شخصیتها تحت تأثیر جنسیت نویسنده است. معیارهای زبان زنانه با فراوانی بیشتری تکرار شده و نویسنده از بسیاری جهتها توانسته است زبانی متناسب با جنسیت شخصیتها ایجاد کند. عدم تناسب برخی متغیرها با معیارهای زبانشناختی، تاحدودی به گرایشهای فمینیستی نویسنده مربوط است.
Bahmani Motlagh Y, Marvi B. The Relation of Language and Gender in Shabhaye Tehran. Persian Language and Literature 2014; 22 (76) :7-26 URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-2050-fa.html
بهمنیمطلق یدالله، مروی بهزاد. رابطه زبان و جنسیت در رمان شبهای تهران. زبان و ادبيات فارسی. 1393; 22 (76) :7-26