[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
آمار نشریه::
::
شناسنامه نشریه
..
پایگاه‌های نمایه‌کننده

  AWT IMAGE   AWT IMAGE 
 AWT IMAGE   AWT IMAGE 
   

   

..
پایگاه‌های اجتماعی
     
ACADEMIA
 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نظرسنجی
نظر شما در مورد عملكرد دوفصلنامه زبان و ادبيات فارسي چيست؟
عالي
خوب
متوسط
ضعيف
   
..
:: جلد 25، شماره 83 - ( مقالات منتشر شده 1396 ) ::
جلد 25 شماره 83 صفحات 292-273 برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط تفسیر و ساختار حکایت در مثنوی
علیرضا محمدی کله‌سر*
دانشگاه شهرکرد ، a.mohammadi344@gmail.com
چکیده:   (5601 مشاهده)
یکی از مهم­ترین موضوع‌ها در زمینه سبک­شناسی روایت در متون کهن، چگونگی خوانش و تفسیر داستان­های تمثیلی است. ارتباط این موضوع با روایت­شناسی هنگامی روشن می‌شود که با صرف‌نظرکردن از محتوا و پیام تفسیرها، به ارتباط آن با خطوط داستانی توجه کنیم. مقاله حاضر درپی دست­یابی به مهم­ترین شیوه­هایی است که مولوی براساس آنها به تفسیر حکایت­های مثنوی پرداخته است. می­توان گفت ارائه تفسیرها بر محور هم‌نشینی مهم­ترین ویژگی تمایزبخش مثنوی از متون مشابه است. مولوی برای ارائه این تفاسیر، حکایت را به­صورت خطوط داستانی مجزا درنظر می­گیرد و متناظر با هر خط داستانی تفسیری ارائه می­دهد. تعدد این خطوط داستانی می­تواند نتیجه تنوع شخصیت­ها یا پی‌رفت­های دریافت‌شده از متن باشد. در این فرایند، ارزش خطوط اصلی و فرعی با یکدیگر برابرند؛ بنابراین، در اغلب موارد، تفسیر ابتدایی (انگیزه بیان) یک حکایت چندان با تفاسیر میانی، پایانی یا حتی تفسیر منطبق با خط اصلی داستان هم‌خوان نیست. توجه به خطوط داستانی در شکل­گیری تفاسیر، هم در تحلیل نوعی ویژه از چندمعنایی تمثیل در مثنوی مفید است و هم می­تواند فراهم­آورنده تبیینی روایت­شناختی از تداعی معانی در مثنوی باشد.
 
واژه‌های کلیدی: مثنوی، روایت، تمثیل، تفسیر، تداعی معانی، خط داستانی
متن کامل [PDF 282 kb]   (1025 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
فهرست منابع
1. احمدي، بابک (1370) ساختار و تأويل متن. جلد 1. تهران: مرکز.
2. انوار، عبدالـله (1375) تعليقه بر اساس¬الاقتباس خواجه نصير طوسي. جلد 1 (متن اساس-الاقتباس). تهران: مرکز.
3. بارت، رولان (1392) درآمدي بر تحليل ساختاري روايت¬ها. ترجمة محمد راغب. تهران: رخداد نو.
4. بامشکي، سميرا (1393) روايت¬شناسي داستان¬هاي مثنوي. تهران: هرمس.
5. ـــــــــ (1390) «تعويق و شکاف در داستان‌هاي مثنوي». مولوي¬پژوهي. شمارة 11: 1-29.
6. پارسانسب، محمد (1390) داستان‌هاي تمثيلي‌ـ رمزي فارسي. تهران: چشمه.
7. پورنامداريان، تقي (1383) رمز و داستان¬هاي رمزي در ادب فارسي. ويراست سوم. تهران: علمي و فرهنگي.
8. ـــــــــ (1388) در ساية آفتاب: شعر فارسي و ساخت¬شکني در شعر مولوي. تهران: سخن.
9. تودوروف، تزوتان (1382) بوطيقاي ساختارگرا. ترجمة محمد نبوي. تهران: آگه.
10. توکلي، حميدرضا (1389) از اشارت¬هاي دريا؛ بوطيقاي روايت در مثنوي. تهران: مرواريد.
11. ـــــــــ (1383) «تداعي، قصه و روايت مولانا». مطالعات و تحقيقات ادبي. شمارة 3 و 4: 37-39.
12. تولان، مايکل (1386) روايت¬شناسي: درآمدي زبان¬شناختي‌ـ انتقادي. ترجمة سيده فاطمه علوي و فاطمه نعمتي. تهران: سمت.
13. جوکار، نجف و سيدناصر جابري (1389) «پيوند ابيات مثنوي بر مبناي تداعي و تمثيل». ادب و زبان. شمارة 25: 51-72.
14. راغب، محمد (1393) «گسترش پيرنگ در خطوط فرعي داستاني در قصه‌هاي ايراني و هندي». نامة فرهنگستان (ويژه¬نامة شبه قاره). دورة دوم. شمارة 2: 215-230.
15. ريمون‌کنان، شلوميت (1387) روايت داستاني: بوطيقاي معاصر. ترجمة ابوالفضل حري، تهران: نيلوفر.
16. زرين¬کوب، عبدالحسين (1383) سرّ ني: نقد و شرح تحليل و تطبيقي مثنوي. تهران: علمي.
17. ـــــــــ (1382) بحر در کوزه: نقد و تفسير قصه¬ها و تمثيلات مثنوي. تهران: علمي.
18. ستاري، جلال (1392) مدخلي بر رمزشناسي عرفاني. تهران: مرکز.
19. سعدی، مصلح‌بن‌عبدالله (1385) کليات سعدی. تصحيح محمدعلی فروغی. تهران: هرمس.
20. شميسا، سيروس (1383) انواع ادبي. تهران: فردوس.
21. صفوي، سيدسلمان (1388) ساختار معنايي مثنوي معنوي. ترجمة مهوش¬السادات علوي. دفتر اول. با مقدمة سيدحسين نصر. تهران: ميراث مکتوب.
22. ضياء، محمدرضا (1391) «تداعي معاني و آفات آن در مثنوي مولوي». درّ دري. شمارة 3: 65- 74.
23. کالر، جاناتان (1389) نظرية ادبي: معرفي بسيار مختصر. ترجمة فرزانه طاهري. تهران: مرکز.
24. لنسر، سوزان (1389) «پيرنگ در يک نگاه». در: پيرنگ. اليزابت دپيل. ترجمة مسعود جعفري. تهران: مرکز.
25. لوته، ياکوب (1388) مقدمه¬اي بر روايت در ادبيات و سينما. ترجمة امير نيک¬فرجام. تهران: مينوي خرد.
26. مارتين، والاس (1386) نظريه¬هاي روايت. تهران: هرمس.
27. محمدي، عليرضا (1385) «داستان تمثيلي؛ کارکرد، تفسير و چندمعنايي». دوفصلنامة زبان و ادبيات فارسي دانشگاه خوارزمی. شمارة 81: 257-273.
28. ـــــــــ (1392) «روايت¬شناسي تمثيل داستاني». الهيات هنر. شمارة 1: 5-27.
29. منشي، نصرالـله‌بن‌محمد (1380) کليله و دمنه. تصحيح عبدالعظيم قريب. تهران: افسون.
30. مولوي، جلال‌الدين‌محمد (1379) مثنوي معنوي. تصحيح نيکلسون. قزوين: سايه‌گستر.
31. وراويني، سعدالدين (1383) مرزبان¬نامه. به¬کوشش خليل خطيب‌رهبر. تهران: صفي¬عليشاه.
32. يوسف¬پور، محمدکاظم (1386) «نقش استطراد در حکايات مثنوي». پژوهش‌هاي ادبي. شمارة 16: 271-294.
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi Kallesar A. The Relationship Between Interpretation and the Stories of Masnavi. Persian Language and Literature 2018; 25 (83) :273-292
URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-3094-fa.html

محمدی کله‌سر علیرضا. ارتباط تفسیر و ساختار حکایت در مثنوی. زبان و ادبيات فارسی. 1396; 25 (83) :273-292

URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-3094-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 25، شماره 83 - ( مقالات منتشر شده 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
دوفصلنامه  زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی Half-Yearly Persian Language and Literature
Persian site map - English site map - Created in 0.08 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4666