|
1. اتابکي، پرويز (۱۳۷۹) لغت شاهنامه. تصحيح کارل. گ. زالمان. ترجمه و توضيح توفيق سبحاني و علي رواقي. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگي. 2. انصاری، ولی الحق (1382) «روابط سياسی و فرهنگی بين ايران و هندوستان (مطابق شاهنامه)». مجلة قند پارسی. رايزنی فرهنگی ايران. دهلی نو. شمارة 23-24: 7-18. 3. انوشه، حسن (۱۳۸۱) «گفت‌وگو با حسن انوشه». پل فيروزه. سال دوم. شمارة 6: 147-160. 4. ايونس، ورونيكا (۱۳۸۱) اساطير هند. ترجمة باجلان فرخي. تهران: اساطير. 5. پيرنيا، حسن (۱۳۶۲) ايران باستاني. تهران: دنياي كتاب. 6. تفضلي، احمد (۱۳۷۶) تاريخ ادبيات ايران پيش از اسلام. تهران: سخن. 7. جلالي نائيني، محمدرضا (۱۳۷۵) هند در يک نگاه. تهران: دانشگاه تهران. 8. حكمت، علي‌اصغر (۱۳۳۷) سرزمين هند. تهران: دانشگاه تهران. 9. دولافوز، ام. آی. (۱۳۱۶) تاريخ هند. ترجمة سيد محمدتقي فخرداعي گيلاني. تهران: كميسيون معارف. 10. زاگرس، زند و صبا پژمان‌فر (۱۳۹۲) «بازنمايي تصوير فرهنگي هند در شاهنامة فردوسي». مجموعه مقالات اولين کنفرانس بين‌المللي ميراث مشترک ايران و هند. جلد اول. قم: مجمع ذخاير اسلامي: ۳۳۵-۳۵۰. 11. زرين‌کوب، عبدالحسين (۱۳۷۵) از گذشتة ادبي ايران. تهران: الهدي. 12. سليمی، مينو (1372) روابط فرهنگی ايران و هند. تهران: وزارت امور خارجه. 13. فردوسي، ابوالقاسم (۱۳۷۷) شاهنامه. براساس نسخة مسكو و مقابله با نسخة ژول مول. با مقدمة حسين محي‌الدين الهي قمشه‌اي. به‌كوشش ناهيد فرشادمهر. تهران: محمد. 14. فردوسي، ابوالقاسم (۱۳۸۹) شاهنامه. به‌کوشش جلال خالقي‌مطلق. تهران: 8 جلد. چاپ سوم. تهران: مرکز دايرة‌المعارف بزرگ اسلامي. 15. عابدي، اميرحسين (۱۳۸۳) «شاهنامه و هند». آناهيد. سال اول. شمارة ۳: 50-60. 16. غروی، مهدی (1353) «روابط ايران و هند بر مبنای روايات ملی آريايی‌های شرق به‌ويژه شاهنامة فردوسی». مجلة بررسی‌های تاريخی. سال دهم. شمارة 3: 119-153. 17. كريستن‌سن، آرتور (۱۳۷۴) ايران در زمان ساسانيان. ترجمة غلامرضا رشيدياسمي. تهران: دنياي كتاب. 18. کزازي، ميرجلال‌الدين (1378-1379) نامة باستان. ويرايش و گزارش شاهنامة فردوسي. ۹ جلد. تهران: سمت. 19. محبوب، محمدجعفر (۱۳۸۱) «ميراث فرهنگي هند در تمدن اسلامي». پل فيروزه. سال دوم. شمارة 6: 33-48. 20. مشكور، محمدجواد (۱۳۶۳) ايران در عهد باستان. تهران: اشرفي. 21. ناطق شريف، مريم (1380) «پيوند ايران و هند در آيينة شاهنامه». نامة پارسی. شمارة 23: 23-35. 22. نقوي، سيدحيدر شهريار (۲۵۳۵) «ساسانيان و هند و پاكستان». مجموعه مقالات همايش تاريخ و فرهنگ ايران. تهران: وزارت فرهنگ و هنر: 170-185. . 23. نهرو، جواهر لعل (1338) روابط هند و ايران. ترجمة محمود تفضلی. تهران: سفارت هند در تهران. 24. نهرو، جواهر لعل (۱۳۵۱) نگاهي به تاريخ جهان. ترجمة محمود تفضلي. جلد اول. تهران: اميرکبير. 25. هينلز، جان (۱۳۷۱) شناخت اساطير ايران. ترجمة ژاله آموزگار و احمد تفضلي. تهران: چشمه. 26. يکتايي، مجيد (بی‌تا) نفوذ فرهنگ و تمدن ايران و اسلام در سرزمين هند و پاکستان. تهران: تهران. 27. Abrams ,Ph, (1984 ) Historical Sociology, Cambridge University Press. 28. Azami, Shaieb (2002) Indo- Iran Relations and Pesian Languide, A Seletion Of Articles Read at the First Seminar on Indo -Iran Relation, University of Mumbai, Martch 2002.Mumbai.pp. 1-29. 29. Anna Green and Katehleen Troup (1999) The House of History, England: Manchester University press. 30. Deblois.F (1998) "Epics", in India Encylopedia, Vol.8, pp 475-476. 31. Deshpand, Arvind (2005) History of India (Ancient Period), Standard Six, Education Department, Mumbai. India, Maharashtra Press. 32. Jaffrey, Yunus (2007) "Iran - India Ties in Focuce". Phoenix. NO.7, Februry, New Delhi, India.p. 22-23. 33. Majomdar R.C, (2001) The Age of Imperial Unity, vol.2, Seven ed., India, Mumbai.India. Bharatiya Vidya Bhavan. 34. Majomdar R.C, (1997) The Classical Age, vol.3, Fifth ed, .India., Mumbai. Bharatiya Vidya Bhavan. 35. Nehru, Jawaherlal (2004a) The Discovery of India, New Delhi. India. Penguin Books. 36. Nehru, Jawaherlal (2004b) Glimpses of world history, New Delhi,India. Penguin Book . 37. Qasemi, Sharif Husain (2002) Indo- Iran Relations: Literary Scene, A seletion Of Articles read at the first Seminar on Indo -Iran Relation. University of Mumbai, Mumbai.p. 263-275. 38. Weber ,A (1974) The Theory of Social and Economic Organization, Trans, A.M,. New Yourk. Henderson and Talcoff Parsons.
|
صاحب امتیاز و ناشر
