|
1. آژند، يعقوب (۱۳۶۵) «قيام تارابي». کيهان فرهنگي. شمارة ۲۵: ۲۰-۱۷. 2. استريناتي، دومينيک (1392) مقدمه¬اي بر نظريه¬هاي فرهنگ عامه. ترجمة ثريا پاک¬نظر. تهران: کتاب فروردين. 3. ايوتاديه، ژان (۱۳۹۰) نقد ادبي در سدة بيستم. ترجمة مهشيد نونهالي. تهران: نيلوفر. 4. الهياري، فريدون (۱۳۸۸) «بازتاب ايران و انديشة ايراني درآثار ناصرالدين منشي کرماني». تاريخ‌نگري و تاريخ‌نگاري. شمارة ۱: ۶۰-۲۷. 5. بارتولد، واسيلي، و ولاديمير وويچ (1352) ترکستان‌نامه. ترجمة کريم کشاورز. تهران: فرهنگ ايران. 6. بايمتف، لقمان (1378) «نقش شيخ شمس‌الدين محبوبي در شورش محمود تارابي». ترجمة محمدعلي عليزاده. ايران‌شناخت. شمارة ۱۵: 119-100. 7. برتنس، هانس (1383) مباني نظرية ادبي. ترجمة محمدرضا ابوالقاسمي. چاپ دوم. تهران: ماهي. 8. تايسن، ليس (1392) نظريه‌هاي نقد ادبي معاصر. ترجمة مازيار حسين‌زاده و فاطمه حسيني. تهران: نگاه امروز. 9. توسلي، غلام¬عباس (1379) نظريه¬هاي جامعه¬شناسي. چاپ هفتم. تهران: سمت. 10. جويني، عطاملک (1375) تاريخ جهانگشاي جويني. تصحيح محمدبن عبدالوهاب قزويني. تهران: دنياي کتاب. 11. جهانگرد، فرانک (1394) «مطالعة خروج تارابي در بافت فرهنگي و اجتماعي». پژوهش‌هاي ادبي. شمارة 49: 9-30. 12. حسن‌زاده، اسماعيل (۱۳۸۰) «انديشة مشيت الهي در تاريخ‌نگاري اسلامي، مطالعة موردي: تاريخ جهانگشاي جويني». تاريخ اسلام. شمارة ۵: 133-166. 13. حسن‌زاده، اسماعيل (۱۳۸۲) «هويت ايراني در تاريخ‌نگاري بيهقي و جويني». مطالعات ملي. شمارة ۱۵: 69-100. 14. خاتمي، احمد، و آرزو عرب‌اف (۱۳۸۹) «مغول‌ستيزي عطاملک جويني در تاريخ جهانگشا». تاريخ ايران. شمارة ۵/۶۶: 28-48. 15. دهقانيان، جواد، و نجمه درّي (۱۳۹۰) «بازخواني ذکر خروج تارابي براساس رويکرد شالوده‌شکني». پژوهش‌هاي ادبي. سال هشتم. شمارة ۳۳: 57-76. 16. دوستخواه، جليل (۱۳۶۴) اوستا، نامة مينوي آيين زرتشت. از گزارش ابراهيم پورداوود. تهران: مرواريد. 17. رابينز، پي. استيفن (۱۳۸۴) مباني رفتار سازماني. ترجمة علي پارساييان و سيدمحمد اعرابي. تهران: دفتر پژوهش‌هاي فرهنگي. 18. رجايي، فرهنگ (۱۳۷۲) تحول انديشة سياسي در شرق باستان. تهران: قومس. 19. شعباني، رضا، و زهرا اميري (1390) «اقدامات خاندان جويني در زمان مغول». مسکويه. دورة ششم. شمارة 16: 105-118. 20. صفا، ذبيح‌الـله (۱۳۸۲) تاريخ ادبيات در ايران. جلد سوم. تهران: فردوس. 21. صفري، جهانگير، و مجتبي حسيني (۱۳۸۷) «گزاره‌هاي ناسازگار در تاريخ جهانگشاي جويني». پژوهشنامة علوم انساني. شمارة ۵۷: 197-216. 22. علوي‌زاده، فرزانه، سلمان ساکت، و عبدالـله رادمرد (۱۳۸۹) «نقش ابيات شاهنامه در انسجام متني تاريخ جهانگشا». جستارهاي ادبي. شمارة ¬۱۷۱: 67-108. 23. عليجاني، محمد، و سعيد بزرگ‌بيگدلي (۱۳۹۲) «نمودهاي برجستة هويت ايراني در تاريخ جهانگشاي جويني». کهن‌نامة ادب پارسي. سال چهارم. شمارة 1: 53-68. 24. فقيه ملک‌مرزبان، نسرين، و زهرا صابری (1397) «مؤلفه‌های اقناع خواننده در نفثه‌المصدور». پژوهش زبان و ادبيات فارسی. دورة شانزدهم. شمارة 50: 49-76. 25. کولب ويليام، و جوليوس گولد (۱۳۷۶) فرهنگ علوم اجتماعي. ترجمة مصطفي ازکيا و ديگران. تهران: مازيار. 26. گرين، کيت، و جيل لبيهان (1383) درسنامة نظريه و نقد ادبي. ترجمة ليلا بهرانی محمدي و همکاران. تهران: روزگار. 27. ماکياولي، نيکولو (1389) شهريار. ترجمة محمود محمود. تهران: نگاه. 28. مکاريک، ايرنا ريما (۱۳۸۴) دانشنامة نظرية ادبي. ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوي. تهران: آگه. 29. مهرکي، ايرج، و حبيب‌الـله عباسي (۱۳۸۶) «کارکردهاي زباني تاريخ جهانگشاي جويني». پژوهشنامة ادب حماسي (پژوهشنامة فرهنگ و ادب). دورة سوم. شمارة ¬۴: 201-213. 30. Benton, Ted (1984) The Rise and fall of Structural Marxism: Althusser and His Influence. Cambridge University press. [ DOI:10.1007/978-1-349-17548-2] 31. Thomas, Peter (2009) "The Gramscian Moment: Philosophy, Hegemony and Marxism"; Dutch: Brill Academic press. [ DOI:10.1163/ej.9789004167711.i-478] |
صاحب امتیاز و ناشر
