|
۱. آژند، يعقوب (۱۳۶۵) «قيام تارابي». کيهان فرهنگي. شمارة ۲۵: ۲۰-۱۷. ۲. استريناتي، دومينيک (۱۳۹۲) مقدمه¬اي بر نظريه¬هاي فرهنگ عامه. ترجمة ثريا پاک¬نظر. تهران: کتاب فروردين. ۳. ايوتاديه، ژان (۱۳۹۰) نقد ادبي در سدة بيستم. ترجمة مهشيد نونهالي. تهران: نيلوفر. ۴. الهياري، فريدون (۱۳۸۸) «بازتاب ايران و انديشة ايراني درآثار ناصرالدين منشي کرماني». تاريخ‌نگري و تاريخ‌نگاري. شمارة ۱: ۶۰-۲۷. ۵. بارتولد، واسيلي، و ولاديمير وويچ (۱۳۵۲) ترکستان‌نامه. ترجمة کريم کشاورز. تهران: فرهنگ ايران. ۶. بايمتف، لقمان (۱۳۷۸) «نقش شيخ شمس‌الدين محبوبي در شورش محمود تارابي». ترجمة محمدعلي عليزاده. ايران‌شناخت. شمارة ۱۵: ۱۱۹-۱۰۰. ۷. برتنس، هانس (۱۳۸۳) مباني نظرية ادبي. ترجمة محمدرضا ابوالقاسمي. چاپ دوم. تهران: ماهي. ۸. تايسن، ليس (۱۳۹۲) نظريه‌هاي نقد ادبي معاصر. ترجمة مازيار حسين‌زاده و فاطمه حسيني. تهران: نگاه امروز. ۹. توسلي، غلام¬عباس (۱۳۷۹) نظريه¬هاي جامعه¬شناسي. چاپ هفتم. تهران: سمت. ۱۰. جويني، عطاملک (۱۳۷۵) تاريخ جهانگشاي جويني. تصحيح محمدبن عبدالوهاب قزويني. تهران: دنياي کتاب. ۱۱. جهانگرد، فرانک (۱۳۹۴) «مطالعة خروج تارابي در بافت فرهنگي و اجتماعي». پژوهش‌هاي ادبي. شمارة ۴۹: ۹-۳۰. ۱۲. حسن‌زاده، اسماعيل (۱۳۸۰) «انديشة مشيت الهي در تاريخ‌نگاري اسلامي، مطالعة موردي: تاريخ جهانگشاي جويني». تاريخ اسلام. شمارة ۵: ۱۳۳-۱۶۶. ۱۳. حسن‌زاده، اسماعيل (۱۳۸۲) «هويت ايراني در تاريخ‌نگاري بيهقي و جويني». مطالعات ملي. شمارة ۱۵: ۶۹-۱۰۰. ۱۴. خاتمي، احمد، و آرزو عرب‌اف (۱۳۸۹) «مغول‌ستيزي عطاملک جويني در تاريخ جهانگشا». تاريخ ايران. شمارة ۵/۶۶: ۲۸-۴۸. ۱۵. دهقانيان، جواد، و نجمه درّي (۱۳۹۰) «بازخواني ذکر خروج تارابي براساس رويکرد شالوده‌شکني». پژوهش‌هاي ادبي. سال هشتم. شمارة ۳۳: ۵۷-۷۶. ۱۶. دوستخواه، جليل (۱۳۶۴) اوستا، نامة مينوي آيين زرتشت. از گزارش ابراهيم پورداوود. تهران: مرواريد. ۱۷. رابينز، پي. استيفن (۱۳۸۴) مباني رفتار سازماني. ترجمة علي پارساييان و سيدمحمد اعرابي. تهران: دفتر پژوهش‌هاي فرهنگي. ۱۸. رجايي، فرهنگ (۱۳۷۲) تحول انديشة سياسي در شرق باستان. تهران: قومس. ۱۹. شعباني، رضا، و زهرا اميري (۱۳۹۰) «اقدامات خاندان جويني در زمان مغول». مسکويه. دورة ششم. شمارة ۱۶: ۱۰۵-۱۱۸. ۲۰. صفا، ذبيح‌الـله (۱۳۸۲) تاريخ ادبيات در ايران. جلد سوم. تهران: فردوس. ۲۱. صفري، جهانگير، و مجتبي حسيني (۱۳۸۷) «گزاره‌هاي ناسازگار در تاريخ جهانگشاي جويني». پژوهشنامة علوم انساني. شمارة ۵۷: ۱۹۷-۲۱۶. ۲۲. علوي‌زاده، فرزانه، سلمان ساکت، و عبدالـله رادمرد (۱۳۸۹) «نقش ابيات شاهنامه در انسجام متني تاريخ جهانگشا». جستارهاي ادبي. شمارة ¬۱۷۱: ۶۷-۱۰۸. ۲۳. عليجاني، محمد، و سعيد بزرگ‌بيگدلي (۱۳۹۲) «نمودهاي برجستة هويت ايراني در تاريخ جهانگشاي جويني». کهن‌نامة ادب پارسي. سال چهارم. شمارة ۱: ۵۳-۶۸. ۲۴. فقيه ملک‌مرزبان، نسرين، و زهرا صابری (۱۳۹۷) «مؤلفه‌های اقناع خواننده در نفثه‌المصدور». پژوهش زبان و ادبيات فارسی. دورة شانزدهم. شمارة ۵۰: ۴۹-۷۶. ۲۵. کولب ويليام، و جوليوس گولد (۱۳۷۶) فرهنگ علوم اجتماعي. ترجمة مصطفي ازکيا و ديگران. تهران: مازيار. ۲۶. گرين، کيت، و جيل لبيهان (۱۳۸۳) درسنامة نظريه و نقد ادبي. ترجمة ليلا بهرانی محمدي و همکاران. تهران: روزگار. ۲۷. ماکياولي، نيکولو (۱۳۸۹) شهريار. ترجمة محمود محمود. تهران: نگاه. ۲۸. مکاريک، ايرنا ريما (۱۳۸۴) دانشنامة نظرية ادبي. ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوي. تهران: آگه. ۲۹. مهرکي، ايرج، و حبيب‌الـله عباسي (۱۳۸۶) «کارکردهاي زباني تاريخ جهانگشاي جويني». پژوهشنامة ادب حماسي (پژوهشنامة فرهنگ و ادب). دورة سوم. شمارة ¬۴: ۲۰۱-۲۱۳. 30. Benton, Ted (1984) The Rise and fall of Structural Marxism: Althusser and His Influence. Cambridge University press. [ DOI:10.1007/978-1-349-17548-2] 31. Thomas, Peter (2009) "The Gramscian Moment: Philosophy, Hegemony and Marxism"; Dutch: Brill Academic press. [ DOI:10.1163/ej.9789004167711.i-478] |
صاحب امتیاز و ناشر
