|
اشتقاق در زبان فارسی
|
| عصمت خوئینی* |
| تهران، دانشگاه تربیت معلم تهران |
|
|
چکیده: (11052 مشاهده) |
| هدف مقاله حاضر آن است تا نشان دهد مبحث «اسم جامد و مشتق» در دستور زبان فارسی، الگوبرداری نادرستی از قواعد زبان عربی بوده و منطبق با ساختمان زبان فارسی نیست؛ زیرا فارسی از گروه زبان‌های ترکیبی است و عربی از گروه زبان‌های اشتقاقی. مؤلف با نقد سه دیدگاه متناقض دستورنویسان فارسی در باره اشتقاق، نتیجه می‌گیرد که مبحث اشتقاق در فارسی محدود به «اسم» نیست، بلکه دیگر انواع کلمه نیز ساخت اشتقاقی دارند. در پایان پیشنهاد می‌کند، با گسترش دامنه اشتقاق به حوزه کلمات مرکب، تمام کلماتی که دستوریان مشتق شمرده‌اند زیر مجموعه کلمات مرکب به حساب آید و کلمات مرکب به دو گروه: مشتق و غیر مشتق، تقسیم شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: دستور زبان فارسی، اشتقاق، کلمات مشتق، زبان اشتقاقی، زبان ترکیبی |
|
|
متن کامل [PDF 146 kb]
(1220 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
صاحب امتیاز و ناشر
