1- دانشیار دانشگاه ارومیه ، mahsa.vahedy@gmail.com 2- دانشجوی دکتری دانشگاه ارومیه
چکیده: (7081 مشاهده)
شاهنامه میراث عظیم ادبی ایران است که در آن با بهرهگیری از عناصر مختلف اسطورهای، تاریخی، داستانی، غنایی و... کلیتی منسجم و منحصربهفرد شکل گرفته که آن را از حماسههای ملتهای دیگر متمایز و جدا ساخته است. بهرهگیری مناسب از همه این عناصر آن را حتی به میل و خواسته مخاطبان امروزی خود هم بسیار نزدیک کرده است. در شاهنامه کنش و واکنش قهرمانان و پهلوانان به شکل بسیار جذابی به تصویر کشیده شده است. این قهرمانان در سراسر زندگی پرماجرای خود با آزمونهای زیادی روبهرو میشوند که از آنها میتوان به «خان» تعبیر کرد. گاهی این خانها گسترش یافته و با اضافهشدن ویژگیهای دیگری به آنها، به حالت داستانی کامل درآمدهاند که از آنها با نام «هفتخان» یاد میشود؛ در اینجاست که پای اسطوره به دامن قصه میلغزد و اسطوره و قصه یکی میشود. قصد ما در این مقاله بررسی نکات کلیدی و مشترک آزمونها، خانها، هفتخانها و هفتخانگونههای قهرمانان در شاهنامه (که شمار آنها متفاوت است) و سایر حماسهها براساس روش تطبیق ساختاری است.
Vahed Doust M, Delayee Milan A D M. A Structuralist Critic of the Seven Ordeals Myth in Epics. Persian Language and Literature 2011; 19 (71) :137-160 URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-996-fa.html
واحددوست مهوش، دلائی میلان علی. بررسی ساختاری خان و هفت خان در شاهنامه و اسطورهها و حماسههای دیگر. زبان و ادبيات فارسی. 1390; 19 (71) :137-160