دوره 14، شماره 11 - ( 1-1395 )                   جلد 14 شماره 11 صفحات 26-15 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barzegar Pour H R, Hovanloo F, Rajabi H, Asgarzadeh N. The effect of twelve session high intensity interval training in haypoxic and normoxic conditions on anaerobic performance in athletes. RSMT 2016; 14 (11) :15-26
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-171-fa.html
برزگر پور حمید رضا، هوانلو فریبرز، رجبی حمید، عسگرزاده ناصر. تأثیر دوازده جلسه تمرین با شدت زیاد در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بی‌هوازی افراد ورزشکار. پژوهش در طب ورزشی و فناوری. 1395; 14 (11) :15-26

URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-171-fa.html

تأثیر دوازده جلسه تمرین با شدت زیاد در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بی‌هوازی افراد ورزشکار
حمید رضا برزگر پور ، فریبرز هوانلو ، حمید رجبی ، ناصر عسگرزاده
چکیده:   (6980 مشاهده)

هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بی­هوازی افراد ورزشکار بود. آزمودنی­های این تحقیق 16 نفر دانشجوی داوطلب مرد بودند. آزمودنی­ها به دو گروه هشت­نفرۀ تمرین در وضعیت هایپوکسی (ارتفاع 3300) و نورموکسی تقسیم شدند. عملکرد بی‌هوازی (اوج توان،میانگین توان) ازطریق اجرای آزمون وینگیت و غلظت لاکتات قبل و بعد از آزمون وینگیت اندازه‌گیری شد. 24 ساعت بعد، Wmax در وضعیت هایپوکسی مشخص و 48 ساعت بعد میزان Wmax در وضعیت نورموکسی تعیین شد. برنامۀ تمرین هر دو گروه ازنظر شدت (یک دقیقه با شدت80درصد-85درصدWmax و دو دقیقه با شدت 50درصد Wmax) و مدت تمرین (30 دقیقه) یکسان­سازی شده بود. برنامۀ تمرینی شامل دوازده جلسۀ پی­در­پی بود. بعد از آن، متغیرهای پیش­آزمون مجدداً اندازه‌گیری شد. پس­از تعیین توزیع طبیعی داده­ها به‌وسیلۀ آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، آزمون t وابسته و مستقل با سطح اطمینان 0.05≥p نشان داد این دورۀ تمرینی باعث بهبود در عملکرد بی­هوازی در هر دو گروه شد. همچنین غلظت لاکتات در 5 دقیقه بعد از آزمون وینگیت در هر دو گروه کاهش داشت، اما تفاوتی بین دوازده جلسه تمرین تناوبی در وضعیت هایپوکسی و نورموکسی بر عملکرد بی‌هوازی مشاهده نشد. درنتیجه می­توان بیان کرد دورۀ تمرینی به­کارگرفته­شده در این تحقیق می­تواند باعث بهبود عملکرد بی­هوازی شود، اما مدت و شدت هایپوکسی در این تحقیق به­اندازه­ای نبوده است که بتواند عملکرد بی­هوازی را در گروه هایپوکسی نسبت به نورموکسی بهبود بخشد

واژه‌های کلیدی: هایپوکسی، نورموکسی، Wmax، تمرین تناوبی شدید
متن کامل [PDF 988 kb]   (3250 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/3/21 | پذیرش: 1396/3/21 | انتشار: 1396/3/21
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb