جهت بررسی درمنه ­زارهای استان اصفهان، دو مرتع خروس­گلو در جنوب غربی و اشن در غرب استان انتخاب شد. این مراتع، مناطق کوهستانی با اقلیم نیمه ­خشک هستند. در منطقة گردنة خروس­ گلو، 68 گونه متعلق به 50 سرده و 24 تیره شناسایی شد و اشکال رویشی شامل 39 درصد همی­کریپتوفیت، 27 درصد تروفیت، 19 درصد کامفیت، 13 درصد ژئوفیت و 2 درصد فانروفیت بودند.کوروتیپ­ های منطقة خروس­گلو متشکل از 56 گونه متعلق به ناحية ايران و توراني، چهار گونه مربوط به نواحي اروپا سيبري- ايران و توراني- مديترانه ­اي، سه گونه متعلق به نواحي اروپا سيبري- ايران و توراني، دو گونه متعلق به نواحي ايران و توراني- مديترانه­اي، 1 گونه مربوط به نواحي ايران و توراني- صحرا سندي- مدیترانه‌ای، يك گونه مربوط به نواحي ايران و توراني- صحرا سندي و يك گونه جهانی  بودند. در منطقة اشن، 88 گونه متعلق به 67 سرده و 29 تیره شناسایی شد. همی­ کریپتوفیت ­ها 39 درصد، تروفیت­ ها 28 درصد، ژئوفیت­ ها 17 درصد، کامفیت ­ها 15 درصد و فانروفیت­ ها 1 درصد سهم فلور منطقه را شامل شدند. تعداد 73 گونه  متعلق به ناحيه ايران و توراني، هفت گونه متعلق به نواحي اروپا سيبري- ايران و توراني، چهار گونة متعلق به نواحي ايران و توراني- مديترانه ­اي، 3 گونة مربوط به نواحي اروپا سيبري- ايران و توراني- مديترانه ­اي و يك گونة جهانی شناسایی شد. تعداد دو گونه برای اولین­بار از استان اصفهان گزارش شد. با توجه به تشابه زیاد فلورهای دو منطقه که در نتیجة مشابهت عوامل تأثيرگذار محیطی است باید سیاست مدیریتی واحدی برای پوشش گیاهی درمنه­ زارهای استان اصفهان اتخاذ كرد.