دوره 10، شماره 2 - ( 6-1402 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 168-158 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salmaki Y, Khakpash M. Phylogenetic placement of Stachys sect. Satureoides (Lamiaceae; Lamioideae). nbr 2023; 10 (2) :158-168
URL: http://nbr.khu.ac.ir/article-1-3600-fa.html
URL: http://nbr.khu.ac.ir/article-1-3600-fa.html
سلمکی یاسمن، خاکپاش محیا. جایگاه تبارزایشی بخشه Satureoides از سرده سنبله‌ای (تیره نعنائیان؛ زیرتیره نعنا). یافته های نوین در علوم زیستی. 1402; 10 (2) :158-168
قطب تبارزایی موجودات زنده و گروه علوم گیاهی، دانشکده زیستشناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، mahya.khakpash@ut.ac.ir
چکیده: (3152 مشاهده)
بخشه Satureoides با چهار گونه و ویژگی‌هایی نظیر شکل رویشی علفی یکساله، برگ‌ها واژسرنیزه‌ای در قاعده باریک‌شده، کاسه‌گل خمره‌ای شکل به هنگام میوه‌دهی، وجود کرک متراکم در دهانه کاسه‌گل از جمله بخشه‌های سرده سنبله‌ای (Stachys) به‌شمار می‌رود که در شرق و جنوب ترکیه، سوریه، شمال عراق و غرب ایران پراکنش دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین جایگاه تبارزایشی بخشه Satureoides بر اساس گونه Stachys melampyroides به‌عنوان تنها نماینده این بخشه در ایران است. پژوهش حاضر نخستین مطالعه مولکولی بر روی بخشه Satureoides است که بر اساس نشانگر هسته‌ای (nrITS) و با استفاده از روش‌های بیشینه صرفه‌جویی و استنباط بیزی انجام شده است. در این پژوهش در مجموع، 86 توالی (9 برون‌گروه، 77 درون‌گروه) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل‌های تبارزایشی ما نشان داد که بخشه Satureoides در تبارشاخه Olisia که یکی از ناهمگن‌ترین و بزرگترین تبارشاخه‌های سرده پراتبار سنبله‌ای به‌شمار می‌رود، جای می‌گیرد. همچنین نه تنها جایگاه بخشه Satureoides که بر اساس ویژگی‌های ریخت‌شناسی بیشترین قرابت را با بخشه Neurocalyx نشان داده تائید نمی‌شود، بلکه به‌عنوان گروه خواهری اعضای بخشه Fragilicaulis که گونه‌هایی صخره‌زی چندساله با ساقه‌های شکننده و گل‌های زرد هستند، شناخته می‌شود. بر اساس نتایج درخت مولکولی هسته‌ای، بخشه Neurocalyx نزدیک‌ترین گروه به تبارشاخه Satureoides+Fragilicaulis است. شایان ذکر است که قرابت گونه‌های یکساله با گونه‌های چندساله سنبله‌ای در درخت تبارزایی هسته‌ای نشان داده شده است. بنابراین به نظر می‌رسد"شکل رویشی یکساله" به‌طور مستقل در بین دودمان‌های چندساله تکامل یافته است.
واژه‌های کلیدی: تبارزایی، تحلیل استنباط بیزی، شکل رویشی یکساله، طایفه سنبله‌ای آسایان، نشانگر هسته‌ای
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم گیاهی
دریافت: 1401/10/26 | ویرایش نهایی: 1402/7/3 | پذیرش: 1402/1/16 | انتشار: 1402/6/29 | انتشار الکترونیک: 1402/6/29
دریافت: 1401/10/26 | ویرایش نهایی: 1402/7/3 | پذیرش: 1402/1/16 | انتشار: 1402/6/29 | انتشار الکترونیک: 1402/6/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta
Designed & Developed by : Yektaweb