بادیان رومی متعلق به تیرۀ چتریان است. با توجه به اهمیت شناخت مراحل تکوینی در گسترش دانش زیست­شناسی، بادیان رومی که ارزش دارویی و اقتصادی زیادی دارد، انتخاب شد. نمونه‎های اندام‎های رویشی و زایشی در مراحل متفاوتی از تکوین انتخاب و با استفاده از روش‎های سلول-بافت شناسی بررسی شدند. مشاهدۀ ساختار تشریحی اندام­های رویشی نشان داد در بین بافت پارانشیمی برگ مجرای ترشحی قرار دارد. برش غنچه‎های گل نشان داد که بساک­ها دارای چهار کیسۀ گرده بوده و تقسیم سلول‎های مادرگرده از نوع هم­زمان، تترادهای میکروسپور از نوع چهاروجهی و لایۀ مغذی از نوع ترشحی است. بررسی فراساختار دانۀ گرده با میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان داد که دانۀ گرده سه­شیاری و تزئینات سطح اگزین از نوع مشبک منفذ‎دار است. تخمدان دو­برچه و دو­خانه، تخمک واژگون و تک‎پوسته‎ای است. نمو کیسۀ رویانی نیز الگوی عمومی دو­لپه‎ای‎ها را دارد. در بررسی رویا­­ن­زایی، رویان‎های کروی، لپه‎ای، اژدری و گذر از رویان کروی به رویان قلبی مشاهده شد. اندام‎های رویشی بادیان رومی دارای ساختار عمومی دو­لپه‎ای‎ها است. الگوهای تکوین تخمک و کیسۀ رویانی از نهان­دانگان و تیپ پلی‎گونوم تبعیت می‎کنند. تترادهای میکروسپور از نوع تتراهدرال است. فراساختار دانۀ گرده شبیه به جنس  Smyrnium تیرۀ چتریان است. در بررسی رویان­زایی نیز کلیه مراحل رویانی مشاهده شد.

میدان­ الکترومغناطیسی فاکتور استرس ­زایی است که موجب تغییر عملکرد دستگاه­های بدن می­شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر حفاظتی عصارۀ آبی خیار­دریایی گونۀ خلیج­ فارس در آسیب­های ناشی از میدان­ های الکترومغناطیسی با فرکانس کم بر غدد جنسی موش نر نژاد Balb/C است. موش­ ها به گروه ­های شاهد، شاهد آزمایشگاهی و تجربی 1 و 2 و 3 و 4 و 5 تقسیم ­بندی شدند. گروه­های تجربی به­ مدت 10 روز، روزانه 4 ساعت در­معرض میدان قرار گرفتند. همچنین نمونه­ های گروه­های تجربی 5-2، 6 ساعت قبل از تیمار با میدان الکترومغناطیسی عصارۀ خیار­دریایی دریافت کردند. نمونه ها پس از طی دورۀ تیماری تثبیت و و جهت مطالعات بافت شناسی آماده و با روش H&E رنگ آمیزی شدند. . سپس قطر و تعداد لوله­های منی­ساز، قطر بیضه، وزن بیضه و اپیدیدیم، ضخامت تونیکا­آلبوژینه، تعداد سلول­های اسپرماتوژنیک شامل اسپرماتوگونی­ ها، اسپرماتوسیت­ ها، اسپرماتید­ها، سلول­ های سرتولی­ و سلول­ های لایدیگ اندازه­ گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار با میدان بر وزن اپیدیدیم، قطر لوله­های منی­ساز و ضخامت تونیکاآلبوژینه اثر معنی­ دار ندارد اما باعث کاهش معنی­دار در وزن و قطر بیضه، تعداد لوله­های منی­ساز و سلول­های اسپرماتوژنیک در گروه تجربی 1 نسبت به شاهد می­ شود. همچنین نمونه­ های گروه­ های تجربی که قبل­ از تیمار با میدان الکترومغناطیسی عصارۀ خیاردریایی دریافت کرده بودند افزایش معنی­دار نسبت به گروه تجربی 1 نشان دادند. یافته­ها نشان می­ دهد که میدان الکترومغناطیسی بر پارامتر­های بافت بیضه اثر تخریبی دارد، اما عصارۀ خیاردریایی دارای اثر پیشگیری کننده بر آسیب­های القایی توسط میدان الکترومغناطیسی بر غدد جنسی نر می ­باشد.

جنس تنگرسRhamnus L.  از تیرۀ عنابیان است و تاکنون هشت گونه از تنگرس در ایران گزارش شده است. در این تحقیق ساختار تشریحی برگ، اپیدرم، دمبرگ و شاخه ­های جوان نه جمعیت از دو گونه Rhamnus pallasii و Rhamnus cathartica با استفاده از نمونه ­های جمع ­آوری­شده از طبیعت در مناطق مختلف شمال ایران و نمونه­ های هرباریومی تحت بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد سلول ­های اپیدرمی برگ در دو شکل چند­وجهی و نامنظم وجود دارند. الگوی دیواره آنتی­کلینالی راست تا کمانی و موج­ دار بودند. در هر دو گونه هر دو سطح برگ دارای تیپ روزنه­ ای آنموسیتیک و دو زیرگونه R. pallasii subsp. pallasii و R. pallasii subsp. sintenisii دو نوع تیپ روزنه آنموسیتیک و پاراسیتیک مشاهده شد. صفات شکل سطح مقطع، نوع کرک، تعداد لایه ­های کلانشیم و پارانشیم در برگ و دمبرگ و شاخه جوان در بین تاکسون­ های تحت بررسی بسیار مشابه است. در­مجموع مطالعات تشریحی انجام­ شده، تشابه این تاکسون­ها را در صفات آناتومی نشان می­ دهد.

از آنجا که اندروژن­ها در رشد فولیکول مو و ترمیم زخم اهمیت دارند، لذا در این تحقیق اثر عصاره بیضه گوسفند بر رشد فولیکول مو و ترمیم زخم پوست موش صحرایی نر  نژاد Wistar  بررسی شد. در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی موش ­ها به 7 گروه شاهد )کنترل منفی)، شاهد آزمایشگاهی )تیمار با سرم فیزیولوژیک)، گروه تجربی1 (تیمار با عصاره بیضه گوسفند100% )، گروه تجربی2  (عصاره 75% )، گروه تجربی3 (عصاره 50%)، شاهد مثبت1 (تیمار با عسل) جهت بررسی روند ترمیم زخم پوست و شاهد مثبت2 (تیمار با ماینوکسیدیل) جهت بررسی ظهور فولیکول مو تقسیم شدند. سپس موش­ ها کشته، از زخم نمونه­ برداری، در فرمالین10% تثبیت و طی مراحل آماده‌سازی در قالب پارافینی قرار داده­ شد. سپس توسط میکروتوم برش‌های سریالی با ضخامت 6 میکرون تهیه شد و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین انجام گرفت. پارامترهای ضخامت اپیدرم، تعداد فیبروبلاست­ ها، سلول ­های بازال، التهابی، جوانه­ های عروقی و فولیکول مو  بررسی و داده­ های آماری توسط آزمون ANOVA و آزمون توکی در سطح 05/0>p تحلیل شدند. نتایج نشان داد در گروه تجربی 1 و 2، تشکیل مجدد اپی­تلیوم، رگ ‌زایی، تعداد سلول­های بازال، فیبروبلاست­ها و  فولیکول­ها افزایش معنی‌دار نسبت به گروه شاهد نشان داد (05/0> p). نتایج این پژوهش بیان­گر آن است که عصاره بیضه گوسفند باعث بهبود و تسریع در روند ترمیم زخم پوستی و رشد فولیکول مو در موش صحرایی می­شود و می­تواند به عنوان منبع غنی از اندروژن ها و فاکتورهای رشد کاندید مناسب در مطالعات ترمیمی بالینی پیشنهاد شود.

 این مطالعه حاصل مجموعۀ پژوهش‌های انجام­ شده طی سال های 1388 تا 1391 بر روی پرندگان جوجه‌آور منطقۀ حفاظت شدۀ دز است. روش انجام مطالعه، بازدیدهای میدانی با فواصل زمانی دو تا چهار روز بوده است. در مدت مطالعه پنج گونۀ جوجه‌آور بومی، شامل بلبل‌خرما (Pycnonotus leucotis)، لیکو (Turdoides caudatus)، یاکریم (Streptopelia decaocto)، قمری معمولی (Streptopelia senegalensis) و سبزقبا (Coracias garrulous ) و هفت گونۀ جوجه‌آور مهاجر، شامل میوه‌خور (Hypocolius ampelinus)، سنگ­ چشم­خاکستری (Lanius excubitor)، سلیم ­طوقی کوچک (Charadrius dubius)، دیدومک (Vanellus indicus)، باقرقره شکم ­سفید (Pterocles alchata)، چلچلۀ رودخانه­ های ( Riparia riparia) و زنبور­خور گلوخرمایی (Merops persicus) مشاهده­ شد. از میان گونه ­های‌جوجه‌آور، یاکریم طولانی­ ترین دورۀ جوجه‌آوری را به خود اختصاص داد و از اسفند تا مرداد همچنان تخم‌گذاری می­کرد. لیکو با 53 آشیانه در طول دورۀ بررسی معمول‌ترین گونۀ جوجه‌آور در بخش خشکی زیستگاه دز بوده است. پرندگان خشکی‌زی جوجه‌آور منطقه، زیستگاه‌های با گونۀ رمیلک Ziziphus nummularia را برای جوجه‌آوری ترجیح داده بودند. چلچلۀ رودخانه‌ای نیز با بیش از 300 آشیانه، معمول­ ترین گونه در بخش زیستگاه آبی بوده و دیواره‌های عمودی حاشیۀ رودخانه را برای آشیانه­ سازی انتخاب کرده­اند. مهم­ترین عامل تهدیدکنندۀ جوجه‌آوری پرندگان در منطقه، تخریب زیستگاه بوده است.