باران اسیدی که شکل مرطوب آلاینده­های گازی تلقی می­شود، دراثر ترکیب آلاینده­هایی مانند CO_۲،  SO_۲و NO_۲ در اتمسفر با بخار آب در ابرها تشکیل می­شود. با افزایش غلظت این آلاینده­ها در اتمسفر میزان باران اسیدی نیز رو­به­افزایش است. باران اسیدی، که مخلوطی از اسیدهای سولفوریک، نیتریک و کربنیک است، در خاک موجب تغییراتی مانند کاهش pH، زدایش عناصر غذایی­، افزایش آزادسازی فلزات ­سمی و کاهش حاصل‌ خیزی خاک می­شود،که نتیجۀ آن اعمال اثرات منفی بر گیاهان است. در مطالعۀ حاضر طی یک دوره ۳۲ روزه، گیاهان گندم تحت آبیاری و برگ­پاشی با ۴ تیمار باران اسیدی حاوی اسیدسولفوریک و اسیدنیتریک با ­pHهای ۵/۲ و ۵/۳ و ۵/۴ و ۶/۵ قرار گرفتند، درحالی­که گیاهان شاهد با آب معمولی با ۴/۷pH=  آبیاری شدند. طبق نتایج، گیاهان­ شاهد در تمام شاخص­های رشدی و فیزیولوژیکی بهتر از گیاهان تیمار باران اسیدی با pH­های ۵/۲ و ۵/۳ بودند. همچنین گیاهان تیمار­شده با باران اسیدی در pH­های ۶/۵ و ۵/۴، به غیر از شدت ­فتوسنتز، محتوای رنگیزه­ها و قندهای محلول در دیگر فاکتورها در سطح پایین‌تری از گیاهان شاهد قرار داشتند. همچنین درpH های ۵/۳ و ۵/۲ ایجاد لکه­های سفید در هر­دو سطح برگ، خشک­شدن رأس و کنار­های برگ نیز مشاهده شد.