---

به منظور درک مکانیسم سازگاری اکوفیزیولوژی راش شرقی Fagus orientalis Lipesky نسبت به تغییرات ارتفاعی، میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل پراکسیداز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در برگ های درختان راش شرقی در ارتفاعات مختلف (700 متر، 1200 متر و 170 متر ارتفاع از سطح دریا) در جنگلهای گیلان مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه برداری از برگ های واقع در نمیه شمالی و جنوبی تاج درختان سالم و بالغ راش شرقی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری در بین و درون جمعیت برای فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در سطح احتمال 05/0 وجود داشت و با افزایش ارتفاع، میزان فعالیت کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت، اما فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز ابتدا به صورت افزایشی و از ارتفاع میانه با افزایش ارتفاع میزان فعالیت  آن کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد که فعالیت آنزیمی پراکسیداز و کاتالاز در برگ های جمع آوری شده از نمیه شمالی درختان نسبت به برگ های جمع آوری شده از  نیمه جنوبی درختان بیشتر بود. 

---

. فاکتور رشد عصبی (NGF) یک فاکتور نوروتروفیک است که در حفظ، بقا و تمایز سلول‌های سیستم عصبی نقش دارد. پروتئین NGF دارای سه زیر واحد است که زیر واحد β آن فعالیت اصلی را بر عهده دارد. این پروتئین از موتیف گره سیستئینی که در آن رشته‌های β با پیوندهای دی سولفیدی به یکدیگر متصل شده‌اند، تشکیل ‌شده است. NGF برای درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده می‌شود. به دلیل اینکه NGF استخراج ‌شده از منابع طبیعی برای درمان نامناسب است، بسیاری از محققین برای تولید – NGFβ نوترکیب تلاش کرده‌اند. در این مطالعه، به ‌منظور افزایش بیان NGF، این پروتئین به ‌طور هم ‌زمان با چپرون Trigger Factor در E. coli بیان شد. بدین منظور pET39b(+)::β-NGF و پلاسمید چپرونی pTF16 به E. coli BL21(DE3) انتقال یافتند. پس از القای هر پروموتر، کل محتوی پروتئینی و پروتئین های پری پلاسمی بطور جداگانه استخراج شدند. به منظور تأیید تأثیر  TFبر میزان بیان کلی و تولید –NGFβ محلول، تکنیک‌های برادفورد و دات بلات و نرم‌افزار ImageJ استفاده شدند. سپس –NGFβ با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی (Ni²⁺-NTA) تخلیص شد. همچنین به منظور مطالعه عملکرد NGF-β تخلیص شده، رده سلول‌های PC12 با پروتئین به مدت یک هفته تیمار شدند. داده‌ها نشان دادند که بیان هم‌زمان با چپرون TF می‌تواند سبب افزایش تولید پری پلاسمی و محلول –NGFβ و نه کل محتوی پروتئینی شود. همچنین تیمار سلول‌های PC12  با –NGFβ تخلیص شده (بیان‌شده با چپرون TF)، منجر به تمایز سلول های PC12 به سلول های عصبی شد، که نشان‌دهنده عملکردی بودن پروتئین تولید شده است. داده‌های این مطالعه نشان‌دهنده این است که بیان هم‌زمان چپرون سیتوپلاسمی TF با پروتئین NGF ممکن است یک روش مؤثر در تولید مناسب فاکتور رشد عصبی نوترکیب (rhNGF) محلول و فعال باشد.

---

 وارفارین متداول­ ترین داروی ضدانعقادی مورد تجویز برای درمان و پیشگیری از ترومبوآمبولی است. نیاز به دوزهای متفاوت وارفارین در افراد مختلف وابسته به عوامل ژنتیکی و محیطی است. در این مطالعه فراوانی دو پلی­ مورفیسم ژنتیکی مهم ژن زیرواحد 1 کمپلکس‌ویتامین K اپوکسیدردوکتاز (VKORC1) ((rs9934438)1173 C>T و(rs7294)  3730 G>A) و ارتباط آن­ با میزان دوزِ مورد نیاز وارفارین در بیماران با دریچه های قلبی تعویض شده در استان آذربایجان غربی ارزیابی گردید. بدین منظور، 185 بیمار که حداقل به مدت۲ ماه نسبت نرمال شده بین المللی(INR) پایدار داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تعیین ژنوتیپ بیماران­ از تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز- چند شکلیِ طول قطعه محدودشونده (PCR-RFLP) استفاده شد. بررسی تفاوت دوز بین گروه­ های ژنوتیپی با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمونِTukey’s post-hoc  صورت گرفت. فراوانی الل مینور(T) در افراد مورد مطالعه برای1173 C>T ، % 54 و آلل مینور A برای 3730 G>A % 7/53 بود. بیمارانی که حامل الل­ مینور 1173 T و الل اصلی 3730 G بودند به طور معنی­ داری به میزان متوسط دوز روزانه پایین­ تری از وارفارین نیاز داشتند (P < 0.001). این مطالعه نشان می­ دهد که در بیمارانی که دریچه ­ی قلب آنها تعویض شده است، در نظر گرفتن پلی­ مورفیسم­ های موجود در ساختار قطعه ژنیِVKORC1 ، در تجویز دوز مناسب وارفارین بویژه در مرحله شروع درمان مفید است و این نیز، به نوبه خود، عوارض ناشی از مصرف میزان نامناسب وارفارین را کاهش خواهد داد.
 

---

Allium ampeloprasum به ­عنوان یک آرایه جدید برای فلور ایران گزارش می­شود. اين گونه از نظر ریخت ­شناسی بسیار شبیه به گونه ­هایAllium atroviolaceum  و Allium iranicum است. ريخت­ شناسی این گونه با دو گونه نزدیک‌آن مقایسه و توضیحاتی در مورد رابطه خویشاوندی آنها ارایه می ­شود. شرح کامل، تصاویر گياه در رويشگاه طبیعی و نقشه پراکنش آن در ايران نيز نمایش داده می­ شود. علاوه براین، لکتوتیپ گونه A. atroviolaceum در این مطالعه معرفی می­ گردد.
 

---

در طول مطالعات فلوریستیک و پوشش گیاهی در بخش­های مختلف منطقه هیرکانی (خزری) شمال ایران، گونه Lepidium virginicum (تیره کلمیان) برای اولین بار از ایران گزارش می­گردد. علاوه بر نقشه پراکنش گونه در ایران، کلید شناسایی برای نه گونه یک­ساله یا دوساله از سرده Lepidium از ایران ارائه می گردد.
 

 

---

سرده Zoegea L. از تیره کاسنیان، به ­طور تقریبی دارای 10 گونه در جهان است. این سرده به عنوان یک عنصر ایرانی-تورانی و مدیترانه‌ای شناخته می‌شود که در جنوب غربی و مرکز آسیا و در مرکز، جنوب، شمال غرب و جنوب غربی ایران گسترش یافته است. طبقه ­بندی زیرگونه‌های این سرده در منابع مختلف آرایه­ شناسی متفاوت است. در این پژوهش تفاوت‌های گونه‌های نواحی مختلف ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. به ­علاوه ویژگی‌های آناتومی و گرده‌شناسی نیز برای انجام تحلیل خوشه‌ای و تعیین حدود آرایه‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. درنهایت این مطالعه نشان داد که Z. baldschuanica و Z. glabricaulis گونه­ های مستقلی هستند.

---

 Plantago lagocephala عنوان یک گونه جدید برای فلور ایران از استان خراسان رضوی گزارش می­ گردد. این گونه با گونه­ های نزدیک به آن از جملهP. lachnantha، P. ciliata و P. psammophila مقایسه شده ­است. علاوه­ بر­ این، ویژگی­ های ریخت ­شناسی متمایزکننده و نقشه پراکنش نیز ارائه شده است. وضعیت حفاظتی گزارش جدید براساس رده ­بندی و معیارهای IUCN  ارزیابی شده است.

 

---

---

گونۀ Gypsophila hispida  از بخشۀ Hispidae برای اولین بار از شمال غرب ایران گزارش می ­شود. تصاویر، شرح ریخت­ شناختی و گرده­ شناختی و نقشه پراکنش به علاوۀ کلید شناسایی برای 6 آرایۀ ایرانی زیرسردۀ  Hagenia ارائه شده است.


 

---

ضمن بررسی نمونه‌هاي گياهي جمع آوري‌شده متعلق به بخش Ammodendron از سردهAstragalus  موجود در هرباريوم پژوهشكده علوم گياهي دانشگاه فردوسي مشهد دوگونه جدید به اسامی  Astragalus rashed-mohasseliو Astragalus microfoliolatus از این منطقه کشف و برای نخستین بار برای دنیا پیشنهاد و معرفی می‌شوند. شواهد ريخت‌شناسي تعلق اين گونه‌ها را به اين بخش نشان مي‌دهد. گونه Astragalus microfoliolatus به دلیل کوچک بودن ابعاد برگچه‌ها که از ویژگی‌های شاخص آن به شمار می‌رود از گونه‌های خویشاوند خود جدا می‌شود. از طرف دیگر گونه Astragalus rashed-mohasseli با حضور کرک روی بخش پشتی درفش گل که برای نخستین بار در یکی از گونه‌های این بخش مشاهده می‌شود، مادگی مستطیلی کشیده و محور برگی کوتاه از گونه‌ خویشاوند خود متمایز می‌شود. اين گونه‌ها از شمال شرقي ايران، استان‌های خراسان رضوی و جنوبی جمع‌آوري شده‌است و در هرباريوم پژوهشكده علوم گياهي دانشگاه فردوسي مشهد نگهداري مي‌شود. همچنین گونهA.aiwadzhi  گزارش جدیدی از این منطقه برای فلور ایران است. شرح گونه‌های جدید، نقشه انتشار و همچنين قرابت آنها با نزديكترين خويشاوندانشان به همراه تصاویر گونه­ها در اين مقاله ارائه گردیده‌است.
 
 

---

منطقه حفاظت­ شدۀ پلنگ گالون با مساحتی بالغ بر 34935 هکتار در 75 کیلومتری شمال غرب نجف آباد، و 102 کیلومتری شمال غرب اصفهان واقع شده است. هدف از این تحقیق بررسی طیف گیاگانی، گسترۀ اشکال زیستی، تحلیل پراکنش جغرافیایی، تعیین وضعیت حفاظتی، گیاهان دارویی، مرتعی و سمی این ذخیره‏ گاه است. نمونه­ های گیاهی طی فصول مختلف رویشی و در چندین مرحله جمع­ آوری شدند. اشکال زیستی نمونه­ ها و تحلیل پراکنش جغرافیایی تعیین شدند. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، 166 گونه، 126 سرده و 39 تیره در این منطقه شناسایی شدند. 6 تیره، 23 سرده و 26 گونه متعلق به تک­لپه­ای­ها و 33 تیره، 103 سرده و 140 گونه متعلق به دولپه­ ای­ها هستند. بر پایۀ تحلیل پراکنش جغرافیایی، 58 درصد از گونه ­های گیاهی در ناحیه ایران و تورانی گسترش دارند. شایان ذکر است که در این منطقه 44 گونۀ انحصاری، 97 گونۀ دارویی، 48 گونۀ مرتعی و 23 گونۀ سمی مشخص شده است. اشکال زیستی شامل 54 درصد همی کریپتوفیت، 24 درصد تروفیت، 10 درصد ژئوفیت، 7 درصد کامه ‏فیت و 5 درصد فانروفیت هستند. براساس معیارهای گونه ­های مورد تهدید، 22 گونۀ در خطر کمتر و 7 گونۀ آسیب پذیر هستند.
 

---

امروزه استفاده از فرآورده‌های زیستی در زمینه های مختلف مورد توجه قرار دارد. فرآورده های طبیعی در مقایسه با داروهای شیمیایی دارای عوارض جانبی کمتر بوده و تهیه آنان نیز به مراتب آسانتر از آن مواد است. از این رو بر آن شدیم تا در پژوهش حاضر اثرات ضد سرطانی عصاره تام الکلی ستاره شکننده دریایی را مورد بررسی قرار دهیم. جهت مطالعه آثار ضد سرطانی این عصاره از رده­ی سلولی MCF-7 استفاده شد. جهت ارزیابی سمیت از روش‌های زیست پذیری سلول‌ها و رنگ آمیزی اکریدین اورنج اتیدیوم بروماید و از کیت تشخیصی انکسین V استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون MTT نشان داد که این عصاره به صورت وابسته به دوز و زمان به مهار تکثیر و مرگ سلولی منجر می‌شود. غلظتی که به مرگ نیمی از سلول‌ها منجر می‌شود 150 میکروگرم/میلی لیتر(IC₅₀) است. القای آپوپتوز در این غلظت با تست اکریدین اورنج تایید گردید. نتایج تست انکسین V هم موید القای آپوپتوز به صورت وابسته به زمان در این غلظت بود به طوری که سلول های تیمار شده با غلظت 150 میکروگرم/ میلی لیتر  برای مدت زمان24 ساعت به مقدار ٪ 02/29 در مرحله آپوپتوز انتهایی قرار داشتند و فقط ٪ 77/2 سلول ها دچار نکروز شده بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره تام الکلی ستاره شکننده خلیج فارس دارای توانایی القای آپوپتوزیس در سلول‌های رده MCF-7 است. این اثرات می‌تواند به علت وجود ترکیبات فعال زیستی از جمله ساپونین‌، نفتاکوییون‌ها و کارتنویید‌ها باشد. نتایج این پژوهش نشان دادکه ستاره شکننده دریایی می تواند اثرات مفیدی بر مهار سرطان داشته باشد. بنابراین می‌توان از این فرآورده طبیعی دریایی به عنوان مکملی در درمان و پیشگیری از بیماری سرطان استفاده کرد.
 

---

بر اساس این پژوهش، گونه Jurinea cartilaginea از سرده Jurinea جدا می شود و در زیرطایفه Centaureinae قرار می­گیرد. مطالعات مولکولی بر پایه نواحی هسته ای قابل رونویسی بین ژنی ریبوزومی (nrITS)، اطلاعات کروموزومی و مورفولوژی دانه گرده از مطالعات مورفولوژی حمایت می کنند. بر پایه این نتایج، J. cartilaginea به سرده Karvandarina نزدیک است و به این سرده منتقل می شود. به علت تفاوت در ویژگی های ریخت شناسی بین گونه مذکور و گونه Karvandarina aphylla، یک زیرسرده نو به نام Pseudojurinea شرح داده می­شود. همچنین مطالعات مولکولی از تک نیایی بودن سرده Jurinea   حمایت می کنند.

---

در این مطالعه عدد کروموزومی و کاریوتیپ برخی از گونه­ های گیاهی انحصاری که در شرق و جنوب شرقی ایران پراکنش دارند، مورد بررسی قرار گرفت. شمارش کروموزومی میتوزی برای شش گونه متعلق به سه تیره از نهان­دانگان شامل: Chaenorhinum grossecostatum (2n=24)، Nanorrhinum campyloceras (2n=18)، Linaria iranica (2n=12) (بارهنگیان)، Gaillonia bruguieri (2n=22) (روناسیان)،Nepeta rivularis و N. assurgens (2n=18) (نعنائیان) برای اولین بار ارائه شده است.

 

---

پیش‌روی فرایند گل‌دهی در گیاهان، از طریق تحریک مریستم گل‌آذین به‌وسیله‌ی چندین مسیر آغاز می‌شود. بسیاری از ژن‌های دخیل در این مسیرها فاکتورهای رونویسی خانوادۀ دومین MADS را کد می‌کنند. فاکتور رونویسی APETALA1 (AP1)، یکی از تنظیم کننده‌های کلیدی نمو گل، از این خانواده است. اولین قدم برای فهم مکانیسم‌های مولکولی تحت عمل‌کرد هر ژن در یک گیاه، شناسایی، تعیین توالی و سپس بررسی فیلوژنی ژن مورد نظر است. بدین منظور، RNA کل از غنچۀ گل شاهی (Lepidium sativum L.) استخراج و برای ساخت cDNA استفاده گردید. آغازگر‌های اختصاصی بر اساس توالی‌ ژن‌های همسان AP1 در گیاهان هم خانواده، طراحی و برای واکنش ‌RT-PCR مورد استفاده قرار گرفت. پس از بررسي الگوي مناسب الكتروفورزي آن و حصول اطمينان از كيفيت محصول PCR بدست آمده، قطعه‌ی تكثير شده براي توالي يابي فرستاده شد. نتيجۀ توالي يابي پس از دريافت، با نرم افزارهاي BLAST، MUSCLE، Gene Runner و MEGA6 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، نشان دهندۀ تکثیر طول کامل ناحیه‌ی کدشوندۀ ژن به‌تعداد 787 نوکلئوتید بود که LsAP1 نامیده شد و با شماره دست‌رسی KP070728 در پایگاه NCBI ثبت گردید. بررسی‌ها بیانگر تشابه بالا و همچنین هم‌پوشانی زیاد توالی‌های موجود در بانک ژن با توالی پروتئین استنباطی LsAP1، بود. مطابق با این نتایج، LsAP1 نیز به‌احتمال به ‌عنوان هومولوگ ژن AP1 در گذر به گل‌دهی نقش دارد و می‌تواند به عنوان ژن تعیین هویت مریستم گل عمل کند.

 

 

---

استخراج DNA از بافت­های گیاهی اغلب مشکلاتی را فراهم می­سازد. بطورمثال عدم حذف متابولیت­های ثانویه نظیر ترکیبات فنلی گیاهان معطر و دارویی، باعث بروز خطا در نتایج کاربرد DNA استخراج شده طی آزمایش های مولکولی می­شود. بومادران (Achillea wilhelmsii)، گیاهی دارویی متعلق به تیره کاسنیان (Asteraceae) و انحصاری ایران است که اطلاعات کمی در رابطه با ژنوم آن وجود دارد. بدین جهت بهینه­سازی روش­های استخراج برای تهیه DNA با کمیت و کیفیت مناسب ضروری به نظر می­رسد. در این مطالعه دو روش سنتی استخراج DNA ژنومی از برگ گیاه بومادران (با استفاده از بافت تازه و گیاکده­ای) و یک روش دیگر با استفاده از کیت استخراج تجاری MAGNAN_TM مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان داد که استخراج DNA از برگ­های تازه طبق دستورالعمل Khanuja و همکاران (1999) به دلیل افزایش مقدار DNA استخراج شده و کاهش آلودگی ترکیبات مزاحم مثل RNA، پلی­ساکاریدها، پروتئین­ها و متابولیت­های ثانوی بهتر از دو روش دیگر بود. ارزیابی کیفیت DNA استخراج شده از نمونه­های گیاکده­ای نشان داد که علیرغم مقدار بالای DNA (50-10 برابر نسبت به دو روش دیگر)، کیفیت عصاره روی ژل آگارز بخاطر وجود کشیدگی و شکستگی مولکول DNA پایین بود. این امر می­تواند استفاده از عصاره فوق را در آزمایشهای مولکولی با محدودیت روبرو سازد. کاربرد کیت استخراج MAGNAN_TM گرچه از نظر کاهش زمان و هزینه استخراج و کاهش آلودگی به پروتئین و RNA مناسب بود، اما نیازمند اصلاح فرایند تخلیص برای گیاه بومادران جهت افزایش کمیت DNA حاصل است.

 

---

گیاه E. minutiflorum یکی از گونه‌های سرده Epilobium با خواص دارویی مهم است که در تحقیق حاضر تنوع ترکیبات فیتوشیمیایی E. minutiflorum در ارتفاعات مختلف بررسی شده است. نمونه‌برداری از اندام هوایی در مرحله گل‌دهی از رویشگاه‌های طبیعی ایران با ارتفاع‌های 2387، 2569و 2813 متر بالاتر از سطح دریا انجام شد. عصاره نمونه‌های گیاهی با متانول %80 استخراج شد و محتوی فلاونوئید کل (TFL) به روش کلرید آلومینیوم (AlCl₃)، فنل کل (TPH) به روش فولین سیکالتو، ظرفیت آنتی اکسیدانی (AOX) به روش قدرت احیای فریک (FRAP) و محتوی آنتوسیانین(ACY)  با استفاده از روش PH افتراقی انجام گرفت. علاوه بر این ترکیبات فیتوشیمیایی به روش GC/MS نیز شناسایی شدند. نتایج تحلیل های فتومتریک نشان داد که جمعیت شمشک دارای بالاترین محتوی TFL، TPH و AOX به ترتیب با mg/gr 39/30 ، mg/gr 91/938 و mM/gr 77/77را در ارتفاع 2813 متر از سطح دریا است. مقدار TFL، TPHو AOX ارتباط مثبتی با ارتفاع نشان داد. نتایج حاصل از تجزیه GC/MS مبین وجود 41 ترکیب در گونه تحت بررسی بود که از نظر فیتوشیمیایی به گروه‌های فلاونوئید‌ها، فنلیک اسید و مشتقات آن، استروئیدها و ترپن‌ها مجزا شدند و جمعیت شمشک بالاترین میزان را در همه ترکییات شناسایی شده دارا بود. ارتباط مثبتی نیز بین 30 ترکیب شناسایی شده بوسیله GC/MS (عمدتا فلاونوئیدها و فنلیک ها) با سطح ارتفاع از دریا مشاهده شد. نتایج مطالعه مبین این است که عوامل محیطی در ارتفاع بالاتر احتمالا باعث افزایش سطح فلاونول‌ها و فنل درE. minutiflorum شده است و شناسایی این عوامل مؤثر در ارتفاع بالاتر بر محتوای فیتوشیمیایی نیازمند مطالعات بیشتری است.
 

---

سرده .Ganoderma Karst متعلق به راسته Polyporales بوده و از قارچ های مهم دارویی و بیماری زای گیاهی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های طبیعی دو گونه براق Ganoderma با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD است. بدین منظور چهار جمعیت از گونه .Ganoderma resinaceum Boud و هشت جمعیت از گونه  .Ganoderma lucidum Karst جمع آوری شده از جنگل های شمال کشور طی سالهای 91 - 90 برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار گرفت. برای تکنیک RAPD، از 10 آغازگر تصادفی استفاده شد. نتایج RAPD – PCR موید وجود تنوع ژنتیکی وسیعی بین جمعیت های مورد مطالعه بود به طوری که تنوع درون گونه ای G. lucidum و G. resinaceum به ترتیب 48 / 61 و 16 / 40 برآورد شد. نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای نشان داد که جدایه ها در سه خوشه قرار گرفتند و این گروه بندی جدایی جمعیت های دو گونه مورد مطالعه را تأیید کرود. در ارزیابی تجزیه ساختار ژنتیکی، دو گروه احتمالی (K=2) در ژرم پلاسم مورد مطالعه شناسایی شد به طوری که نتایج حاصل از بارپلات نیز آن را تأیید کرد.

---

بادرنجبویه گیاهی است دارویی از تیره نعناعیان  که به علت خواص درمانی خود در بسیاری از نقاط دنیا کشت می شود. این پژوهش به منظور بهینه سازی فعالیت آنتی اکسیدانی در نوشاخه های تکثیر یافته در کشت بافت انجام شد ،بذرهای این گیاه در محیطMS بدون هورمون برای تولید گیاهجه کشت شدند. سپس نوشاخه های حاصل به محیط کشت MS حاوی mg/l2 BAPمنتقل شدند. پس از 45 روز سالیسیلیک اسید با غلظت های0، 50، 100 و 200 میکرومولار به محیط کشت اضافه شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و مقادیر ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی و رزمارینیک اسید نوشاخه هادر فواصل زمانی 4, 7, 10و 14 روز  پس از تیمار اندازه گیری شد. نتایج نشان داد کمترین میزان IC₅₀ ، بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی با قدرت کاهشی و بیشترین میزان ترکیبات فنلی و رزمارینیک اسید در نوشاخه های تیمار شده با غلظت  100 میکرومولارسالیسیلیک اسید به مدت 14 روز مشاهده شد. همجنین بیشترین میزان ترکیبات فلاونوئیدی و بیشترین میزان فعالیت آنیون سوپراکسید در غلظت 50 میکرومولارسالیسیلیک اسید در روز 14 بدست آمد. به طورکلی غلظت 100 میکرومولارسالیسیلیک اسید به مدت 14 روز برای افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و ترکیبات دکر شده مناسب تر تشخیص داده شد.

---

برآورد جمعیت دوپای فیروز (هاتسونی فیروزی) در دشت میرآباد شهرضا به شیوه­ های فاصله­ ای (ترانسکت خطی) و روش صید و صید مجدد در سال های 1386 لغایت 1388 صورت پذیرفت. در دوره مطالعه، در زمان فعالیت گونه و خارج از فصل تولیدمثل تلاش شد با زنده­ گیری، علامت­ گذاری، رهاسازی و صید مجدد افراد به شیوه اشنابل در چندین مرحله پیاپی فراوانی جمعیت در زیستگاه مورد نظر برآورد شود. همزمان با پیمایش ترانسکت­ های خطی با استفاده از موتورسیکلت و پرژکتور با کمک دو ناظر در تیپ ­های زیستگاهی مختلف افراد مشاهده شده به ثبت رسیدند. سعی شد تلاش برای برآورد فراوانی به شیوه ترانسکت خطی و شیوه اشنابل در تیپ­های زیستگاهی مختلف و همچنین در زمان های مختلف (مبتنی بر تغییرات نور ماه در شب­های مختلف) از توزیع مناسبی برخوردار باشد. نتایج حاصل از شیوه فاصله ­ای، اشنابل و شوماخر اشمایر فراوانی جمعیت گونه تحت مطالعه در زیستگاه موردنظر را به ترتیب 226، 402 و 387  فرد برآورد نمودند. بررسی حدود اطمینان برآوردها نشان می‌دهد، سطح بالایی برآورد شده به شیوه‌ی ترانسکت خطی به سطح پایینی شیوه‌ی شوماخر اشمایر نزدیک تر است. با توجه به نتایج به دست آمده و ویژگی های رفتاری گونه تحت مطالعه به نظر می رسد در این پژوهش روش فاصله ای روش مطمئن تری نسبت به روش صید و صید مجد است. اگرچه روش­ های صید  مجدد طراحی شده به دلیل دارا بودن فرضیات محدودکننده بیشتر برای جمعیت های بسته دقت برآورد بالاتری را دارند، با این حال قابلیت اطمینان به روش برآورد فروانی یک گونه کاملاً به رفتار گونه تحت مطالعه در گزینش زیستگاه بستگی خواهد داشت.