بیماری پارکینسون  یک اختلال طولانی مدت دستگاه عصبی مرکزی است که به طور عمده سیستم حرکتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درد و اختلالات خلقی و ناشی از بیماری پارکینسون اثر نامطلوبی بر کیفیت زندگی فرد دارد. گیاه کارده گیاهی با اثرات آنتی‌اکسیدانی است که در طب سنتی نیز کاربرد دارد. هدف اين تحقيق بررسي اثر عصاره کارده بر افسردگی و درد ناشی از تزریق نوروتوکسین 6-هیدروکسی دوپامین در موش‌های صحرایی نر است. موش‌های‌ صحرایی به صورت تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. گروه پارکینسونی (PD)، با تزریق نوروتوکسین 6- هیدروکسی دوپامین در دﺳﺘﻪ ﻗﺪاﻣﯽ- ﻣﯿﺎﻧﯽ ﻣﻐﺰ (MFB) پارکینسونی شدند. گروه‌های سوم، چهارم و پنجم 7 روز پس از القای مدل پارکینسون با دوزهای 100، 200 و 400 عصاره کارده  به روش گاواژ  به مدت 14 روز تیمار شدند و در روز 15 تست‌های رفتاری شامل تست شنای اجباری و تیل فیلیک انجام شد. تیمار موش‌های پارکینسونی با عصاره کارده در غلظت‌های 100، 200 و 400 به طور چشمگیری مدت زمان بی‌حرکتی را در آزمون شنای اجباری کاهش داد  (05/0p<). تیمار موش‌های پارکینسونی با عصاره کارده در دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به طور معنی‌داری مدت زمان مقاومت به درد را نسبت به گروه پارکینسونی افزایش داده است (05/0p<) . نتایج این مطالعه نشان می‌دهد عصاره گیاه کارده باعث بهبود افسردگی و کاهش درد ناشی از القای پارکینسون  می‌شود که احتمالاً به اثرات آنتی‌اکسیدانی آن مربوط است.
 

امروزه استفاده از گروه وسیعی از گیاهان دارویی از قبیل زعفران و ترکیبات آروماتیک آنها به­ مثابۀ منابع طبیعی که دارای خاصیت آنتی­ اکسیدانی هستند، به ­صورت روز افزون مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر كلاله زعفران، گلبرگ زعفران نيز يك منبع گياهي غني از تركيبات آنتي ­اكسيداني است. تحقیق حاضر در قالب آزمایشی با طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، به بررسی برخی از آنتی­ اکسیدان­ های آنزیمی و غیرآنزیمی گلبرگ­ های دو گونۀ زعفران وحشی استان گیلان و مقایسۀ آن با آنتی ­اکسیدان­ های زعفران زراعی (C. sativus) پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان فنل کل، فلاونویید و آنتوسیانین در گونۀ زعفران زراعی به­ صورت معنی­ داری بیشتر از دو گونۀ دیگر  است. میزان فلاونل در گونۀ  زعفران زیبا (C. speciosus) و میزان فعالیت آنتی­ اکسیدانی (DPPH) در گونۀ زعفران خزری (C. caspius) به ­صورت معنی­ داری بیشتر از گونه­ های دیگر بود. میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در گونه ­های زعفران زراعی و زعفران زیبا نیز به­ صورت معنی ­داری بیشتر از گونۀ زعفران خزری بود، ولی در مورد میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز اختلاف مع نی­داری بین سه گونۀ بررسی شده مشاهده نشد. بنابراین، با توجه به نتایج این تحقیق، گلبرگ گون ه­های مختلف زعفران منبع خوبی از نظر دارا بودن آنتی­اكسیدان­ های غیرآنزیمی و آنزیمی محسوب می­ شوند و می­ تواند مثل یک منبع آنتی ­اكسیدان طبیعی در دسترس، در صنایع غذایی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد.  
 

به­منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر با 24-اپی براسینولید (صفر، 1/0 و 1میلی­گرم بر لیتر) بر افزایش مقاومت گیاه گوجه­فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) به تنش شوری (صفر، 70 و 140 میلی­مولار کلریدسدیم) آزمایشی به­صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرايط گلخانه­ای صورت گرفت. تنش شوری به­ طور قابل ملاحظه ­ای باعث کاهش در میزان رشد گیاه گوجه­ فرنگی شد. با این وجود، پرایمینگ با 24-اپی براسینولید (EBL) (1 میلی‌­گرم بر لیتر) از اثرات منفی کلریدسدیم (به­ويژه در 140 میلی­مولار) به­ نحو معنی­ دار کاست. در این حالت، 24-اپی براسینولید باعث تغییر در میزان وزن تر و خشک (بیش از دو برابر)، کلروفیل کل (72+ درصد)، کاروتنوئيدها (دو برابر)، پرولین آزاد (سه برابر)، نشت الکترولیت­ ها (6/18- درصد)، نسبت Na⁺/K⁺ در ریشه (5/57- درصد) و اندام ­های هوایی (62- درصد) نسبت به شاهد شوری شد. به ­نظر می‌رسد پرایمینگ بذر با اپی‌براسینولید با افزایش در میزان پرولین آزاد، غلظت رنگیزه­ های فتوسنتزی و نیز کاهش نشت الکترولیت ­ها و نسبت Na⁺/K⁺ در بافت­های گیاه گوجه­فرنگی منجر به افزایش تحمل گیاه گوجه ­فرنگی به تنش شوری شد.   

 
 
 

ایمپرانیل DLN، دسته­ای از پلاستیک­ها از خانواده پلی ­یورتان ­ها است که به ­عنوان پوشش در صنعت استفاده م ی­شود. هدف از پژوهش، بررسی قابلیت مخمر جدا­شده در تولید آنزیم­ و تجزیه ایمپرانیل است. در این مطالعه، ایزوله ­های مخمری از نمونه ­های خاک جنگل و پساب صنایع روغن­کشی جدا شدند که قابلیت رشد در محیط پایه نمکی حاوی %1 ایمپرانیل DLN به عنوان تنها منبع کربن موجود در محیط را دارا بودند. ایزوله مخمری NS-10 به عنوان جدایه توانمند در تجزیه ایمپرانیل انتخاب، و توسط PCR و پرایمرهای ITS1 و ITS4 ژن ITS تعیین توالی و شناسایی شد. قابلیت تولید آنزیم­های استراز، اوره­ آز و پروتئاز توسط جدایه به صورت کیفی بررسی شد. سپس تجزیه ایمپرانیل و میزان حذف سنجش شد. در این مطالعه، 40 جدایه مخمری جداسازی شد که براساس قابلیت رشد در محیط حاوی ایمپرانیل، فعالیت آنزیمی و میزان مصرف و حذف ایمپرانیل، جدایه NS-10 به­ عنوان سوش برتر انتخاب شد. تعیین توالی ژن ITS مشخص کرد که این جدایه 100 درصد مشابه با Sarocladium kiliense است. این سوش توانایی تولید هر 3 آنزیم خارج سلولی شامل استراز، اوره ­آز و پروتئاز را داشت. S. kiliense  توانست طی14 روز، 10 گرم در لیتر ایمپرانیل را  100% حذف و در پلیت حاوی ایمپرانیل هاله ایجاد کند. در نهایت، توانمندی سوش برتر در تجزیه صفحات پلی­ یورتان از طریق تصویربرداری توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره(SEM) بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می­دهد که سوشS. kiliense  توانایی تجزیه کامل ایمپرانیل را دارد. این پژوهش می ­تواند در معرفی سوش ­های مخمری توانمند در تجزیه پلاستیک ­ها و همچنین درک مکانیسم تجزیه ­زیستی این ترکیبات کمک ­کننده باشد.
 

 

تولید رنگدانه از باکتری­ ها به علت مقرون به صرفه بودن، محصول بیشتر و استخراج آسان­تر نسبت به سایر منابع از اهمیت خاصی برخوردار است. کاروتنوئید­ها، از مهمترین رنگدانه­ ها با خواص آنتی ­اکسیدانی، پیش ­ساز ویتامینA ، افزایش ­دهنده تولید آنتی ­بادی، ضد تومور و پیشگیری کننده از بیماری ­های قلبی-عروقی هستند. هدف از این مطالعه جداسازی و شناسایی مولکولی باکتری­ های تولیدکنندۀ رنگدانه­ کاروتنوئیدی و آنالیز آن با روش HPLC بود. تعداد 20 نمونه خاك از مناطق مختلف شهر تهران جمع ­آوري شد. پس از رقت­ سازی، نمونه ­ها بر روی محیطBHI آگار کشت و در دمای 37 درجه­ سانتی­ گراد گرماگذاری شد. باکتری­ های تولیدکننده رنگدانه برای شناسایی بیشتر انتخاب و استخراج رنگدانۀ آنها بوسیله­ متانول انجام شد. غربالگری باکتری­ های تولیدکننده­ رنگدانه در دو سطح انجام گرفت: انتخاب سویه­ ها با استفاده از رنگ قابل مشاهده؛ آنالیز عصاره ها با طیف سنجی UV-VIS و تأیید توسط کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا .(HPLC)  ابتدا، جدایه ­ها با استفاده از روش­ های فنوتیپی شناسایی شد و ژن 16S rDNA آنها با روش PCR تکثیر و تعیین توالی شد. Staphylococcus epidermidis، Micrococcus aloeverae، Citricoccus alkalitolerans، Rhodococcus zopfii، Arthrobacter agilis،Dietzia natronolimnaea وRhodococcus ruber  به­ عنوان سویه های تولیدکنندۀ کاروتنوئید شناسایی شدند .بالاترین میزان جذب با استفاده از آنالیز طیف ­سنجی UV-VIS در Staphylococcus epidermidis و Dietzia natronolimnaea مشاهده شد. آنالیز HPLC نشان داد که کاروتنوئیدهای تولید شده در مقایسه با منحنی بتا­کاروتن استاندارد، متعلق به بتاکاروتن هستند. میکروارگانیسم­ ها منبع بالقوه ­ای برای تولید کارتنوئیدها هستند. در این مطالعه، ما دو جنس باکتری (Staphylococcus epidermidis و Dietzia natronolimnaea) با توانایی بالای تولید کارتنوئید معرفی کردیم.
 

شناسایی ویژگی­ های گونه­ های شورزی محلی اهمیت زیادی در استفاده کاربردی از آنها دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی گونه­ های شورزی منطقه­ ای بیابانی و بسیار شور در اطراف شهرستان خوسف واقع در استان خراسان جنوبی و تشخیص روش تحمل شوری (دفع یا انباشت نمک) آنها انجام شده است. برای این منظور، انباشت سدیم در ریشه و اندام ­هوایی هفت گونه شامل چرخه (Launaea arborescens)، اسپند (Peganum harmala)، پرند کوهی (Pteropyrum olivieri)، درمنه سفید (Artemisia santolina)، قیچ (Zygophyllum eurypterum)، پشموک (Aerva javanica.) و کک­ کش بیابانی (Pulicaria gnaphalodes) و خاک اطراف ریشه آنها بررسی شد. در ادامه، ضريب انباشتگي زيستي سدیم (Bioconcentration Factor: BCF) در ریشه، ضریب تراجایی (Translocation factors: TF) آن از ریشه به اندام­ هوایی و ضریب انباشتگی (Accumulation Factor: AF) در اندام هوایی محاسبه شد. نتایج نشان داد که خاک منطقه از نوع لومی رسی و EC آن به بزرگی 65 دسی زیمنس بر متر (ds/m) است که نشان دهنده شوری بسیار زیاد خاک است. بر طبق مقادیر نسبت جذب سدیم (SAR)، درصد سدیم تبادلی (ESP) و با در نظرگیری EC خاک این منطقه در زمره خاک­ های شور-سدیمی قرار دارد. ضریب TF در برخی گونه­ ها بیش­تر از یک بود. با این حال، از آنجا که در هیچ یک از گونه­ های مورد بررسی ضریب  BCFو AF بیش­تر از یک نبود، گونه­ های مذکور جذب­ کننده­ ­یا انباشتگر سدیم نیستند. در مقابل، به نظرمی­ رسد که همه گونه­ های مورد مطالعه، دفع­ کننده نمک و یا حداقل دفع­ کننده سدیم هستند.
 

 

 
 

از آن جايي که کيفيت سوخت‌هاي فسيلي اثر مستقيمي بر سلامت محيط زيست دارد ضروري است که  مقدار گوگرد موجود در اين سوخت­ ها کاهش يابد. در اين تحقيق سويه جديدی از قارچ Exophiala spinifera  به نام سویه  FM استفاده شد که قادر به کاهش دي‌بنزوتيوفن (DBT) به عنوان يک مدل از ترکيب‌های گوگردي حلقوي موجود در سوخت‌هاي فسيلي بود. با انجام تحلیل HPLC مشاهده شد که قارچ مورد نظر طي 7 روز قادر به کاهش %99 از غلظت DBT در محيط کشت پايۀ نمکي است. اين قارچ DBT را به­ مثابۀ منبع گوگرد و بصورت کومتابوليسم با ساير منابع کربني مانند گلوکز مصرف مي‌کند. قارچ E. spinifera در منابع کربني مختلف شامل گلوکز، سوکسينات، گلوکز و اتانول به همراه DBT به عنوان منبع گوگرد کشت داده شد و بيش ترين رشد و فعاليت گوگردزدايي پس از 96 ساعت در حضور گلوکز به عنوان منبع کربن به دست آمد. در غلظت‌هاي مختلف DBT بهترين رشد و فعاليت گوگردزدايي در غلظت 3/0 ميلي ­مولار مشاهده شد. بيشترين ميزان گوگرددزايي DBT و رشد قارچ فوق در 26 تا 30 درجه سلسیوس مشاهده گرديد. pH مناسب براي رشد ماکزيمم و بهترين فعاليت گوگردزدايي حدود 4 تا 5 به ­دست آمد.

خواص جدید مواد در ابعاد نانو باعث شده که نانوتکنولوژی به یکی از بخش­ های پیشرو در تمامی علوم از جمله زیست شناسی و پزشکی تبدیل گردد. در این راستا نانوذرات مغناطیسی بر پایه آهن با توجه به قابلیت­ های متنوع خود، بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته اند. امروزه افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها یکی از مشکلات عمده در درمان عفونت­ های بالینی است، از این رو یافتن عوامل ضد باکتریایی جدید برای مبارزه با سویه­ های مقاوم امری ضروری است. در این مطالعه تولید زیستی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن با استفاده از سوپرناتانت محیط کشت یک باکتری تازه استخراج شده و با هدف بررسی میزان اثر بازدارنگی این نانوذرات بر سویه­ هایی که در بروز عفونت­ های بالینی نقش عمده دارند، انجام شد. تولید زیستی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن به کمک آنزیم­های باکتریایی بوسیله دستگاه اسپکتروسکوپی UV-Vis بررسی گردیده و اندازه متوسط نانوذرات حاصل با استفاده از تکنیک پراکندگی نور دینامیکی تخمین زده شد. خاصیت ضدباکتریایی نانوذرات اکسید آهن علیه باکتری­های اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس با روش­های محاسبه ضریب حساسیت باکتری­ها بررسی گردید. در حضور این نانوذرات بیشترین ضریب حساسیت در یک برابر غلظت ممانعت کننده رشد برای اشرشیاکلی و کمترین مقدار برای استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده شد. میزان مرگ در دو سویه در تماس با سوسپانسیون نانوذرات از واکنش سینتیک درجه یک پیروی کرده و نسبت بقای باکتری ­ها با افزایش زمان تماس کاهش یافت. با توجه به نتایج حاصل و پتانسیل بالای نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن زیستی، می توان از آن­ها در پیشگیری و درمان عفونت­ های بیمارستانی بهره برد.
 

 

کوتين پليمري است که از تراکم و اکسيدشدن اسيدهاي چرب در گياهان به ­وجود آمده و نقش کليدي در حفاظت از گياهان در برابر عوامل بيماري­زا ايفا مي­ کند. کوتيناز يک آنزيم هيدرولازي است که کوتين را تجزيه می­ کند. هدف اين پژوهش استخراج کوتين سیب قرمز،  بررسی فعالیت باکتری­ های توليد­کنندۀ آنزيم کوتيناز در محیط LB و تحلیل­ های بیوانفورماتیکی است. بدين منظور، از پوست ميوه­ سیب قرمز و به کمک بافر اگزالات، کوتين جداسازی شد. سپس سویه­ های توليدکنندۀ آنزيم که قبلاً جداسازي شده ­اند، در داخل پليت­ هاي حاوي محيط کشت کوتين تلقيح داده شدند. پس از کشت اولیه، باکتری ها را در محیط LB کشت داده و به کمک سوبستراي اختصاصي پارانيتروفنول بوتيرات فعاليت کوتينازي نمونه­ ها سنجيده شد. به منظور انجام تحلیل­ های بیوانفورماتیکی، توالی جداسازی­ شده شش نمونۀ باکتریایی تولیدکنندۀ آنزیم کوتیناز در پایگاه ­های محاسباتی تحلیل شد و درخت فیلوژنتیکی هر توالی تهیه شد. سپس، توالی آنزیمی نمونه­ های تولیدکنندۀ کوتیناز بررسی و با رسم درخت فیلوژنتیکی میزان شباهت این توالی­ ها تحلیل شد. نتایج نشان داد که کوتینازهای پروکاریوتی از یوکاریوتی جدا شده ­اند. در ادامه، توالی ناحیه 16S rDNA این نمونه­ها به همراه توالی نمونه­های­ جدید، ارزیابی شده و روابط فیلوژنتیکی این گونه­ها تعیین شد. این تحلیل نشان  داد که توالی جدید در کنار نمونه ­های باکتریایی قرار می ­گیرد؛ بنابراین، احتمالاً آنزیم کوتیناز نمونه ­های شناسایی ­شده، از نظر ساختار و کارکرد با آنزیم کوتیناز این باکتری ها، ممکن است شباهت زیادی داشته باشد.

 
 

در این تحقیق اثر سمّی عصاره­های آبی و اتانولی ناز سفید (Sedum album L.) بر دو سلول سرطان معده (AGS) و پستان (MCF-7) انسان بررسی شد. ناز سفید از روستای دلیر شهرستان چالوس نمونه­برداری شد و هشت غلظت مختلف از عصاره ­های آبی و اتانولی به ­مدت 48 ساعت بر سلول­ های سرطانی اعمال شد. اثر کشندگی و مهاری عصاره ­ها روی سلول­ ها به روش ­های MTT، BrdU و TUNEL بررسی شد. یافته ­ها نشان داد هر دو عصارۀ اثر وابسته به غلظتِ ضد تکثیر سلول و القای آپوپتوز دارند. نتایج MTT نشان داد سلول AGS نسبت به سلول MCF-7 متحمل کشندگی بیشتری شده بود و اثر عصارۀ اتانولی قوی­ تر از عصارۀ آبی بود. داده­ های روش BrdU نشان داد در بالاترین غلظت عصارۀ آبی، تکثیر سلول AGS به 50 درصد و تکثیر سلول MCF-7 به 43 درصد کاهش یافت. همچنین عصارۀ اتانولی در بالاترین غلظت، تکثیر دو سلول AGS و MCF-7 را به ترتیب به 75 درصد و 60 درصد کاهش داد. نتایج روش TUNEL نیز حاکی از آن بود که 52 درصد از سلول­ های AGS و 12درصد از سلول­های MCF-7 تحت تیمار با عصارۀ اتانولی دچار آپوپتوز شدند. عصارۀ آبی نیز در دو سلول فوق به ­ترتیب 28 درصد و 25 درصد آپوپتوز القا کرد. هم مهار تکثیر سلول و هم القای مرگ، از راهکارهای مطلوب محققان در درمان سرطان هستند. شناسایی ترکیبات موجود در ناز سفید و بررسی اثر آنها در مدل­ های حیوانی سرطان می­ تواند به درک بیشتر خواص ضد سرطانی این گیاه کمک کند.
 

به ­منظور بررسی تأثیر مگنتوپرايمينگ بر وي‍ژگي­ هاي فيزيولو‍ژيك و فيتوشيميايي گياه زوفا (Hyssopus officinalis L.) آزمایشی به ­صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد مگنتوپرايمينگ (به ­ويژه در 200 ميلي­ تسلا/5 دقيقه) باعث افزایش وزن خشك اندام­ هاي هوايي (6/82 درصد)، وزن خشك ريشه ­ها (5/86 درصد)، محتوای كلروفيل كل (8/32 درصد)، محتواي كاروتنوئيدها (4/32 درصد) و پلي­ فنل­ ها (به ­میزان دو برابر) در گیاه زوفای 60 روزه شد. همچنين، ميزان نشت الكتروليت­ ها (6/27 درصد) و پراكسيداسيون ليپيدي (45 درصد) کاهش نشان داد. علاوه بر اين، قدرت احياكنندگي، فعاليت پاكروبي راديكال هاي DPPH و آنيون­ هاي سوپراكسيد افزايش معني­ دار يافت. با اين وجود، فعاليت بالای آنزيم­ هاي سوپراكسيددیسموتاز (76 درصد)، كاتالاز (2/4 برابر)، آسكوربات پراكسيداز (4/2 برابر) و گاياكول پراكسيداز (48 درصد) در شدت 90 ميلي ­تسلا یافت شد. نتايج پيشنهاد مي­ كند كاربرد مگنتوپرايمينگ با افزايش انسجام و پايداري غشاء، محتواي رنگيزه­ هاي فتوسنتزي و نيز تحريك سيستم آنتي­ اكسيداني باعث افزایش رشد گياهان زوفا مي­ شود. همچنين این نوع پرايمينگ مي ­تواند با افزايش سطح پلي­ فنل­ ها و ظرفيت آنتي­ اكسيداني، خواص دارويي گياه زوفا را افزايش دهد.