---

رشد گیاهان به شدت تحت تأثیر تنش‌های محیطی چون خشکی، شوری زیاد، درجه حرارت کم یا زیاد قرار می‌گیرد و بر این اساس شناسایی ژن‌هایی که در انطباق یا تحمل تنش نقش دارند و به‌خصوص ژنهای تنظیم‌گر، بسیار ضروری است. پروتئین‌های MYB یک خانواده بزرگ از عوامل رونویسی هستند که از اهمیت خاصی در تنظیم فرایندهای نموی و پاسخ‌های دفاعی در گیاهان برخوردارند. مشخصه اصلی اعضای این خانواده، وجود یک دامین اتصال به DNA (دامین MYB) است که از لحاظ ساختاری حفاظت شده است. از این‌رو آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر میزان بیان نسبی ژن فاکتور رونویسی TaMYB73 با استفاده از روشReal Time PCR  انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ژنوتیپ‌های گندم دوروم (شبرنگ، بهرنگ، کرخه، آریا و دنا) و سطوح خشکی در خاک (5، 10، 15، 20 و 25 درصد ظرفیت زراعی) بود. کشت ژنوتیپ‌ها در گلدان و تنش خشکی در مرحله گیاهچه‌ای (چهار تا پنج برگی) پس از 45 روز اعمال شد. تجزيه و تحلیل داده‌ها با استفاده از فرمول^{CT ΔΔ-} 2 Ratio= و نرم افزار  SAS نسخه 1/9 انجام شد. نتایج تجزیه واریانس دو طرفه، اثر ژنوتیپ، تنش خشکی و اثرات متقابل تنش در خشکی را برای بیان نسبی ژن TaMYB73 و میزان تنظیم‌کننده‌های اسمزی (پرولین و کربوهیدرات) در سطوح تنش (20، 15 و 5 درصد ظرفیت زراعی) نسبت به سطح نرمال (25 درصد ظرفیت زراعی) در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار نشان داد. با افزایش سطوح تنش خشکی به ترتیب از 5 تا 20 درصد ظرفیت زراعی نسبت به سطح نرمال (25 درصد ظرفیت زراعی)، میزان بیان نسبی ژن TaMYB73 و تنظیم‌کننده‌های اسمزی پرولین و کربوهیدرات در ژنوتیپ‌های بهرنگ، کرخه و دنا نسبت افزایش بیشتری نشان داد. با توجه به نتایج این مطالعه، در بین 5 ژنوتیپ مورد بررسی گندم دوروم، به نظر می­ رسد که ژنوتیپ‌های بهرنگ، کرخه و دنا مقاومت بیشتری نسبت به تنش خشکی نشان دادند.

---

دیابت ملیتوس  با مقاومت انسولین، به عنوان اختلال عملکرد سلول­های بتا و افزایش تولید گلوکز کبدی شناخته می­شود. کنترل ضعیف گلوکز در زمان هیپرگلیسمی سبب ایجاد آسیب به بافت ها و ایجاد عواقب خطرناک مانند ناباروری می شود. هیپرگلیسمی مزمن اثرات مضری روی رشد فولیکول ها دارد که برای عملکرد طبیعی جنسی زنان ضروری است. متفورمین بیشترین داروی تجویزی در بیماری دیابت است. اما داروهای شیمیایی علی رغم فواید غیر قابل انکار، داراي اثرات مخرب نیز هستند. از این رو استراتژی های جایگزین برای داروهای فعلی دیابت ضروری است. داروهاي گياهي به طور وسيعي توسط بيماران، بنا بر توصيه هاي غير پزشکي به عنوان مواد پايين آورندۀ قند خون استفاده مي­شوند که گیاه گزنه از جمله این گیاهان است. گزنه از طریق ترشح انسولین و افزایش تکثیر سلول­های بتای پانکراس باعث کاهش سطوح گلوکز پلاسما می ­شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر عصارۀ ریشۀ گزنه به عنوان مکمل متفورمین بر بافت تخمدان مدل دیابتی است. در این مطالعه، از30 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار با وزن تقریبی20 ± 180 گرم استفاده شد. حیوانات تحت آزمایش پس از توزین، به طور تصادفی به 5 گروه6 تایی تقسیم شدند. 1) گروه کنترل،  2) گروه دیابتی که با داروی آلوکسان (mg/kg150) به صورت تزریق داخل صفاقی دیابتی شدند، 3) گروه دیابتی + عصارۀ ریشۀ گزنه (mg/kg 150)، 4) گروه دیابتی + متفورمین (mg/kg150)، 5) گروه دیابتی + متفورمین (mg/kg 150) + عصارۀ ریشۀ گزنه (mg/kg 150 ). در پایان دوره درمان، اثر متفورمین و عصارۀ ریشۀ گزنه بر روی وزن بدن، بافت تخمدان و فاکتورهای بیوشیمیایی ازجمله قند خون و هورمون­های جنسی تحت بررسی و مقایسه قرار گرفت. هم چنین داده­ های به­ دست آمده با استفاده از تحلیل­های آماری مقایسه شد. هیپرگلیسمی و کاهش وزن بدن بعد از تجویز متفورمین و ریشه گزنه به مدت 4 هفته بهبود پیدا کرد. تجویز هم زمان متفورمین و عصاره ریشه گزنه سبب افزایش معنی دار فولیکول های آغازین، اولیه، ثانویه، جسم زرد و کاهش فولیکول های آترتیک و افزایش معنی­دار سطح هورمون های FSH، LH و تستوسترون نسبت به استفاده متفورمین به تنهایی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ریشه گزنه با دارا بودن ترکیبات آنتی­ اکسیدانی و دیگر خواص خود می تواند به عنوان مکمل متفورین دارای عملکرد اصلاحی بر هیپرگلایسمی و بهبود اختلالات تخمدان باشد.
 

---

 به‌منظور بررسی اثرات تنش کم‌آبی، کود نیتروژن و زئولیت بر شاخص‌های فلورسانس کلروفیل، رنگدانه‌ها، محتوای تریگونلین و عملکرد دانه شنبلیله، آزمایشی به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک ‌کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج رژیم آبیاری  به‌عنوان عامل اصلی و ترکیب فاکتوریلی از سه تیمار کودی بر اساس نیتروژن مورد نیاز گیاه (شاهد، ورمی‌کمپوست به میزان 7/2 تن در هکتار و اوره به میزان 11 کیلوگرم در هکتار) و دو مقدار زئولیت (صفر و نه تن در هکتار) به‌عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان دادند که تنش کم‌آبی به‌طور معنی‌داری، ماکزیمم فلورسانس (F_m)، فلورسانس متغییر‌(F_V) ، کارایی فتوسیستم II (F_v/F_m)، محتوای کلروفیل a، b و کل (a+b) و عملکرد دانه را کاهش داد ولی فلورسانس حداقل (F₀)، کارتنوئید و غلظت تریگونلین را افزایش داد. به‌علاوه، بیشترین میزان (F_v/F_m)، محتوای کلروفیل کل، کمترین میزان (F₀) و کاروتنوئید در تیمار بدون تنش کم‌آبی دیده شد و با افزایش شدت تنش کم‌آبی از غلظت تریگونلین و عملکرد دانه کاسته شد. نتایج نشان داد که تنش کم‌آبی منجر به بازدارندگی نوری فتوسیستم  IIشد. در اکثر تیمارها کاربرد کود ورمی‌کمپوست باعث افزایش عملکرد (به‌ترتیب در سال اول و دوم 5/25 درصد و 98/32 درصد) و غلظت تریگونلین دانه شنبلیله (46/7 درصد در سال اول) شد. بنابراین توصیه می‌شود اگر هدف کاشت، تولید تریگونلین از دانه شنبلیله باشد، تنش کم‌آبی خفیف به‌همراه ورمی‌کمپوست می‌تواند تیمار مناسبی بدین منظور باشد.

---

روش Community Level Physiological Profiles (CLPP) از جمله روش­های نوین در ارزیابی تنوع و فعالیت متابولیکی باکتری­ها در اکوسیستم­ها است. بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده، پلی بتا هیدروکسی بوتیرات (PHB) به عنوان یک عامل بیوکنترل، باعث افزایش تنوع باکتریایی در سیستم گوارش برخی از گونه­ های آبزی شده است. در این تحقیق تاثیر استفاده از PHB و ترکیب دو گونه از باکتری تجزیه کننده آن از سرده Acidovorax  در 4 تیمار تحقیقاتی (کنترل، ترکیب دو باکتری تجزیه کننده، % 2 PHB و ترکیب دو باکتری + %2 PHB) بر فعالیت متابولیکی باکتری­های قابل کشت بی هوازی ، در بچه ماهیان تاسماهی سیبری با روش CLPP بررسی شد. نتایج نشان داد که پتانسیل فعالیت باکتری­های بی هوازی در تیمار2% PHB نسبت به سایر تیمارها متفاوت است و استفاده از این بیوپلاستیک باعث افزایش فعالیت متابولیکی باکتری­های بی هوازی در انتهای روده می شود. همچنین نتایج نشان داد که باکتری­های بی­ هوازی انتهای روده در بچه ماهیان تغذیه شده با این تیمار، دارای بالاترین فعالیت متابولیکی بر روی منابع کربنی اسید آمینه، کربوهیدرات و کربوکسیلیک اسیدها در میکروپلت ­ها بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از 2% PHB باعث افزایش فعالیت متابولیکی باکتری­های بی ­هوازی انتهای روده می شود و اضافه کردن باکتری­های تجزیه کننده آن بنا به دلایل نامعلوم تاثیری در افزایش این فعالیت ندارد.

---

در این پژوهش اثرات ضدمیکروبی عصاره اتانولی، متانولی و آبی تهیه شده از برگ و پیاز شش گونه Fessia بر روی رشد تعدادی از میکروارگانیسم‌ها شامل باسیلوس انتراسیس، استافیلوکوک اورئوس، کلبسیلا نومونیه و کاندیدا آلبیکانس مورد بررسی قرارگرفت. نمونه‌های گیاهی از رویشگاه‌های طبیعی جمع‌آوری و سپس مورد شناسایی قرارگرفتند. برای بررسی‌های ضدمیکروبی از روش چاهک‌گذاری وMIC (حداقل غلظت بازدارندگی) استفاده گردید. نتایج در این تحقیق حاکی ازعدم کارایی عصاره‌های آبی و متانولی حاصل از پیاز و برگ بر روی کلیه میکروارگانیسم‌ها هستند. عصاره‌های اتانولی تهیه شده از برگ و پیاز Fessia khorassanica اثر مهاری بالایی نسبت به شاهد بر روی کاندیدا آلبیکانس داشته است.
 
 

---

استفاده از نانو ذرات نقرهبه علت ویژگی های منحصر به فرد آن در حال افزایش است. گیاه دارویی بومادران غنی از ترکیبات فعال زیستی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر ضد سرطانی نانو ذرات نقره سنتز شده با استفاده از عصاره بومادران بر رده سلولی سرطان تخمدان A2780 بود. اثر سمیت  نانو ذرات نقره با آزمون MTT در زمان 48 ساعت  و با غلظت های 2،4، 6، 8، 16 و 32 µg/ml بررسی گردید. برای مطالعه مسیر القاء مرگ سلولی از رنگ امیزی DAPI، اکریدین اورنج/ پروپودیوم یدید و آزمون انکسین 5/ پروپودیوم یدید و ارزیابی فعالیت کاسپاز 3 و 9 استفاده شد. نتایج : یافته ها نشان داد که نانو ذره نقره سنتز شده از گیاه بومادران در غلظت 4 میکروگرم بر میلی لیتر منجر به کاهش پنجاه درصدی زیست پذیری سلولی می گردد. همچنین نتایج حاصل از رنگ امیزیDAPI، اکریدین اورنج/ پروپودیوم ایداید، انکسین/ پروپودیوم یدید نشان دادکه درصد سلول های اپوپتوتیک در گروههای تیمار درمقایسه با کنترل افزایش یافته است. بعلاوه در سلول های تیمار شده فعالیت کاسپاز 3/9 افزایش یافت که نشان دهنده القای مرگ سلولی توسط نانو ذرات نقره از طریق مسیر وابست به کاسپاز می باشد. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت که نانو ذرات سنتز شده با عصاره گیاه بومادران می تواند از طریق القاء آپوپتوز اثر سیتوتوکسیک خود را بر سلول های A2780 اعمال کند.

---

ماهی گورخری به عنوان یک گونه مهم در علم ژنتیک است و با توجه به نزدیکی ژنوم آن به ژنوم انسان، بررسی بیان برخی از ژن­های مربوط به رشد و اشتها طی دورۀ تکامل لاروی این ماهی ضروری به نظر می­رسد. ژن­های کدکننده هورمون رشد و اشتها (GH و گرلین) در سنتز و رهاسازی هورمون رشد نقش دارند که می‌توانند به عنوان ژن­های اقتصادی در ماهیان مطرح شوند. با توجه به اهمیت ژن­های مذکور در دوران تکامل لاروی، تحقیق حاضر به ­منظور بررسی روند فعاليت آنها در مراحل ابتدايي رشد صورت گرفت. نمونه ­برداری از لاروها در روزهای 4، 7، 10، 15، 30 و 45 پس از تفریخ صورت پذیرفت. نمونه­ ها بلافاصله در ازت مایع قرار گرفتند و تا زمان استخراج RNA (با استفاده از کیت RNX-Plus) در فریزر 80- درجۀ سانتی­گراد نگهداری شدند. داده ­های ژن­های هدف با استفاده از ژن رفرنس β-actin  به روش ^∆∆CT- 2 تحلیل ­شد. بیان ژن­های مذکور در طی مراحل مختلف تکاملی تفاوت معنی­ داری با یکدیگر داشتند؛ به­ طوری که بیان ژن GH و گرلین به­ترتیب در روز 4 و 10 پس از تفریخ به­ طور معنی­ داری بیشتر از سایر روزهای نمونه ­برداری بود (P<0.05). بطور کلی با توجه به اهمیت بسیار زیاد ژن­های مرتبط با رشد و اشتها که تأثیر به سزایی در روند بازمانی و بقاء لاروها در مراحل اولیه زندگی بر عهده دارند، در مراحل اولیۀ لاروی و روزهای ابتدایی لاروها بیان ژن­های GH و گرلین، بیشتر از سایر دوره ­های تکاملی است.

---

 گونه Astragalus semnanensis از گون­های خاردار از بخشۀSemnanensis  و گونه Astragalus fridae ازگون­های بدون خار از بخشۀ Incani هستند. این دو گونۀ انحصاری منطقۀ گچی غرب سمنان محسوب می­شوند. علاوه­ بر مطالعات اندک صورت­ گرفته دربارۀ ریخت­ شناسی این دوگونه، ارتباط تشریح، پراکنش و سازش­ پذیری آنها با عوامل خاک و ارتفاع مطالعه­ نشده است که مقایسۀ آن هدف این مطالعه است. در این مطالعه تأثیر ارتفاع و وضعیت فیزیکوشیمیایی خاک بر ویژگی­ های تشریح، ریخت­ شناسی و ریزریخت­ شناسی این دوگونه درقالب تحلیل­ های RDA وCCA  در نرم­ افزارCanoco 4.5  و نیز شناسایی گونه ­های گچ­ زی همراه انجام شد. مقایسه تحلیل­ های RDA نشان داد گچ بیشترین تأثیر مثبت را بر فراوانی هردو گونه و ارتفاع تأثیر مثبت بسیاری بر فراوانی گونۀ fridae .A دارد و بر فراوانی گونۀ A.semnanensis، که اغلب در ارتفاعات پایین ­تر می­ روید، اثر منفی می­ گذارد. هر دوگونه گچ را در سطح روپوست ریشه نگه می­ دارند و بخشی از گچ واردشده در پارانشیم برگ به­ صورت کریستال­ های سولفات کلسیم تجمیع می ­شوند. سازش­ پذیری سطح برگ به ­صورت کرک ­های متراکم و بلندتر و پایه چسب در A. semnanensis و در fridae A. قطورتر و میان­ چسب است. افزایش غلظت منیزیم، پتاسیم، EC، سدیم و CaCO₃ باعث کاهش فراوانی هردوگونه می­ شود. گونه­ هایی مانند cymosum  Acantholimonو Prunus lycioides همراهی خوبی با جامعۀ A.semnanensis دارند. گونه ­های Moltkia gypsaceae  و Euphorbia gypsicola نیز همراهی خوبی با Astragalus fridae دارند.
 
 
 

---

در این مطالعه، تأثیر عصاره جلبک دریایی Ascophyllum nodosum بر شاخص ­های جوانه­ زنی بذر گیاه نخود مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفي با 3 تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل: عصاره جلبکی در 4 سطح (0، 1/5، 2/5 و 3/5 درصد) و تنش خشکی در چهار سطح (0، 0/3- ، 0/6- و 0/9- مگاپاسکال) بود. تنش خشکی توسط پلي اتيلن گلايكول 6000 اعمال شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی در سطوح 0/6- و 0/9- مگاپاسکال به صورت معنی­داری تمامی صفات مورد بررسی را نسبت به شاهد کاهش داد. سطوح 2/5 و 3/5 درصد از عصاره جلبک دریایی منجر به افزایش معنی­دار درصد جوانه ­زنی (%18+ و %24+)، سرعت جوانه­زنی (%15+ و %20+)، طول گیاه چه (%13/3+ و %15/7+)، سطح ریشه ­چه (%10/4+ و %12/8+)، قطر ریشه ­چه (%14/2+ و %25+)، طول ساقه ­چه (14%+ و %16/6+) و وزن خشک ساقه­ چه (%10/3+ و %12/6+) شد. در شرایط بدون تنش و تنش 0/3- مگاپاسکال، سطوح 2/5 و 3/5 درصد عصاره توانست قدرت جوانه ­زنی، شاخص بنیه بذر، آندوسپرم مصرفی، طول و وزن خشک ریشه ­چه به صورت معنی­ دار افزایش دهد. در شرایط تنش 6/0- مگاپاسکال قدرت جوانه­ زنی، شاخص بنیه، وزن خشک ریشه­ چه و در شرایط تنش 0/9- مگاپاسکال آندوسپرم مصرفی، طول و وزن خشک ریشه­ چه با کاربرد عصاره جلبکی در سطح 3/5 درصد بهبود یافت. با توجه به‌ نتایج این پژوهش، استفاده از عصاره جلبک دریایی Ascophyllum nodosum در مرحله جوانه­ زنی به منظور کاهش اثرات منفی ناشی از تنش خشکی در گیاه نخود توصیه می‌شود.
 

---

 

---

 امروزه ماکروجلبک­های قهوه ­ای به ­مثابة یک منبع از ترکیبات مختلف غذایی و دارویی محسوب می­شوند، همچنین تخم ماهی با وجود اسیدهای چرب غیراشباع و پروتئین بالایی که دارد، در برابر فساد بسیار حساس است. جهت به­ تعویق انداختن فساد محصولات تولیدی از تخم ماهی از نمک و نگه­دارنده استفاده می­شود. با توجه به اثر نامطلوب افزودنی­های شیمیایی، استفاده از نگه­دارنده ­های طبیعی بیشتر توصیه می­شود. در این راستا به­ منظور دستیابی به غلظت بهینه آلژینات از تیمارهای مختلف آلژینات 0/1 درصد، 0/2 درصد، 0/3 درصد، 0/4 درصد و 0/5 درصد استفاده شد که براساس ارزیابی حسی آلژینات 0/2 درصد انتخاب شد. سپس از تیمار شاهد (فاقد نمک و آلژینات)، تیمار A₁ (تخم حاوی 2/5 درصد نمک)، تیمار A₂ (تخم حاوی 0/2 درصد آلژینات) و تیمار A₃ (تخم حاوی ترکیبی از نمک 2/5 درصد و آلژینات 0/2 درصد)  جهت بررسی اثر نگه­دارنده­ ها در تخم ماهی استفاده شد. کیفیت تخم ماهی قزل­ آلای رنگین­ کمان طی نگه­داری در یخچال به­ صورت دوره­ای در روزهای (0، 15، 30 و 45) بررسی شد. تیمار A₃ در نتایج شیمیایی، میکروبی و حسی تفاوت معنی­ داری با سایر تیمارها نشان داد )0/05≥(p. نتایج این تحقیق مشخص کرد که استفاده از ترکیب نمک 2/5 درصد و آلژینات 0/2درصد برای ایجاد طعمی مطلوب و افزایش ماندگاری تخم ماهی روش مناسبی است.


 

 

---

آنزيم ليپاز در توليد مواد غذايي، افزاينده‌هاي طعم و بو، مواد شوينده، آرايشي و بهداشتي، داروسازي به كار مي‌رود. يک مانع عمومي براي توليد آنزيم هاي تجاري پايداري کم محلول هاي مايع آنزيم ها است. در اين تحقيق فرایند پايين دستي براي بدست آوردن پودر آنزيم ليپاز خشک شده پاششي پايدار مخمر Yarrowia lipolytica بررسي مي شود. به نمونه هاي محلول آنزيمي غلظت هاي مختلف صمغ عربي و پودر شير خشک براي خشک کردن پاششي اضافه شدند. نمونه ها در يک خشک کن پاششي با دماهاي ورودي و خروجي 175 و 85 درجه سانتيگراد با جريان 15 ليتر در ساعت خشک شدند. بهترين پودر ليپاز از خشک کردن پاششي با فرمول 3 درصد صمغ عربي و 9 درصد شير خشک نسبت به ساير فرمول ها به دست آمد. نتايج نشان داد که پودرهاي ليپاز خشک شده پاششي Y. lipolytica داراي بازده خوبي براي کاربردهاي مختلف است.
 

 
 

---

موجودات زنده در شرایط مختلف محیطی ژن­ های متفاوتی را بیان می­ کنند که در نتیجه آن پروتئین­ های متفاوتی سنتز می شوند. این تغییرات به دلیل آداپته شدن ارگانیسم با شرایط محیطی از قبیل حضور مواد سمی است. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات پروتئینی ایجاد شده در باکتریSBU1  Celeribacter persicus جداسازی شده از جنگل ­های مانگرو خلیج نایبند در محیط حاوی فنانترن به عنوان تنها منبع کربن و انرژی انجام گرفت. برای مطالعه تغییرات ایجاد شده در محتوای پروتئینی سویه SBU1 C. persicus، باکتری در محیط­ های کشت پایه معدنی حاوی استات سدیم به عنوان شاهد و هم­چنین حاوی فنانترن کشت داده شد. پس از استخراج پروتئین کل، ارزیابی تغییرات ایجاد شده در محتوای پروتئینی باکتریSBU1  C. persicus، با استفاده از الکتروفورز عمودی پروتئین­ ها جداسازی و شناسایی آنها توسط روش MALDI-TOF-TOF MS انجام شد. پس از ارزیابی تغییرات پروتئینی ایجاد شده در محتوای پروتئینی سویهSBU1 ، دو باند که نسبت به تیمار شاهد تغییرات بیشتری را نشان دادند (افزایش میزان بیان پروتئین) جداسازی و پروتئین­ های آنها شناسایی گردید. پروتئین­ های شناسایی شده شامل یک پروتئین کانالی و همچنین پروتئینی با عملکرد ناشناخته بود. به طور کلی نتایج این مطالعه بیانگر ایجاد تغییرات قابل توجهی در موای پروتئینی باکتری SBU1 C. persicus پس از مصرف فنانترن بود. افزایش میزان بیان پروتئین کانالی شناسایی شده، احتمالاً نشان دهده نقش این پروتئین در انتقال مولکول­های فنانترن به داخل و یا خارج از سلول است.
 


 
 
 

---

گیاه پونه­ سای بینالودی (Nepeta binaloudensis Jamzad) از گیاهان بومی و دارویی ایران است. این گیاه به علت برداشت بی­ رویه و تخریب رویشگاه آن در خطر انقراض قرار گرفته است ما به بررسی تاثیر آنتی­ اکسیدان­ ها و غلظت­ های مختلف هورمون BAP و NAA بر بهبود شاخه ­زایی و ریشه زایی گیاه پونه بینالودی تحت شرایط درون شیشه پرداختیم. ریزنمونه­ های ساقه در محیط کشت ½ MS حاوی 5/0 میلی­ گرم بر لیتر هورمون BAP به همراه غلظت ­های مختلف آسکوربیک اسید (100 و 200 میلی­گرم بر لیتر) و گلوتاتیون احیا (1 و 2 میکرو مول بر لیتر) کشت شدند. سپس اثر غلظت ­های مختلف هورمون BAP (5/0، 1 و 5/1 میلی­گرم بر لیتر) بر ساقه­ زایی این گیاه محاسبه شد. همچنین ریشه ­زایی، ساقه ­های باززایی شده در محیط کشت ½ MS حاوی غلظت­ های مختلف NAA (5/0، 1 و 5/1 میلی­ گرم بر لیتر) بررسی شد. نتیاج نشان داد که ترکیب آنتی اکسیدان اثر معنی­ داری بر ساقه ­های تولیدی در محیط کشت ½ MS  حاوی 5/0 میلی­ گرم بر لیتر BAP داشت. غلظت 2 میکرومول بر لیتر گلوتاتیون احیا در مقایسه با دیگر تیمارهای آنتی­ اکسیدانی منجر به افزایش ساقه ­زایی شد. غلظت­ های 1 و 1/5 میلی­ گرم بر لیتر BAP اثر معنی­ داری (p-value<0.05) بر درصد ساقه ­زایی و تعداد ساقه ­های تولیدی داشت. در مقابل، درصد ریشه ­زایی و میانگین طول ریشه در غلظت 2 میلی­ گرم بر لیتر هورمون NAA افزایش یافت. ما استفاده از این تیمارها را برای ریز ازدیادی کار آمد این گیاه در حال انقراض پیشنهاد می­ کنیم.
 



 

 

---

رویان­شناسی درخت عرعر، یک گونه مهاجم از ایران
 
تیره تک نیا Simaroubaceae متعلق به راسته Sapindales شامل 22 سرده و 109 گونه است. گونه Ailanthus altissima یا درخت پردیس، گونه ای بسیار مهاجم است که از لحاظ سیستماتیکی متعلق به تیره عرعریان است. برخی از صفات تولیدمثلی برای بقا و گسترش گونه های مهاجم در محیط های جدید ضروری هستند و بررسی سیستم تولید مثلی این گونه ها در نوع خود جالب توجه است. تا به امروز، هیج نوع بررسی رویان شناختی روی این گونه انجام نشده است و دانش ما در رابطه با رویان شناسی این گونه بسیار محدود است. یک مطالعه در رابطه با رویان شناسی گونه A. altissima و مقایسه تکوین بساک در گل های نر و ماده انجام شد تا دیدگاهی را در زمینه تعیین خصوصیات رویان شناختی در این گونه ارائه دهد. نتایج آزمایش های بافت­ شناسی نشان داد گل های نر دارای مادگی ناقص و بساک های چهارخانه ای هستند. پس از میوز سیتوکینز از نوع همزمان است که تتراد های چهاروجهی را ایجاد می نماید. نمو دیواره بساک از نوع دولپه ای و تاپی از نوع ترشحی است. گل های ماده دارای استامینود (پرچم های عقیم) هستند که سلول های مادر میکروسپور خیلی زود قبل از ورود به مرحله میوز تجزیه می شوند. تخمک ها واژگون، دوپوسته ای و پرخورش هستند. نمو کیسه رویانی از نوع علف هفت ­بند و نمو رویان از نوع گل مغربی است. نمو اندوسپرم هسته ای آزاد است. هیپوستاز مشخص و کلاهک خورشی تشکیل می شوند. این مشاهدات درک ما را از رویان شناسی و تشریح رویان گونه A. altissima به عنوان یک گونه مهاجم افزایش خواهد داد.
 

---

مورفومتری اسپرم بخشی از آنالیز مایع منی مبتنی بر فناوری CASA است و نقش مهمی در پیش­ بینی باروری مردان نشان داده است. این آنالیز برپایه استفاده از تكنيك هاي مختلف رنگ ­آمیزی است، اگرچه نشان داده شده است که رنگ ­آمیزی می تواند تغییرات چشمگیری در مورفومتری سلول در گونه­ های مختلف ایجاد کند. هدف از این مطالعه، بررسی تفاوت‌های موجود در مورفومتري اسپرم درآلپاکا بود كه با استفاده از تكنيك ­هاي مختلف رنگ ­آمیزی انجام شد. یک انزال ازهریک از پنج آلپاکای بالغ مورد استفاده قرار گرفت. نمونه­ ها با استفاده از روش جراحی مجرای دفران جمع‌آوری شدند. سه روش رنگ­ آمیزی (یعنیHemacolor ، Harri’s Henatoxylin و Diff-Quik) مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل مورفومتریک با استفاده از سیستم ISAS® v1 CASA-Morph، با بزرگنمایی 100x و میکروسکوپ زمینه روشن و یک دوربین فیلمبرداری دیجیتالی با وضوح نهایی 08/0 میکرومتر بر پیکسل انجام شد. تقریباً تعداد 200 سلول به صورت تصادفی از هر نمونه انتخاب شد وانتخاب تکنیک رنگ ­آمیزی با توجه به اهمیت پارامترهای اندازه سر اسپرم وبخش میانی انتخاب شد. بین تکنیک ­های به کار رفته تقریباً کلیه پارامترها در سطوح متفاوت تفاوت­ هایی را از خود نشان دادند. به طور کلی، سلول­ هایی که سر بزرگ داشتند با تکنیک Harri’s Henatoxylin و آن‌هایی که دارای سر کوچک بودند با Diff-Quik رنگ آمیزی شدند. پارامترهای تفکیک کننده برای تمایز بهتر بین حیوانات، عرض سر، سطح و درصد آکروزوم بود. در نتیجه، مانند سایر گونه ها، نتایج مورفومتری اسپرم آلپاکا نیز به تکنیک رنگ ­آمیزی به کاررفته، حساس بود. این دلالت بر لزوم ذکر واضح و دقیق تکنیک رنگ ­آمیزی استفاده شده در هر مورد برای انجام مقایسه بین مطالعات مختلف روی گونه­ های مشابه دارد. هیچ یک از تکنیک ­های به کار گرفته شده برتر از سایرین نبود. علاوه بر این، روشی که برای به دست آوردن نمونه­ ها استفاده شد، سودمندی و سادگی آن را برای نمونه برداری­ های مکرر نشان داد.

---

بابونه یک گیاه دارویی از تیرۀ کاسنیان است. این مطالعه به منظور بررسی اثر تریفلورالین بر القاء پلی­پلوئیدی در گیاه بابونه انجام شده­است. دو آزمایش مستقل به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی بر روی دانه رست و جوانه­های رأسی در مرحله دو برگی انجام گرفت. به دنبال آنالیزهای ریخت­شناختی، بیوشیمیایی و سیتولوژیکی تعداد کروموزوم­ها برای انواع دیپلوئید و تتراپلوئید به ترتیب 18 و 36 مورد تائید قرار گرفت. بررسی­های ریخت­شناختی و بیوشیمیایی آشکار کرد که افزایش در تعداد مجموعه کامل کروموزومی با کاهش تعداد روزنه­ها در واحد سطح و افزایش اندازه روزنه، تعداد کلروپلاست و محتوای کلروفیل همراه است. همچنین القاء افزایش سطح پلی­پلوئیدی موجب کاهش ارتفاع گیاه و افزایش تعداد شاخه­های جانبی، اندازه برگ و قطر ساقه ، گل و نهنج شد. می­توان نتیجه گرفت که در هر دو روش، غلظت 5/22 میکرومولار تریفلورالین یک غلظت بهینه برای تولید بابونه تتراپلوئید با بالاترین میزان القاء پلی­پلوئیدی و پایین­ترین درصد ناهنجاری است.
 

---

در این بررسی آرایه‌ای جدید تحت عنوان Lepidium ferganense  (تیره کلمیان) برای نخستین بار برای فلور ایران گزارش می‌شود. این آرایه‌ متعلق به منطقه ایرانو-تورانی است. شرح ریخت‌شناسی، تصویر و نقشه پراکنش برای گونه‌ مذکور ارائه می‌گردد. همچنین با نزدیک ­ترین خویشاوند خود مقایسه می‌شود.
.
 

 

 

---

گزارش جدیدی از دو گونه Stipa richteriana و Galium songaricum برای فلور ایران در این مطالعه ارائه می ­شود. گستره پراکندگی جغرافیایی این گونه­ ها که از کوه­ های بینالود و هزار مسجد در استان خراسان رضوی جمع ­آوری شده­ اند، به طور عمده مربوط به آسیای مرکزی است. ریخت­ شناسی این گونه ­های جدید برای ایران با گونه­ های خویشاوندشان مقایسه و اطلاعاتی درباره آرایه‌شناسی، بوم­ شناسی، جغرافیای گیاهی و وضعیت حفاظتی آنها ارائه می‌شود.
 
 

---

 Scorzonera incisa که گیاهی انحصاری ترکیه محسوب می­شده است، از استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران جمع‌‌آوری گردیده و برای اولین بار از کشور گزارش می‌شود؛ این گونه بسیار شبیه به Scorzonera calyculata است که در نیمه غربی ایران و شرق عراق پراکنش دارد ولی به دلیل شکل خاص فندقه از آن جدا می‌شود. در این مقاله شرح، تصویر نمونه هرباریومی و نقشه پراکنش این گونه ارایه می‌شود.