3 نتیجه برای آنتیاکسیدان
منصور افشارمحمدیان، محسن شریفی، سیده نرجس ابوالقاسمی، نرجس محمدی،
دوره 2، شماره 2 - ( 6-1394 )
چکیده
graveolens ، گیاهی معطر و یکساله از تیرۀ کاسنیان است. هدف این بررسی، ارزیابی میزان فنل کل، محتوای فلاونوئید، فلاونول، فعالیت آنتیاکسیدانی و دیگر متابولیتهای ثانویۀ دارویی مهم اندامهای مختلف این گیاه است. بر اساس نتایج، میزان فنل کل و فلاونوئید در اندامهای مختلف گیاهD. graveolens متفاوت است، به نحویکه این ترکیبات آنتیاکسیدانی به طور معنیداری در گل و برگ بیشتر از ساقه و در ساقه بیشتر از ریشه است. میزان فلاونول در گل، برگ و ساقه اختلاف معنیداری نشان نداد و کمترین میزان آن در ریشه مشاهده شد. علاوه بر این، ضریب همبستگی خطی و معنیداری بین فعالیت آنتیاکسیدانی و ترکیبات فنلی در عصارۀ بخشهای مختلف گیاه وجود داشت. همچنین عمدهترین متابولیتهای ثانویه دارویی موجود در گل بورنیل استات، آلفا-کادینول و بورنئول در برگ و ساقه بورنیل استات، تیمول و کالارن و در ریشه، سافرول، کارواسیل استات، ولگارن-ب و برنیل استات بودند. در مجموع نتایج این تحقیق در مقایسه با تحقیقات دیگر، تأثیر خاستگاه گیاه را بر کیفیت و کمیت ترکیبات دارویی بخشهای مختلف گیاه بیشتر مشخص کرد.
حوا شریف دینی، کاظم پریور، نسیم حیاتی رودباری،
دوره 4، شماره 3 - ( 9-1396 )
چکیده
در میان انواع نانوذرات زیستسازگار، نانواکسیدآهن توجه زیادی برای کاربردهای مختلف- بهخصوص در پزشکی و در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی MRI))- به خود جلب کرده است. بررسی اثرات نانواکسیدآهن بر تغییرات هیستولوژیکی بیضه و اسپرماتوژنز موش بالغی که در زمان جنینی تحت تأثير قرار گرفته است، هدف این تحقیق است. در این مطالعة تجربی، موش ها به سه گروه تجربي و دو گروه كنترل و شم تقسيم شدند. نانواکسیدآهن با سه تکرار و دوزهای ۱۰، ۳۰ و ۵۰ mg/kg در روز۱۰ و ۱۲ و ۱۴ دورة بحرانی نمو بیضه جنین به مادر تزریق شد و پساز بلوغ زاده ها، از بیضه و اپیدیدیم برش سریال به ضخامت µm ۰۶/۰ تهیه و رنگآميزي هماتوکسیلین-ائوزین انجام شد و بعد از شمارش سلولي، دادهها تحت تحليل واریانس یک عاملی با تکرار وTukey قرار گرفت. نتایج به دست آمده افزایش برخی پارامترها مانند تعداد اسپرم اپیدیدیمی در دوزهای ۱۰ و ۳۰ میلیگرم، وزن بیضه در دوز ۳۰ میلیگرم، اسپرماتوسیت اولیه در دوز ۱۰ میلیگرم و کاهش برخی دیگر مانند قطر بیضه در هر سه گروه تجربی و حجم بیضه در دوز ۵۰ میلیگرم را نشان دادند. بهعلاوه تغییراتی از قبیل به همریختگی و واکوئله شدن را در دوزهای بالا شاهد بودیم. با توجه به عبور نانواكسيدآهن از غشای سلولی و نیز با توجه به توان اکسیدکنندگی و احیای آن، این نانوماده در دوزهای کم همچون یک آنتیاکسیدان عمل کرد و در دوزهای بالا سمیت را نشان داد و این نشان دهندة پتانسیل دوگانة نانو اکسیدآهن است.
پریچهر حناچی، حجت صادقی علی آبادی، نسیم قربانی، روشنک زرین قلمی، خدیجه کیارستمی،
دوره 8، شماره 1 - ( 3-1400 )
چکیده
بشر از دیرباز به گیاهان علاوه بر دید خوراکی با بینش درمانی نیز نگریسته است. گیاهان منبع غنی از ترکیبات آنتیاکسیدانی و فنولی هستند. اسطوخودوس و بادرنجبویه از گیاهان دارویی هستند که غنی از ترکیبات آنتیاکسیدانت هستند. هدف از این مطالعه، مقایسه میزان ترکیبات آنتیاکسیدانی عصارههای دو گیاه اسطوخودوس و بادرنجبویه و بررسی اثر آنها بر روی رده سلولی سرطانهای پستان، رحم و تخمدان با استفاده از روش عصارهگیری و حلال مناسب است. از برگ خشک گیاهان عصارههای متانولی، آبی، اتانولی تهیه گردید و سنجش فعالیت آنتیاکسیدانی با روش DPPH و FRAP صورت گرفت و در نهایت اثر ضدسرطانی عصارهها بر روی ردههای سلول سرطانی پستان، رحم و تخمدان با روش MTT سنجیده شد. مقایسه نتایج سنجش آنتی اکسیدان کل نشان داد بیشترین میزان مربوط به عصاره اتانولی لئوفلیزه بادرنجبویه و عصاره متانولی لیوفلیزه اسطوخودوس است. میزان IC50 عصاره اتانولی بادرنجبویه برابر 0/028 میلیگرم بر میلیلیتر بر رده سلولی OVCAR-3 بوده که بهترین نتیجه را نسبت به سایر حلالها و سایر ردههای سلولی داشته و در رده سلولهای MCF-7 نیز عصاره اتانولی اسطوخودوس با میزان IC50 برابر 2/07 میلیگرم بر میلیلیتر بهترین نتیجه را داشت. در رده سلولی HeLa نیز عصاره متانولی اسطوخودوس با IC50 برابر 7/36 میلیگرم بر میلیلیتر بهتر از دو حلال دیگر بود. در این پژوهش برای اولین بار تاثیر عصارههای مختلف بادرنجبویه و اسطوخودوس بر روی رده سلولهای سرطان پستان (MCF-7)، تخمدان (OVCAR-3) و دهانه رحم (HeLa) سنجیده شد و نتایج نشان دادکه عصاره اتانولی و متانولی حاصله از این گیاهان دارای خاصیت کشندگی بیشتری بر روی رده سلولهای سرطانی است.