شوری یکی از عوامل مهم محیطی است که رشد گیاه و تولید محصول را محدود می­کند. انگور جزو گیاهان نسبتاً حساس به شوری طبقه­بندی شده است. هدف این مطالعه بررسی اثر شوری بر پراکسیداسیون لیپیدی غشا، اجزای آنتی­اکسیدانی و فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیداتیو در چهار ژنوتیپ انگور Vitis vinifera L. (قره­شانی، لعل­بیدانه، ساچاق و شاهرودی) بود که عمدتاً در زمین­های اطراف دریاچه ارومیه رشد می­کنند. محتوای مالون­دی­آلدهید و فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیداتیو در ریشه و برگ همۀ ژنوتیپ­ها به­طور معنی­داری (p<0.05) افزایش یافت. ژنوتیپ­های قره­شانی و لعل­بیدانه بیشترین فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدان و کمترین مقدار پراکسیداسیون لیپیدی غشا را نشان دادند. شوری اثر معنی­داری هم بر انباشتگی فنل کل و فعالیت آنزیم فنیل­آلانین ­آمونیا­لیاز در همۀ ژنوتیپ­ها داشت. ژنوتیپ قره­شانی بیشترین مقدار فنل کل و فعالیت PAL را نشان داد. همبستگی مثبت معنی­داری بین فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدان، محتوای فنل کل و فعالیت PAL در برگ همۀ ژنوتیپ­ها وجود داشت. به­نظر می­رسد ژنوتیپ­های قره­شانی و لعل­بیدانه سیستم آنتی­اکسیدانی بهتری در­مقایسه ­با دیگر ژنوتیپ­ها دارند و قابلیت بیشتری برای تحمل شوری نشان می­دهند.

در این تحقیق تنش خشکی ازطریق پلی­اتیلن گلیکول با غلظت 20 درصد اعمال شد. 48 ساعت پس ­از اعمال تنش و به­منظور ارتقای مقاومت دربرابر تنش، تیمار نمونه­ ها به­ وسیلۀ نیترات­ پتاسیم در سه غلظت 5، 10، 15 میلی­ مولار طی 9 روز انجام گرفت. تغییرات مقدار پرولین، پروتئین کل، رنگیزه­ های فتوسنتزی، بتاکاروتن، آنتوسیانین، مالون­ دی­ آلدهید، فنل، فلاونول، فلاونوئید، قندهای محلول و پتاسیم برگ اندازه­ گیری شد. نتایج نشان داد که گیاه توتون در مواجه با تنش خشکی به­ منظور حفظ فشار اسمزی داخلی، از تجمع اسمولیت ­هایی مانند پرولین، قندهای محلول و پتاسیم کمک می ­گیرد. همچنین تنش خشکی باعث ایجاد تنش اکسایشی در گیاه توتون می­ شود و تولید فرم­های فعال اکسیژن را افزایش می ­دهد. درنتیجه سیستم دفاع آنتی ­اکسیدانی غیرآنزیمی گیاه توتون شامل آنتوسیانین، فلاونوئید، فلاونول و بتاکاروتن برای مقاومت دربرابر خشکی افزایش می ­یابد. نتایج همچنین نشان داد که کاربرد نیترات پتاسیم به ­ویژه غلظت 15 میلی­ مولار به طور محسوسی توانست برخی از پیامدهای مضر تنش، همچون کاهش رنگیزه ­های فتوسنتزی و پروتئین را بهبود ببخشد. همچنین نیترات پتاسیم توانسته سطوح MDA و بتاکاروتن را به سطح معادل آن در گیاهان کنترل برساند. درنتیجه به­ نظر می ­رسد کاربرد پتاسیم می­ تواند در مقاومت گیاه به خشکی مؤثر باشد و در کاهش برخی اثرهای مضر تنش خشکی نقش مهمی را ایفا ­کند.

در تنش­ های محیطی کاربرد برخی ترکیبات از جمله تعدادی از هورمون­ های رشد گیاهی مانند متیل­ جاسمونات می ­تواند سبب افزایش مقاومت گیاه ­شود. در این مطالعه اثر غلظت ­های مختلف متیل ­جاسمونات (10، 20 و 30 میکرومولار) بر افزایش مقاومت گیاه دربرابر تنش خشکی تحت بررسی قرار گرفت. بررسی­ها در گیاه توتون طی تنش خشکی اعمال­شده با پلی­اتیلن گلایکول 20درصد و طی دوره ­های زمانی 3، 6 و 9 روزه انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش اعمال­شده به­ طور معنی­ داری موجب افزایش محتوای قندهای محلول، مالون دآلدهید و عوامل دفاعی غیرآنزیمی مانند آنتوسیانین و پرولین می­ شود. همچنین، تنش خشکی موجب کاهش مقادیر رنگیزه­ های فتوسنتزی، کاروتنوئید و فلاوونوئید در نمونه ­های تنش­دیده شد. اما کاربرد متیل­ جاسمونات سبب کاهش مالون دی­آلدهید به­ عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و مقادیر مربوط به عوامل تنش­زدا مثل پرولین، بتاکاروتن و مالون­ دی­آلدهید و افزایش میزان قند محلول و رنگیزه­های فتوسنتزی، آنتوسیانین، فلاونوئید و فلاونول شد. با توجه به کاهش هم­زمان پراکسیداسیون لیپیدی و تعدادی از آنتی­ اکسیدان­ های تحت بررسی، به­ نظر می ­رسد استفادۀ برون­زاد متیل­ جاسمونات در تنش خشکی می­تواند به این گیاه برای تحمل تنش کمک کند.

پراکسیدازها (1.11.1.7:EC) پروتئین های شامل هم که به طور گسترده در گیاهان، میکروارگانیسم­ها و حیوانات فعالیت دارند. این آنزیم دو سوبسترایی که پراکسید هیدروژن را تبدیل به آب می کند در مسیر کاتالیز خود باعث اکسید شدن بسیاری از سوبستراهای آلی و غیر آلی  می­شود که همه آنها برای سنجش فعالیت آنزیم قابل استفاده هستند. اما سوبسترای اختصاصی آن همچنان پراکسید هیدروژن است. وجود کلسیم و حداقل چهار باند دی سولفید در ساختار پروتئین به اثبات رسیده که به شکل­گیری و استحکام ساختار سه بعدی مولکول کمک می­کنند. پراکسیدازهای گیاهان نقش­های متعددی از جمله دخالت در بیوسنتز لیگنین، متابولسیم اکسین، رشد سلول، ایجاد اتصالات عرضی دیواره سلول و به خصوص پاسخ به تنش­های محیطی دارند. زمان زیادی است که ثابت شده در تمامی فرآیندهای فیزیولوژیک و تغییرات فنولوژیک گیاه، پراکسید هیدروژن در بافت­ها تولید می­شود که پراکسیدازو کاتالاز به دو شکل متفاوت سلول را از این ماده سمی پاک می­کنند. لذا پراکسیدازها، گزینه خوبی برای پی­گیری مسیر مقابله سلول با عوامل تنش زاو روبه رویی با موقعیت­هایی مثل استرس اکسیداتیو به شمار می­روند. همچنین با توجه به پیشرفت های علوم بیولوژی و تولید نمونه­های خالص از پراکسیدازها، از این مولکول برای مطالعات لیگاند-پروتئین در تحقیقات داروسازی نیز استفاده می­شود. بنابراین در این مرور کوتاه بر پراکسیداز­های گیاهان علاوه بر معرفی آنها، تا حدی به چگونگی سنجش فعالیت آنزیم، بررسی تعداد ایزوزیم­ها و پی­گیری تغییرات ساختاری آنزیم نیز نگاه کوتاهی شده است.

کوتين پليمري است که از تراکم و اکسيدشدن اسيدهاي چرب در گياهان به ­وجود آمده و نقش کليدي در حفاظت از گياهان در برابر عوامل بيماري­زا ايفا مي­ کند. کوتيناز يک آنزيم هيدرولازي است که کوتين را تجزيه می­ کند. هدف اين پژوهش استخراج کوتين سیب قرمز،  بررسی فعالیت باکتری­ های توليد­کنندۀ آنزيم کوتيناز در محیط LB و تحلیل­ های بیوانفورماتیکی است. بدين منظور، از پوست ميوه­ سیب قرمز و به کمک بافر اگزالات، کوتين جداسازی شد. سپس سویه­ های توليدکنندۀ آنزيم که قبلاً جداسازي شده ­اند، در داخل پليت­ هاي حاوي محيط کشت کوتين تلقيح داده شدند. پس از کشت اولیه، باکتری ها را در محیط LB کشت داده و به کمک سوبستراي اختصاصي پارانيتروفنول بوتيرات فعاليت کوتينازي نمونه­ ها سنجيده شد. به منظور انجام تحلیل­ های بیوانفورماتیکی، توالی جداسازی­ شده شش نمونۀ باکتریایی تولیدکنندۀ آنزیم کوتیناز در پایگاه ­های محاسباتی تحلیل شد و درخت فیلوژنتیکی هر توالی تهیه شد. سپس، توالی آنزیمی نمونه­ های تولیدکنندۀ کوتیناز بررسی و با رسم درخت فیلوژنتیکی میزان شباهت این توالی­ ها تحلیل شد. نتایج نشان داد که کوتینازهای پروکاریوتی از یوکاریوتی جدا شده ­اند. در ادامه، توالی ناحیه 16S rDNA این نمونه­ها به همراه توالی نمونه­های­ جدید، ارزیابی شده و روابط فیلوژنتیکی این گونه­ها تعیین شد. این تحلیل نشان  داد که توالی جدید در کنار نمونه ­های باکتریایی قرار می ­گیرد؛ بنابراین، احتمالاً آنزیم کوتیناز نمونه ­های شناسایی ­شده، از نظر ساختار و کارکرد با آنزیم کوتیناز این باکتری ها، ممکن است شباهت زیادی داشته باشد.

 
 

ایمپرانیل DLN، دسته­ای از پلاستیک­ها از خانواده پلی ­یورتان ­ها است که به ­عنوان پوشش در صنعت استفاده م ی­شود. هدف از پژوهش، بررسی قابلیت مخمر جدا­شده در تولید آنزیم­ و تجزیه ایمپرانیل است. در این مطالعه، ایزوله ­های مخمری از نمونه ­های خاک جنگل و پساب صنایع روغن­کشی جدا شدند که قابلیت رشد در محیط پایه نمکی حاوی %1 ایمپرانیل DLN به عنوان تنها منبع کربن موجود در محیط را دارا بودند. ایزوله مخمری NS-10 به عنوان جدایه توانمند در تجزیه ایمپرانیل انتخاب، و توسط PCR و پرایمرهای ITS1 و ITS4 ژن ITS تعیین توالی و شناسایی شد. قابلیت تولید آنزیم­های استراز، اوره­ آز و پروتئاز توسط جدایه به صورت کیفی بررسی شد. سپس تجزیه ایمپرانیل و میزان حذف سنجش شد. در این مطالعه، 40 جدایه مخمری جداسازی شد که براساس قابلیت رشد در محیط حاوی ایمپرانیل، فعالیت آنزیمی و میزان مصرف و حذف ایمپرانیل، جدایه NS-10 به­ عنوان سوش برتر انتخاب شد. تعیین توالی ژن ITS مشخص کرد که این جدایه 100 درصد مشابه با Sarocladium kiliense است. این سوش توانایی تولید هر 3 آنزیم خارج سلولی شامل استراز، اوره ­آز و پروتئاز را داشت. S. kiliense  توانست طی14 روز، 10 گرم در لیتر ایمپرانیل را  100% حذف و در پلیت حاوی ایمپرانیل هاله ایجاد کند. در نهایت، توانمندی سوش برتر در تجزیه صفحات پلی­ یورتان از طریق تصویربرداری توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره(SEM) بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می­دهد که سوشS. kiliense  توانایی تجزیه کامل ایمپرانیل را دارد. این پژوهش می ­تواند در معرفی سوش ­های مخمری توانمند در تجزیه پلاستیک ­ها و همچنین درک مکانیسم تجزیه ­زیستی این ترکیبات کمک ­کننده باشد.
 

 

به ­منظور بررسی تأثیر مگنتوپرايمينگ بر وي‍ژگي­ هاي فيزيولو‍ژيك و فيتوشيميايي گياه زوفا (Hyssopus officinalis L.) آزمایشی به ­صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد مگنتوپرايمينگ (به ­ويژه در 200 ميلي­ تسلا/5 دقيقه) باعث افزایش وزن خشك اندام­ هاي هوايي (6/82 درصد)، وزن خشك ريشه ­ها (5/86 درصد)، محتوای كلروفيل كل (8/32 درصد)، محتواي كاروتنوئيدها (4/32 درصد) و پلي­ فنل­ ها (به ­میزان دو برابر) در گیاه زوفای 60 روزه شد. همچنين، ميزان نشت الكتروليت­ ها (6/27 درصد) و پراكسيداسيون ليپيدي (45 درصد) کاهش نشان داد. علاوه بر اين، قدرت احياكنندگي، فعاليت پاكروبي راديكال هاي DPPH و آنيون­ هاي سوپراكسيد افزايش معني­ دار يافت. با اين وجود، فعاليت بالای آنزيم­ هاي سوپراكسيددیسموتاز (76 درصد)، كاتالاز (2/4 برابر)، آسكوربات پراكسيداز (4/2 برابر) و گاياكول پراكسيداز (48 درصد) در شدت 90 ميلي ­تسلا یافت شد. نتايج پيشنهاد مي­ كند كاربرد مگنتوپرايمينگ با افزايش انسجام و پايداري غشاء، محتواي رنگيزه­ هاي فتوسنتزي و نيز تحريك سيستم آنتي­ اكسيداني باعث افزایش رشد گياهان زوفا مي­ شود. همچنين این نوع پرايمينگ مي ­تواند با افزايش سطح پلي­ فنل­ ها و ظرفيت آنتي­ اكسيداني، خواص دارويي گياه زوفا را افزايش دهد.
 

 

 
 



 

آنزيم ليپاز در توليد مواد غذايي، افزاينده‌هاي طعم و بو، مواد شوينده، آرايشي و بهداشتي، داروسازي به كار مي‌رود. يک مانع عمومي براي توليد آنزيم هاي تجاري پايداري کم محلول هاي مايع آنزيم ها است. در اين تحقيق فرایند پايين دستي براي بدست آوردن پودر آنزيم ليپاز خشک شده پاششي پايدار مخمر Yarrowia lipolytica بررسي مي شود. به نمونه هاي محلول آنزيمي غلظت هاي مختلف صمغ عربي و پودر شير خشک براي خشک کردن پاششي اضافه شدند. نمونه ها در يک خشک کن پاششي با دماهاي ورودي و خروجي 175 و 85 درجه سانتيگراد با جريان 15 ليتر در ساعت خشک شدند. بهترين پودر ليپاز از خشک کردن پاششي با فرمول 3 درصد صمغ عربي و 9 درصد شير خشک نسبت به ساير فرمول ها به دست آمد. نتايج نشان داد که پودرهاي ليپاز خشک شده پاششي Y. lipolytica داراي بازده خوبي براي کاربردهاي مختلف است.