3 نتیجه برای بادرنجبویه
لطیفه پوراکبر، مهدی عابدزاده،
دوره 1، شماره 2 - ( 10-1393 )
چکیده
اثرات ناشی از کاهش لایۀ اوزون و افزایش اشعۀ فرابنفش را امروزه بسیاری از محققان بررسی کردهاند. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر پرتو UV-B بر گیاه بادرنجبویه (ملیسا اوفیسینالیس) و تأثیر سالیسیلیک اسید و میدان مغناطیسی در کاهش اثر زیانبار این پرتو بر این گیاه بود. گیاهان بادرنجبویه به مدت 60 روز در وضعیت گلخانهای کشت یافتند. تیمار فرابنفش بعد از مرحلۀ ششبرگی اعمال شد و پرتو UV-B به مدت 15 روز و هربار به مدت 20 دقیقه اعمال گردید. اسید سالیسیلیک نیز بعد از مرحلۀ ششبرگی با غلظت 1 میلیمولار به مدت یکهفته روی گیاهان پاشیده شد. تیمار میدان مغناطیسی به مدت یک ساعت و با شدتهای صفر، 40 و 85 میلیتسلا اعمال شد. نتایج نشان داد که پرتو UV-B باعث کاهش وزن تر و خشک، رشد طولی ریشه و اندام هوایی شد. این پرتو همچنین میزان رنگیزههای فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید)، میزان قندها و پروتئینهای محلول را کاهش داد. میزان فعالیت فنیلآلانین آمونیالیاز و ترکیبات جاذب UV نیز تحت تأثیر پرتوهای UV-B افزایش نشان داد. بررسی نتایج نشان داد تیمار با سالیسیلیک اسید و میدان مغناطیسی باعث تخفیف آسیبهای ناشی از اعمال پرتوهای UV-B در گیاه شد و توانست فاکتورهایی را که تحت تابشهای فرابنفش تغییر یافته بودند جبران کند.
پریچهر حناچی، حجت صادقی علی آبادی، نسیم قربانی، روشنک زرین قلمی، خدیجه کیارستمی،
دوره 8، شماره 1 - ( 3-1400 )
چکیده
بشر از دیرباز به گیاهان علاوه بر دید خوراکی با بینش درمانی نیز نگریسته است. گیاهان منبع غنی از ترکیبات آنتیاکسیدانی و فنولی هستند. اسطوخودوس و بادرنجبویه از گیاهان دارویی هستند که غنی از ترکیبات آنتیاکسیدانت هستند. هدف از این مطالعه، مقایسه میزان ترکیبات آنتیاکسیدانی عصارههای دو گیاه اسطوخودوس و بادرنجبویه و بررسی اثر آنها بر روی رده سلولی سرطانهای پستان، رحم و تخمدان با استفاده از روش عصارهگیری و حلال مناسب است. از برگ خشک گیاهان عصارههای متانولی، آبی، اتانولی تهیه گردید و سنجش فعالیت آنتیاکسیدانی با روش DPPH و FRAP صورت گرفت و در نهایت اثر ضدسرطانی عصارهها بر روی ردههای سلول سرطانی پستان، رحم و تخمدان با روش MTT سنجیده شد. مقایسه نتایج سنجش آنتی اکسیدان کل نشان داد بیشترین میزان مربوط به عصاره اتانولی لئوفلیزه بادرنجبویه و عصاره متانولی لیوفلیزه اسطوخودوس است. میزان IC50 عصاره اتانولی بادرنجبویه برابر 0/028 میلیگرم بر میلیلیتر بر رده سلولی OVCAR-3 بوده که بهترین نتیجه را نسبت به سایر حلالها و سایر ردههای سلولی داشته و در رده سلولهای MCF-7 نیز عصاره اتانولی اسطوخودوس با میزان IC50 برابر 2/07 میلیگرم بر میلیلیتر بهترین نتیجه را داشت. در رده سلولی HeLa نیز عصاره متانولی اسطوخودوس با IC50 برابر 7/36 میلیگرم بر میلیلیتر بهتر از دو حلال دیگر بود. در این پژوهش برای اولین بار تاثیر عصارههای مختلف بادرنجبویه و اسطوخودوس بر روی رده سلولهای سرطان پستان (MCF-7)، تخمدان (OVCAR-3) و دهانه رحم (HeLa) سنجیده شد و نتایج نشان دادکه عصاره اتانولی و متانولی حاصله از این گیاهان دارای خاصیت کشندگی بیشتری بر روی رده سلولهای سرطانی است.
دکتر نادر چاپارزاده، دکتر لیلا زرندی میاندوآب، - مینا علی پاشایی دهخوارقانی،
دوره 11، شماره 1 - ( 4-1403 )
چکیده
کیفیت بافت عامل مهمى در ارزيابى ميوهها مىباشد. سطوح برش خورده میوه سیب، در اثر فعالیت آنزیم پلیفنولاکسیداز قهوهای رنگ مىشود که دلیل آن اکسیداسیون مواد فنولی میباشد. جلوگیرى از اکسیداسیون مواد فنولی و تغییر رنگ بافت میوهها در صنایع غذایی اهمیت فراوان دارد. به دلیل اثرات نامطلوب افزودنیهای شیمیایی بر سلامت انسان و افزایش ترجیح مصرف کنندگان برای جایگزینی آنها با مواد طبیعی، بازار جالبی برای استفاده از افزودنیهای طبیعی گیاهی در حال شکلگیری است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر برخی ترکیبات شیمیایی و طبیعی شامل سدیم متابیسولفیت، اسید سیتریک، عرق کاسنی، عرق شیرین بیان و عرق بادرنجبویه بر فعالیت آنزیم پلیفنولاکسیداز صورت گرفت. فعالیت آنزیم پلیفنولاکسیداز با استفاده از پیروگالل به عنوان سوبسترا به روش طیف سنجی نوری ارزیابی شد. مقادیر دما و pH بهینه فعالیت آنزیم به ترتیب 32 درجه سانتیگراد و 7 تعیین شدند. نتایج حاکی از تاثیر معنیدار ترکیبات طبیعی مورد استفاده، سدیم متابیسولفیت و اسید سیتریک در کاهش فعالیت این آنزیم بود. بر این اساس، میتوان فعالیت پلیفنلاکسیداز را برای جلوگیری از قهوه ای شدن میوهها با استفاده از ترکیبات طبیعی مناسب به جای مواد شیمیایی کاهش داد.