سکینه کابلی کفشگیری، کاظم پریور، جواد بهارآرا، نسیم حیاتی رودباری، محمدامین کراچیان،
دوره 3، شماره 4 - ( 10-1395 )
چکیده
. حشره کشهای شیمیایی دارای اثرات سمی چون اثرات مخرب بر سیستم تولیدمثلی و اختلال در عملکرد غدد درونریز هستند. در پژوهش تجربی حاضر، اثر حشره کش شیمیایی موونتو در مقایسه با حشره کش زیستی کیتوزان بر سیستم تولیدمثلی ماده در شرایط in vivo بررسی شده است. در این پژوهش، 56 سر موش بهصورت تصادفی به 7 گروه شامل کنترل، تیمار با موونتو وکیتوزان تقسیم شدند. پساز تیمار به مدت 21 روز، موشها کشته شده، تخمدانها و خون جدا، بافت تثبیت و با روش H&E رنگآمیزی شدند. سپس قطر، تعداد فولیکول های اولیه، ثانویه و آنترال و سطح هورمونهای FSH,LH و استرادیول اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تیمار با کیتوزان بر تعداد و قطر فولیکول های اولیه، ثانویه و آنترال در گروههای mg/kg 5/2 و 5 کیتوزان اثر معنیدار ندارد، اما کاهش معنیدار در گروه mg/kg 10 کیتوزان و کلیه گروه های تیمار با موونتو ایجاد میکند. همچنین سطح هورمونهای استرادیول، FSH وLH تحت تیمار با موونتو و تیمار با غلظت 10 کیتوزان نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار یافته است. یافته ها نشان میدهد موونتو موجب تغییر سطح هورمون های جنسی و ایجاد تغییر در ساختار فولیکول های تخمدانی و القاء آسیب به سیستم تولیدمثلی ماده شده، در حالیکه کیتوزان به دلیل اعمال حداقل آسیب به ساختار تولیدمثلی ماده میتواند به مثابۀ حشره کش زیستی مورد استفاده باشد.
اکرم تایانلو، صمد زارع، لطیفه کریم زاده باردیی، سروه حسینی،
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) از متداول ترین اختلالات در زنان در سن تولیدمثل است. سندرم متابولیک در 26 تا 46 درصد مبتلایان به PCOS دیده میشود. کبد چرب غیر الکلی(NAFLD) بیان کبدی سندرم متابولیک است. در این مطالعه اثر گزنه بر عملکرد کبد در موش های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تحت بررسی قرار گرفت. 120 موش ماده بالغ نژاد ویستار به گروه های کنترل، PCOS و تجربی تقسیم شدند. به گروه مبتلا به تخمدان پلیکیستیک 2 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن استرادیول والرات به صورت زیرپوستی تزریق و پس از تأیید پلی کیستیک بودن تخمدان، این گروه تحت تزریق درون صفاقی عصارۀ گزنه با دوزهای 150,250,450میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند. موش ها کشته شدند و نمونه های خونی تحت بررسی قرار گرفتند. داده ها با روش ANOVA و سطح معنی داری 05/0 بررسی شدند. آزمون الایزا و اندازهگیری سطوح CRP نشان دهندۀ کاهش فاکتورهای التهابی در نمونه های PCOS تیمار شده با غلظت های مختلف گزنه نسبت به گروه PCOS بود. به نظر میرسد گزنه با توجه با خواص آنتی اکسیدانی خود باعث کاهش سطوح IL-6 و CRP در گروه های PCOS تیمار شده با عصارۀ گزنه نسبت به گروه PCOS شده است.
