4 نتیجه برای جغرافیای گیاهی
علی باقری، محمد محمودی، علی اصغر معصومی،
دوره 6، شماره 3 - ( 7-1398 )
چکیده
پراکنش گونههای گون متعلق به بخشه هیپوگلوتیده ای با استفاده از نرم افزار DIVA-GIS مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع بر اساس طبقه بندی زهری علاوه بر گونههای با پراکنش گسترده، پنج الگوی جهانی شامل: 1. پرونس آسیای شرقی، 2. پرونس ایرانو-آناتولی، 3. پرونس پونتیک، 4. زیرناحیه مدیترانه ای شرقی و 5. زیرناحیه مدیترانه ای غربی شناسایی شدند. همچنین گونه های ایرانی این بخشه نیز در سه الگوی: 1. زاگرس مرکزی، 2. کپهداغ-خراسانی و 3. البرز مرکزی و شرقی طبقه بندی شدند. نقشه ها و الگوهای پراکنش گونه ها ارائه شده است.
مریم بهروزیان، حمید اجتهادی، فرشید معماریانی، محمدرضا جوهرچی، منصور مصداقی،
دوره 6، شماره 3 - ( 7-1398 )
چکیده
گزارش جدیدی از دو گونه Stipa richteriana و Galium songaricum برای فلور ایران در این مطالعه ارائه می شود. گستره پراکندگی جغرافیایی این گونه ها که از کوه های بینالود و هزار مسجد در استان خراسان رضوی جمع آوری شده اند، به طور عمده مربوط به آسیای مرکزی است. ریخت شناسی این گونه های جدید برای ایران با گونه های خویشاوندشان مقایسه و اطلاعاتی درباره آرایه‌شناسی، بوم شناسی، جغرافیای گیاهی و وضعیت حفاظتی آنها ارائه می‌شود.
فرشید معماریانی، حمید اجتهادی، علی‌اصغر ارجمندی، محمدرضا جوهرچی،
دوره 9، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
گونهPiptatherum ferganense به عنوان گزارش جدیدی برای فلور گندمیان ایران از منطقه حفاظت شده قورخود و کوه‌های آلاداغ در خراسان شمالی معرفی می‌شود. دامنه پراکندگی اصلی این گونه در شرق منطقه ایران و تورانی است و با یک جدایی جغرافیایی در شمال شرق ایران یافت شده است. ویژگی‌های ریخت شناسی P. ferganense به تصویر کشیده شده و با نزدیکترین خویشاوند خود P. latifolium مقایسه شده است. این گونه با صفاتی مانند آرایش یکنواخت سنبلچه‌ها در گل‌آذین، پوشینه سرنیزه‌ای، و سیخک کوتاهتر از P. latifolium متمایز می‌شود. نکاتی درباره آرایه‌شناسی، اکولوژی، جغرافیای گیاهی و وضعیت حفاظتی این گونه ارایه شده است.
زهره آتشگاهی، فرشید معماریانی، محمدرضا جوهرچی، وحید جعفری پلگرد،
دوره 9، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
گونه Halimocnemis commixta به عنوان گزارش جدیدی برای فلور ایران از باقیمانده جنگل‌های پسته وحشی در شمال شرق ایران معرفی می‌شود. این گونه در فضاهای باز بین درختان و بر روی خاکهای شور و به همراه سایر گیاهان شاخص شورپسند دیده می‌شود. در این مقاله تصاویر این گیاه ارائه و با گونههای خویشاوند نزدیک خود مقایسه می‌شود. این گونه با گل‌های دسته‌ای و میوه‌های شاخدار نامنظم از گونه خویشاوند H. gamocarpa و با کرک‌های کاملا کوتاه و خوابیده از گونه H. pilosa قابل تشخیص است. نکاتی نیز درباره پراکندگی، بوم شناسی و موقعیت حفاظتی این گونه ارائه می‌شود.
