5 نتیجه برای فولیکول
سکینه کابلی کفشگیری، کاظم پریور، جواد بهارآرا، نسیم حیاتی رودباری، محمدامین کراچیان،
دوره 3، شماره 4 - ( 10-1395 )
چکیده
. حشره کشهای شیمیایی دارای اثرات سمی چون اثرات مخرب بر سیستم تولیدمثلی و اختلال در عملکرد غدد درونریز هستند. در پژوهش تجربی حاضر، اثر حشره کش شیمیایی موونتو در مقایسه با حشره کش زیستی کیتوزان بر سیستم تولیدمثلی ماده در شرایط in vivo بررسی شده است. در این پژوهش، 56 سر موش بهصورت تصادفی به 7 گروه شامل کنترل، تیمار با موونتو وکیتوزان تقسیم شدند. پساز تیمار به مدت 21 روز، موشها کشته شده، تخمدانها و خون جدا، بافت تثبیت و با روش H&E رنگآمیزی شدند. سپس قطر، تعداد فولیکول های اولیه، ثانویه و آنترال و سطح هورمونهای FSH,LH و استرادیول اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تیمار با کیتوزان بر تعداد و قطر فولیکول های اولیه، ثانویه و آنترال در گروههای mg/kg 5/2 و 5 کیتوزان اثر معنیدار ندارد، اما کاهش معنیدار در گروه mg/kg 10 کیتوزان و کلیه گروه های تیمار با موونتو ایجاد میکند. همچنین سطح هورمونهای استرادیول، FSH وLH تحت تیمار با موونتو و تیمار با غلظت 10 کیتوزان نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار یافته است. یافته ها نشان میدهد موونتو موجب تغییر سطح هورمون های جنسی و ایجاد تغییر در ساختار فولیکول های تخمدانی و القاء آسیب به سیستم تولیدمثلی ماده شده، در حالیکه کیتوزان به دلیل اعمال حداقل آسیب به ساختار تولیدمثلی ماده میتواند به مثابۀ حشره کش زیستی مورد استفاده باشد.
الهه سامانی جهرم، ماجد رضایی زاده، سمانه ذوالقدری جهرمی،
دوره 3، شماره 4 - ( 10-1395 )
چکیده
نانو ذرات نقره کاربرد وسیعی در علوم پزشکی دارند هدف این مطالعه بررسی اثر نانوذرۀ نقره بر تغییرات بافتی تخمدان در موش های تیمارشده با ایزونیازید است. در این پژوهش تجربی از40 سر موش صحرایی مادۀ بالغ استفاده شد که به طور تصادفی به پنچ گروه هشتتایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل بدون تیمار بود، گروه شاهد mg/kg 2/0 سرم فیزیولوژی، گروه تجربی1 mg/kg50 داروی ایزونیازید، گروه تجربی2 mg/kg50 داروی ایزونیازید به همراه mg/kg25/0 نانوذرات نقره و گروه تجربی3 mg/kg50 داروی ایزونیازید به همراه mg/kg5/0 نانوذرات نقره دریافت کردند. همۀ تزریق ها برای مدت 15 روز و داروی ایزونیازید بصورت گاواژ و نانوذرۀ نقره به صورت تزریق درون صفاقی تجویز شد. سپس، تمام حیوانات تشریح و بافت تخمدان جدا و در محلول فرمالین 10 درصد قرار داده سپس رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین جهت مطالعات بافتی انجام شد. در گروه های تجربی 1، 2 و 3 کاهش در تعداد فولیکول ثانویه و جسم زرد نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. تعداد فولیکول بدوی و فولیکول گراف در گروه تجربی 3 دارای افزایش معناداری نسبت به گروه ایزونیازید است و تعداد فولیکول اولیۀ تکلایه در گروه تجربی 2 و 3 نسبت به گروه تجربی 1 دارای افزایش معنادار است که احتمال دارد در پژوهش حاضر به دلیل مصرف کمترین نانوذرات نقره، خواص سمی آن کمتر در بافت تخمدان بروز کرده باشد. بنابراین، استفاده از نانوذرات در میزان پایین میتواند اثر تخریبی ایزونیازید را بر بافت تخمدان، کاهش دهد.
نامدار یوسف وند، دلارام اسلیمی اصفهانی، طیبه بهرامی،
دوره 4، شماره 3 - ( 9-1396 )
چکیده
گیاهان اسپند و دارفلفل کاربرد درمانی فراوانی دارند. این گیاهان حاوی فلاونوئیدها هستند که احتمالاً بر سیستم اندوکرینی تولیدمثل مؤثرند و میتوانند باروری را کاهش دهند، بنابراین، در این مطالعه عصارۀ هیدروالکلی اسپند و دارفلفل بر محور هیپوفیز- گناد و تغییرات بافت بیضه تحت بررسی قرار گرفت. در این تحقیق حیوانات به یک گروه کنترل و سه گروه تحت آزمایش تقسیم شدند. گروه اول عصارۀ هیدروالکلی گیاه اسپند با غلظت 200 میلی‌گرم/لیتر، گروه دوم عصارۀ هیدروالکلی گیاه دارفلفل با غلظت 200 میلی‌گرم/لیتر و گروه سوم ترکیب این دو عصاره را با همین غلظت به مدت 30 روز دریافت کردند. بعد از گذشت زمان تیمار چندین شاخص باروری از جمله تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید و تغییرات بافتی بیضه و نیز سطوح سرمی تستوسترون، LH و FSH اندازه گیری شد. داده های بهدستآمده توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه سطوح هورمون های تستوسترون، هورمون محرک فولیکولی و هورمون لوتئینی در گروه عصارۀ اسپند و هردو عصاره در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیدار داشت. علاوه بر این، تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید در گروه عصارۀ اسپند و هردو عصاره کاهش معنی دار نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد عصارۀ هیدروالکلی گیاهان اسپند و دارفلفل باعث کاهش عملکرد محور هیپوفیز-گناد و اسپرماتوژنز در موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد NMRI میشوند.
آزیتا مهربخش، جواد بهارآرا، سعیده ظفر بالانژاد، محمد امین کراچیان،
دوره 7، شماره 3 - ( 9-1399 )
چکیده
امواج الکترومغناطیسی (EMF) ترکیبی از امواج الکتریکی و مغناطیسی هستند. انرژی حمل شده به وسیله این تابش‌ها در بافت‌های زنده جذب می‌شود. به نظر می‌رسد که میدان‌های الکترومغناطیسی میتوانند باعث ناباروری در زنان شوند. شاهدانه گیاهی یکساله و لیفی است و در مناطق گرمسیری به طور خودرو می‌روید. این پژوهش با هدف بررسی اثر حفاظتی عصاره شاهدانه با غلظت‌های 50، 100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم و میدان الکترومغناطیسی با فرکانس 50 هرتز و شدت 50 گاوس بر بلوغ فولیکولهای تخمدانی و تغییرات سطح هورمونهای FSH، LH، استرادیول و پروژسترون در موش ماده نابالغ نژاد NMRI انجام شده است. در پژوهش حاضر 48 سر موش کوچک آزمایشگاهی نژاد ماده نابالغ NMRI با سن تقریبی 16 روزه و وزن حدود 18 گرم در 8 گروه تقسیم شدند. بعد از تیمار، نمونه‌ها تشریح و تخمدانها از بدن آنها خارج شدند. سپس وزن تخمدانها با ترازوی دیجیتال ثبت شد و پس از طی مراحل آماده‌سازی بافتی شمارش تعداد فولیکولهای بدوی، اولیه، ثانویه و آترزی و تعیین سطح هورمون‌ها انجام شد. نتایج نشان داده است که غلظت 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره شاهدانه میتواند بعد از اثر میدان 50 گاوس، تعداد انواع فولیکولها را افزایش و تعداد فولیکولهای آترزی را کاهش دهد. کاربرد غلظت 50 بعد از تیمار با میدان 50 گاوس افزایش سطح هورمونهای FSH، LH و استرادیول را باعث شد و سطح پروژسترون را کاهش داد. یافته‌ها بیانگر این است که عصاره شاهدانه با غلظت 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم میتواند نقش محافظتی در جلوگیری از کاهش تعداد فولیکولهای حاصل از آسیب القا شده توسط امواج الکترومغناطیسی داشته باشد.
سیدمحمدعلی شریعت زاده، زهرا علیزاده،
دوره 9، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
ا نانوذرات نقره بواسطه توانایی ایجاد سمیت در تخمدانها، قادرند باروری زنان را تحت تأثیر قرار دهند. هدف از این مطالعه، بررسی نقش حفاظتی جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس، در برابر سمیت ایجاد شده با نانوذرات نقره، در تخمدان موشهای نژاد NMRI است. در این مطالعه، 24 رأس موش نژاد NMRI به چهار گروه ششتایی تقسیم شدند: کنترل، نانوذرات نقره (mg/kg/day500)، اسپیرولینا (mg/kg/day300) و نانوذرات نقره + اسپیرولینا (با همان دوزهای تعریف شده). 30 روز پس از تیمار دهانی از طریق گاواژ، پارامترهای بیوشیمیایی اندازه‌گیری شد و تخمدانهای چپ از نظر استریولوژیکی بررسی شدند. در گروه نانوذرات نقره، مقدار ظرفیت آنتیاکسیدانی تام سرم، غلظت هورمونی، حجم جسم زرد و تعداد فولیکولهای سالم در مقایسه با گروه کنترل، بهطور معنیداری کاهش یافت (P<0/05). در گروه اسپیرولینا، غلظت مالوندی‌آلدئید و فولیکولهای آترزیشده به طور معنیداری کمتر از گروه کنترل بود (P<0/05). میانگین حجم کل تخمدان، کورتکس، مدولا، انواع فولیکولها و هسته آنها، همچنین ضخامت منطقۀ شفاف در هیچکدام از گروه‌ها اختلاف معنیداری نسبت به گروه کنترل نداشت (P>0/05). اگرچه اسپیرولینا در گروه نانوذرات نقره + اسپیرولینا، نتوانست پارامترهای فوق را تا سطح گروه کنترل جبران کند، اما با کاهش استرس اکسیداتیو، توانست آسیب تخمدانی ناشی از نانوذرات نقره را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
