جستجو در مقالات منتشر شده


16 نتیجه برای ماهی

ابراهیم حسین نجدگرامی،
دوره 1، شماره 2 - ( 12-1393 )
چکیده

نگرانی­های زیست­ محیطی دربارۀ استفادۀ بی­ رویه از آنتی­ بیوتیک­ها باعث افزایش استفاده از عوامل کنترل­ کنندۀ طبیعی شده است. پلی­ بتا­هیدروکسی بوتیرات پلی­مری طبیعی است که می ­تواند به اسید چرب کوتاه ­زنجیرۀ محلول در آب تبدیل شود و همچون عامل کنترل­کنندۀ میکروبی عمل کند. در این آزمایش تأثیر اضافه­ کردن این ماده به جیرۀ غذایی بچه­ ماهیان در 3 تیمار غذایی (کنترل، 2 و 5 درصد) بر فعالیت و تنوع متابولیکی باکتری­ های بی­ هوازی روده در بچه­ ماهیان تاسماهی سیبری با روش community level physiological  profiles  تحت بررسی قرار گرفت. برای بررسی فعالیت و تنوع متابولیکی باکتری­ های بی­ هوازی در رودۀ بچه ماهیان، از میکروپلیت­ های BiologTM Ecoplate  استفاده شد. نتایج طرح نشان داد که استفاده از پلی ­بتا­هیدروکسی­ بوتیرات میزان فعالیت متابولیکی باکتری­ های بی­ هوازی روده را نسبت به تیمار کنترل افزایش می ­دهد. نتایج منحنی Pareto-Lorenz و شاخص ­های شنون و اونس نشان داد بچه­ ماهیانی که از تیمارهای غذایی استفاده کردند تنوع متابولیکی متفاوتی نسبت به تیمار کنترل داشتند.


هاجر آذرین، محمدرضا ایمان پور، مینا رجب پور، نوشین مهدی نژاد، علی جافرنوده،
دوره 2، شماره 2 - ( 6-1394 )
چکیده

در تحقیق حاضر تأثیر ترکیب پروبیوتیک (بیوپلاس ب-2) و  آهن (فریرون) بر برخی از پارامترهای خونی 270 بچه­ماهی سفید (Rutilus frisii kutum)  با میانگین وزنی 1/0±4/0 گرم و میانگین طولی 3/0±9/3 سانتی­متر در 9 تیمار با سه تکرار در مدت 60 روز تحت بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر تعداد گلبول­های قرمز 55/1±106×65/1 عدد در میلی­متر مکعب، میزان هموگلوبین 15/0±63/7  گرم در دسی­لیتر خون، هماتوکریت 85/0­±­03/24 درصد، MCV 48/1 ± 45/1 فمتولیتر، MCH 25/0±29/46 پیکوگرم و لنفوسیت 2±92 درصد مربوط به تیمار 5 بود. بیشترین میزان  MCHC (67/0±65/34 گرم در دسی لیتر) در تیمار 4 و بالاترین تعداد گلبول­های سفید (100±6/6 عدد در میلی­متر مکعب) در تیمار 8 مشاهده شد. یافته­های این تحقیق نشان می­دهد تیمار 5 که حاوی بالاترین میزان آهن (7 میلی­گرم در هر کیلوگرم غذا) و پروبیوتیک (CFC 109×­6/1) در غذا بود بالاترین تعداد گلبول­های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و لنفوسیت را در این پژوهش نشان داد.


محمدرضا ایمان پور، زهرا روحی،
دوره 2، شماره 2 - ( 6-1394 )
چکیده

این مطالعه به منظور نشان­دادن اثر مکمل گیاهی سنگروویت بر پارامترهای رشد، فاکتورهای بیوشیمیایی خون، بازماندگی و مقاومت به تنش­شوری در بچه­ماهیان سفید انجام شد. ماهیان با وزن 003/0±1 گرم به چهار گروه تقسیم شدند و با جیره­های حاوی سنگروویت در سطوح مختلف صفر (شاهد)، 05/0، 1/0 و 15/0 درصد به مدت 45 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که وزن نهایی، افزایش وزن و میزان رشد ویژه افزایش در ماهیان تغذیه شده با جیره­های حاوی سنگروویت افزایش معنی­داری داشته است (05/0>p). علاوه­براین، ضریب تبدیل غذایی ماهیان تیمار­شده با سنگروویت در مقایسه با گروه شاهد به­طور معنی­داری کاهش یافت (05/0>p). با این­حال، میزان ضریب چاقی، گلوکز و پروتئین کل در بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی­داری نداشت (05/0<p). از سوی دیگر، کلسترول خون ماهی سفید در گروه شاهد (013/0±17/190 میلی­گرم در دسی­لیتر) در مقایسه با تیمارهای سنگروویت افزایش معنی­داری داشت (05/0>p). مکمل غذایی سنگروویت بر بازماندگی و مقاومت به تنش شوری تأثیری نداشت (05/0<p). نتایج مطالعه حاضر نشان می­دهد که مکمل گیاهی سنگروویت می­تواند میزان رشد، مصرف غذا و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه­ماهیان سفید را بهبود بخشد.


مجید بیرانوند، منصوره قائنی، محمد ولایت زاده،
دوره 2، شماره 3 - ( 9-1394 )
چکیده

ماهی زبرا دانیو (Danio rerio Hamilton, 1822) یکی از ماهیان زینتی تجاری آب شیرین است که در مناطق گرمسیری زندگی می ­کند و در کشور ما ارزش اقتصادی بسیاری دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر جیره غذایی حاوی ریزجلبک اسپیرولینا (.Spirulina sp) بر شاخص ­های رشد و تغذیه ماهی زبرا دانیو (Danio rerio) انجام شد. تعداد 360 قطعه ماهی زبرا دانیو به طور تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در 12 آکواریوم تقسیم شدند که تیمارهای غذایی شامل تیمار 1 یا شاهد (غذای تجاری فاقد مکمل جلبک اسپیرولینا)، تیمار 2 (غذای تجاری به همراه 0/5 درصد مکمل جلبک اسپیرولینا)، تیمار 3 (غذای تجاری به همراه 1 درصد مکمل جلبک اسپیرولینا) و تیمار 4 (غذای تجاری به همراه 5/1درصد مکمل جلبک اسپیرولینا) بودند. به­ طور کلی،  استفاده از جلبک اسپیرولینا در جیرۀ غذایی ماهی زبرا دانیو سبب افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه  این­گونه شد، اما افزایش میزان پودر جلبک اسپیرولینا در جیره غذایی ماهی زبرا دانیو طی دوره پرورش 60 روزه تأثیری بر شاخص ضریب تبدیل غذایی نداشت. با توجه به اینکه دربارۀ شاخص های رشد بین تیمار 1 و 1/5 اختلاف معنی­ داری وجود ندارد، تیمار 1 درصد پودر جلبک اسپیرولینا بهترین تیمار جهت رشد ماهی زبرا دانیو بود.


غفار خسروانی اصل، ایرج هاشم زاده سقرلو، اسماعیل پیرعلی، اصغر عبدلی،
دوره 3، شماره 1 - ( 3-1395 )
چکیده

در این بررسی روابط شجره­ شناسی ماهی قزل­آلای خال قرمز Salmo trutta L.1758 در رودخانه جاجرود حوضه دریاچه نمک با استفاده از توالی کامل ناحیه D-Loop ژنوم میتوکندریایی 5 قطعه ماهی در مقایسه با دیگر جمعیت­ های این گونه در ایران بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که جمعیت ماهی قزل­آلای خال­قرمز رودخانه جاجرود نیز مثل دیگر جمعیت­ه ای ایرانی این ماهی متعلق به گروه شجره شناسی دانوب است. هاپلوتایپ مشاهده شده در جمعیت رودخانه جاجرود مشابه هاپلوتایپ گزارش شده در جمعیت رودخانه کرج است. با توجه به نتایج به دست آمده ماهی قزل­آلای خال­قرمز حوضه نمک به جمعیت­های حوضه خزر نسبت داده شد و نسبت آن با گونه Salmo macrostigma مورد تأیید قرار نگرفت. با توجه به مشاهده نشدن هاپلوتایپ جمعیت­ های کرج و جاجرود در حوضه خزر و روابط آن با دیگر هاپلوتایپ­ های ایرانی و دانوبی شاید بتوان این هاپلوتایپ را از هاپلوتایپ های قدیمی دانست که ممکن است در حوضه خزر هم وجود داشته باشند. با توجه به بحث­های موجود در رابطه با زیست شناسی، ویژگی­ های جغرافیایی و همچنین با توجه به نوع هاپلوتایپ ماهی قزل­آلای خال ­قرمز حوضه نمک می­توان عنوان نمود که این جمعیت­ ها احتمالاً بومی حوضه نمک بوده و توسط انسان به حوضه یادشده معرفی نشده­ اند.


باهره میرناطق، نادر شعبانی پور، فاطمه اسمعیل کاویانی،
دوره 3، شماره 2 - ( 6-1395 )
چکیده

زنده زایی فرایند پیشرفته­ای است که در برخی ماهیان استخوانی دیده می­شود. تخمک ماهیان با پوشش های متفاوتی حفاظت می­شود که اولین آنها پس از غشاء تخمک (اولما) زونا ردیاتا (ZR)  با ساختاری فاقد سلول است. زونا ردیاتا تنوع زیادی در ضخامت، ساختار و احتمالا عملکرد در تخمک ماهیان متفاوت و همچنین مراحل مختلف رشد تخمک­ها دارد. در تحقیق حاضر ریز ساختار زونا ردیاتا در اطراف تخمک ماهی گوپی (Poecilia reticulata)  توسط میکروسکوپ­های نوری و الکترونی روبشی در مراحل مختلف رشد مطالعه شده است. زونا ردیاتا در مراحل 1 و 2 رشد تخمک دیده نشد. در مرحله 3 زونا ردیاتا بصورت نواری نازک بدور تخمک یافته شد. ضخامت و پیچیدگی ساختاری در زونا ردیاتا تخمک مرحله 4  پیشرفت کرده ولی در مرحله 5 واجد ظاهری متفاوت و کاستی در ضخامت شد. مشخصه­های سطح خارجی، ویژگی های منافذ و عملکرد احتمالی زونا ردیاتا در طول نمو تخمک بررسی شد.


طیبه عنایت غلامپور، ولی الله جعفری، محمدرضا ایمانپور، حامد کلنگی میاندره،
دوره 3، شماره 4 - ( 12-1395 )
چکیده

در ﻣﻄﺎﻟﻌۀ ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﺄﺛﻴﺮ عصارۀ هیدروالکلی گیاه پنج ­انگشت (Vitex agnus-castus) به منزلۀ مکمل غذایی بر شاخص­های رشد و تغذیه­ ای در لاروهای گورخرماهی (Danio rerio) به ­مدت چهار ماه بررسی شد. لاروها از زمان شروع تغذیۀ فعال تا سن چهارماهگی (میانگین وزن: 1/0±1/2 گرم، میانگین طول: 3/0±2/5 سانتی­متر) با جیرۀ غذایی حاوی عصارۀ گیاه تغذیه شدند. ماهیان تغذیه­ شده با جیرۀ غذایی حاوی عصارۀ گیاهی در شاخص­ های رشد، تغذیه ­ای و بقاء نسبت به گروه شاهد در وضعیت بهتری قرار داشتند (p<0.05). استفاده از عصاره تأثیر معنی­ داری بر میزان بازماندگی بچه­ ماهیان نداشت (p>0.05). جیرۀ حاوی 15 گرم عصاره به­ طور معنی­ داری بهترین ضریب تبدیل غذایی (05/0±071/0) را ایجاد کرد (p<0.05). با افزایش مقدار عصارۀ جیرۀ غذایی، ضریب رشد ویژه ماهیان افزایش یافت. بالاترین و پایین­ ترین شاخص افزایش وزن بدن به ترتیب در تیمار T3 (22/33±583/541) و T0 (71/17±962/252) بدست آمد (p<0.05). بالاترین شاخص وضعیت در تیمار T3 (011/0±447/4) و کمترین مقدار در تیمار T0 (021/0±525/2) مشاهده شد. در مجموع، این تحقیق پیشنهاد می­کند اﻓﺰودن 15 گرم عصاره به جیرۀ غذایی گورخرماهی ﻣﯽ­ﺗﻮاﻧﺪ در ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد رﺷﺪ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﻬﺎیﯽ مؤثر واقع شود و ﺑﻪمنزلۀ ﻣﮑﻤلی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای جیرۀ ﻏﺬایﯽ کپورماهیان در ﻧﻈﺮ گرفته شود.


زهرا روحی، محمدرضا ایمانپور، ولی الله جعفری، وحید تقی زاده،
دوره 4، شماره 1 - ( 3-1396 )
چکیده

مطالعۀ حاضر به­ منظور اندازه­ گیری گلوکز، کلسترول و هماتوکریت به­ عنوان شاخص ارزیابی اثر زیره­سیاه بر سلامت و مقاومت کپورمعمولی نسبت به تنش شوری انجام شد. ماهیان (057/0±457/2 گرم) در چهار گروه با سطوح مختلف صفر، 5/0، 1 و 5/1% زیرۀ سیاه تغذیه شدند. بعد از 56 روز تغذیه، به­ منظور سنجش گلوکز، کلسترول و هماتوکریت، خون­ گیری طی پنج مرحله انجام شد (یک­بار قبل از تنش و چهار مرحله بعد از تنش). میزان گلوکز، کلسترول و هماتوکریت به­ طور معنی­ داری تحت تأثیر شوری قرار گرفت. در روز اول پس از استرس، میزان گلوکز و هماتوکریت در همۀ تیمارها در مقایسه با میزان آنها قبل از استرس به­ طور معنی­ داری افزایش یافت. بعد از استرس، میزان کلسترول در همۀ تیمارها در مقایسه با قبل از استرس به­ طور معنی ­داری کاهش یافت. میزان هماتوکریت در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی­ داری نداشت. در روز اول پس­از استرس، میزان گلوکز در گروه­ های تغذیه شده با زیره­سیاه در مقایسه با گروه شاهد به­ طور معنی­ داری افزایش یافت. سطوح گلوکز و هماتوکریت در همۀ تیمارها به­ تدریج از روز سوم کاهش یافت. بعد از استرس، تفاوت معنی­ داری در میزان بازماندگی در بین تیمارها مشاهده نشد. با این­حال، بیشترین بازماندگی مربوط به ماهیان تیمارشده با زیرۀ سیاه بود. نتایج نشان داد که مکمل غذایی زیرۀ سیاه، اثر مثبتی بر گلوکز، هماتوکریت و مقاومت کپور معمولی نسبت به تنش شوری دارد.


نسرین نیک مهر، سهیل ایگدری، پریا جلیلی،
دوره 4، شماره 1 - ( 3-1396 )
چکیده

ماهی کولیکورا،  Alburnus filippii،از خانوادۀ کپورماهیان است و از رودخانه های ارس و سفیدرود و تالاب انزلی دیده شده است. با توجه فقدان اطلاعات کافی در باب ویژگیهای استخوان شناسی، گونۀ A. filippii این تحقیق با هدف توصیف ساختار اسکلتی آن به اجرا درآمد. براي این پژوهش تعداد 20 قطعه ماهی به وسیلۀ دستگاه الکتروشوکر از رودخانۀ اهرچاي صید و پس از تثبیت در فرمالین 10 درصد بافري، براي انجام مطالعات استخوان شناسی رنگ آمیزي و شفاف سازي شدند. سپس، ویژگیهای استخوانی گونۀ A. filippii به تفصیل توصیف و با ساختارهای اسکلتی توصیف شدۀ دیگر گونه های جنس Alburnus مقایسه شد. براساس نتایج، گونۀ A. filippii یافتهها نشان داد مجموعه ای از ویژگیهای استخوانی شامل تیزبودن زائدۀ میانی استخوان فکی، وجود تمایل به بالا در زائدۀ کورونوئید، برآمده بودن حاشیۀ قدامی استخوان فکی لامی، بادبزنی شکل بودن بخش قدامی استخوان قاعده ای لامی، تیزبودن بخش خلفی استخوان پیشومر، کوچک بودن چهارمین قطعه استخوان زیرچشمی و وجود تعداد 11 استخوان پتریگیوفور در ساختار بالۀ پشتی از دیگر گونه های این جنس در ایران تشخیص پذیر است.


سیدامیر تیموری، امیرپرویز سلاطی، عبدالعلی موحدی نیا، حسین پاشا زانوسی، سلیمان حسن پور،
دوره 4، شماره 3 - ( 9-1396 )
چکیده

روغن ماهی موجود در جیرۀ ماهی پیوسته در معرض خطر اکسیداسیون قرار دارد. در مطالعۀ حاضر، اثر تغذیۀ تاسماهی هیبرید (Huso huso ♂ × Acipenser ruthenus ♀) جوان با جیرۀ حاوی سطوح مختلف چربی اکسیدشده بر سطوح هورمون­ های تیروئیدی به­ مثابۀ هورمون­ های اصلی دخیل در متابولیسم تحت بررسی قرار گرفت. جهت انجام این آزمایش سه رژیم غذایی مختلف با جایگزینی صفر (گروه شاهد)، 50 و 100درصد روغن ماهی اکسیدشده طراحی شد.  90 قطعه تاسماهی هیبرید با میانگین وزن اولیه 7/0 ± 6/212 گرم، پس­از 2 هفته سازگاری با جیرۀ غذایی طراحی شده و محیط آزمایشی، به صورت تصادفی در 9 مخزن فایبرگلاس با ابعاد 2 متر مکعب، در 3 تیمار و هر کدام 3 تکرار ذخیره شدند. غذادهی سه بار در روز (ساعات 8 ، 14 و 20) و تا حد سیری به­ مدت 6 هفته انجام شد. در پایان دوره آزمایش، از ماهی ­ها نمونه خون تهیه و سرم جدا شد. هورمون تیروکسین و تری­یدوتیرونین سرم به روش رادیو­ایمونواسی انداز ه­گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تیروکسین، تری­یدوتیرونین و نسبت تیروکسین به تری­یدوتیرونین سرم تغییر معنی­داری در پاسخ به سطوح مختلف چربی اکسیدشده رژیم غذایی نشان نداد. با توجه به یافته­ های مطالعۀ حاضر می­توان نتیجه گرفت که تغذیه با چربی اکسیدشده اثری بر سطح سرمی هورمون­ های تیروییدی در تاس ماهی هیبرید ندارد.
محمدرضا ایمان پور، ماهرخ نعمتی، حدیثه افشاری، زهرا روحی،
دوره 5، شماره 1 - ( 3-1397 )
چکیده

دفعات تغذیه و تراکم ذخیره­سازی از فاکتورهای مهم مؤثر بر رشد و بلوغ ماهیان پرورشی است. هدف این مطالعه تعیین اثرات تراکم (10، 20، 30 و 40 قطعه ماهی در آکواریوم) و دفعات تغذیه (2، 3 و 4 نوبت غذادهی در روز) بر پارامتراهای رشد و هماتوکریت ماهی کلمه (Rutilus rutilus caspicus) است. آزمایش در دو تکرار و به مدت 45 روز انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که پارامترهای رشد شامل افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا و نرخ رشد ویژه به­ طور معنی ­داری تحت تأثیر تراکم قرار گرفتند (05/0>P)، اما دفعات غذادهی اثر معنی­ داری نداشت (05/0<P). بالاترین وزن و نرخ رشد ویژه در پایین­ ترین تراکم (10 قطعه ماهی در آکواریوم) ثبت شد. کمترین ضریب تبدیل غذا در تراکم 10 قطعه ماهی در آکواریوم بدست آمد، ضریب تبدیل غذا با افزایش تراکم به­ طور معنی­ داری افزایش یافت (05/0>P). همچنین، اثرات متقابل تراکم و دفعات غذادهی بر پارامترهای رشد معنی­ دار نبود (05/0<P). تراکم و دفعات تغذیه تأتیر معنی­ داری بر میزان هماتوکریت نداشت (05/0<P). از سوی دیگر، اثرات متقابل تراکم و دفعات تغذیه بر میزان هماتوکریت معنی­دار بود (05/0>P). کمترین سطح هماتوکریت در تراکم 10 و با دو وعده غذادهی در روز مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تراکم بر رشد اثر معنی­ داری دارد، اما افزایش دفعات غذاذهی تأثیری بر رشد ماهی کلمه ندارد.
مریم عباسی، نادر شعبانی پور،
دوره 5، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده

تحقیق حاضر ساختار شبکیه ماهی سفید دریای خزر و واکنش این ماهی در برابر تغییر نور محیطی را در مرحله بلوغ بررسی می­کند. ماهی سفید دریای خزر(Rutilus frisii subsp. kutum) از جمله ماهیان آنادرموس و بومی دریای خزر و از جمله ماهیان همه چیز خوار است. نمونه ­های بالغ از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی شهید انصاری شهر رشت تهیه شدند و به­ منظور سازش به شرایط روشنایی و تاریکی به مدت نیم ساعت در تاریکی مطلق و روشنایی روز قرار گرفتند. سپس شبکیه چشم جهت مطالعه بافت شناسی با میکروسکوپ نوری و الکترونی جداسازی و آماده شدند. برای آگاهی از ساختار و انواع سلول ­ها و لایه­ های شبکیه مقاطع طولی و جهت مشخص کردن آرایش سلول­ های مخروطی شبکیه مقاطع عرضی از شبکیه تهیه شد. ده لایه سلولی در شبکیه ماهی سفید مشاهده  شد. در لایه سلول­های گیرنده نوری علاوه بر سلول­ های استوانه ­ای، سلول­ های مخروطی منفرد کوتاه دیده شد. در مقاطع عرضی آرایش و الگوی مشخصی از ترتیب و قرار گرفتن سلول­های مخروطی به ­دست نیامد در بررسی واکنش رتینوموتور در ماهی سفید مشخص شد که شبکیه این ماهی به تغییر شرایط نوری پاسخ می­ دهد. نتایج پاسخ رتینوموتور و شاخص رنگدانه­ای  قابل ملاحظه حاکی از اتکای جانور بر دید استوانه ­ای در نور اندک است. از طرف دیگر تغییر میوئید سلول­ های مخروطی نشان­ دهنده قابلیت دید نگی در ماهی سفید نیز هست.

 
معظمه کردجزی، سیدحجت میرصادقی، امید اسدی فارسانی،
دوره 6، شماره 2 - ( 5-1398 )
چکیده

 امروزه ماکروجلبک­های قهوه ­ای به ­مثابة یک منبع از ترکیبات مختلف غذایی و دارویی محسوب می­شوند، همچنین تخم ماهی با وجود اسیدهای چرب غیراشباع و پروتئین بالایی که دارد، در برابر فساد بسیار حساس است. جهت به­ تعویق انداختن فساد محصولات تولیدی از تخم ماهی از نمک و نگه­دارنده استفاده می­شود. با توجه به اثر نامطلوب افزودنی­های شیمیایی، استفاده از نگه­دارنده ­های طبیعی بیشتر توصیه می­شود. در این راستا به­ منظور دستیابی به غلظت بهینه آلژینات از تیمارهای مختلف آلژینات 0/1 درصد، 0/2 درصد، 0/3 درصد، 0/4 درصد و 0/5 درصد استفاده شد که براساس ارزیابی حسی آلژینات 0/2 درصد انتخاب شد. سپس از تیمار شاهد (فاقد نمک و آلژینات)، تیمار A1 (تخم حاوی 2/5 درصد نمک)، تیمار A2 (تخم حاوی 0/2 درصد آلژینات) و تیمار A3 (تخم حاوی ترکیبی از نمک 2/5 درصد و آلژینات 0/2 درصد)  جهت بررسی اثر نگه­دارنده­ ها در تخم ماهی استفاده شد. کیفیت تخم ماهی قزل­ آلای رنگین­ کمان طی نگه­داری در یخچال به­ صورت دوره­ای در روزهای (0، 15، 30 و 45) بررسی شد. تیمار A3 در نتایج شیمیایی، میکروبی و حسی تفاوت معنی­ داری با سایر تیمارها نشان داد )0/05(p. نتایج این تحقیق مشخص کرد که استفاده از ترکیب نمک 2/5 درصد و آلژینات 0/2درصد برای ایجاد طعمی مطلوب و افزایش ماندگاری تخم ماهی روش مناسبی است.


 

 
منوچهر نصری، فریبرز قجقی،
دوره 6، شماره 4 - ( 10-1398 )
چکیده

به‌منظور بررسی تفاوت‌های شکلی کپور سرگنده و دو ریخت‌گروه معروف از ماهی‌های فیتوفاگ با استفاده از تکنیک ریخت‌سنجی هندسی، تعداد 30 قطعه ماهی از هر گروه با میانگین طول استاندارد 3±25 سانتی­ متر تهیه گردید. پس از بیهوشی ماهیان در عصاره پودر گل میخک 1% و تثبیت آن‌ها در فرمالین بافری 4%، تصاویر رقومی با کیفیت 6 مگاپیکسل از نیمرخ چپ نمونه‌ها تهیه گردید. جهت نمایش شکل هندسی نمونه‌ها، تعداد 17 لندمارک هم‌ساخت انتخاب و به کمک نرم‌افزار TPSdig2 رقومی شده و فایل های tps تهیه گردید. پیش از تجزیه‌وتحلیل‌های آماری، تمامی داده‌های غیر شکلی شامل اندازه و جهت با استفاده از تکنیک روی‌هم‌گذاری عمومی حذف گردید. مختصات داده‌های روی‌هم‌گذاری شده پس از تائید همبستگی بین فضای شکل و فضای تانژانت، مورد تجزیه‌وتحلیل آماری تجزیه به مؤلفه‌های اصلی (PCA)، تجزیه همبستگی کانونی (CVA) و آنالیز خوشه‌ای (CA) قرار گرفتند. تمامی تجزیه‌وتحلیل‌های آماری به کمک نرم‌افزارهای  PAST و مجموعه TPS انجام شد. بر اساس نتایج حاصله، بزرگ‌تر بودن طول و ارتفاع سر، طول قاعده باله‌های پشتی و فاصله پیش‌باله شکمی و ارتفاع ساقه دمی در محل اتصال باله دمی و موقعیت عقب‌تر قاعده باله سینه‌ای در کپور سرگنده تفاوت‌های ریختی مرتبط با الگوی تغذیه‌ای آن‌ها بوده و عقب‌تر بودن موقعیت قاعده باله سینه‌ای در فیتوفاگ R نسبت به فیتوفاگ N به دلیل بروز دورگه بین کپور سرگنده و فیتوفاگ است که حداقل برخی از آن‌ها از نظر ریختی به کپور سرگنده شباهت یافته‌اند.


ایرج هاشم زاده، سیده نرجس طباطبائی، نبی الله قائدرحمتی، محسن امیری، لوئیس برناتچز،
دوره 7، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده

غار محل زیست ماهیان کور لرستان در حوضه رود دز در مجاورت رودخانه سزار در منطقه ­ای با ساختار کارستی قرار گرفته است. در مجاورت رودخانه سزار در دیواره­ های دره رودخانه چشمه­ هایی وجود دارد که ممکن است امکان ورود ماهیان رودخانه ­ای را به داخل منابع آب زیرزمینی فراهم کنند. این مشاهدات احتمال رابطه مهاجرتی در بین ماهیان gymnothorax Garra رودخانه سزار و ماهیان کور typhlops Garra  و Garra lorestanensis را پیش می ­آورد. علاوه بر این در بین ماهیان کور در مورد هر گونه، تنوع شکل بدن قابل مشاهده است. تنوع فنوتیپی یادشده ممکن است گویای تنوع ژنتیکی ناشناخته ­ای در بین این ماهیان باشد و یا ناشی از شرایط محیطی حاکم بر بخش­ های مختلف غار ماهی کور باشد. در این مطالعه برای پاسخ به سوالات موجود از روش­ های تعیین توالی ژن سیتوکروم اکسیداز زیرواحد یک (COI) و تعیین توالی نسل جدید استفاده شده است. نتایج نشان می­ دهد اشکال دوکی شکل و اشکال دارای بدن کشیده و غیر دوکی گونه ­های typhlops G.  و lorestanensis G. از نظر ترکیب ژنوم و ژن میتوکندریایی تفاوتی ندارند. همچنین نتایج مقایسه ترکیب ژنومی ماهیان کور و ماهی gymnothorax G.  رودخانه­ های دز و کرخه نشان می­ دهد احتمالا نفوذ ژنتیکی بسیار کمی (کمتر از 3 درصد) از گونه gymnothorax G. به ماهی کور typhlops G.  وجود دارد. شاید بتوان این نفوذ ژنتیکی کم ماهیان سطح­ زی را به سازگاری پایین­ تر آن­ها برای ورود و انطباق با شرایط زیستگاه زیرزمینی نسبت داد.
 
دکتر عطا مولودی صالح، دکتر سهیل ایگدری، دکتر هادی پورباقر، دکتر حمیدرضا اسماعیلی،
دوره 11، شماره 1 - ( 4-1403 )
چکیده

این مطالعه به‌منظور بررسی همپوشانی آشیان اکولوژیک دو گونه همبوم سیاه‌ماهی خالدار (Paracapoeta trutta) و سیاه‌ماهی  میان رودان (Capoeta damascina) در بخش ایرانی رودخانه سیروان (حوضه خلیج فارس) به‌اجرا درآمد. بدین‌منظور، طی زمستان 1400 نمونه‌برداری از هشت ایستگاه (هرکدام با سه تکرار) صورت گرفت. بعد از شناسایی، نمونه‌ها در محل صید رهاسازی شدند. سپس تعداد 10 فاکتور محیطی از جمله عمق، سرعت جریان، عرض رودخانه، pH، دما، هدایت الکتریکی (EC)، کل مواد جامد محلول (TDS)، ارتفاع از سطح دریا، شیب و اکسیژن محلول اندازه‌گیری و ثبت شدند. بررسی مطلوبیت زیستگاه گونه P. trutta به‌صورت pH 8-5/7، دما حدود 10 درجه سانتی‌گراد، TDS  150 میلی‌گرم بر لیتر،EC  400 میکروموس بر سانتی‌متر، ارتفاع از سطح دریا 1150 متر، عمق 15 سانتی‌متر، عرض رودخانه حدود 9 متر، سرعت جریان 1 متر بر ثانیه، شیب 2 درصد و اکسیژن محلول 9 میلیگرم بر لیتر و برای گونه C. damascina نیز به صورت pH 5/6-6، دما حدود 10 درجه سانتی‌گراد، TDS  180 تا 200 میلی‌گرم بر لیتر، EC  300 میکروموس بر سانتی‌متر، ارتفاع از سطح دریا 1150 متر، عمق 25 سانتی‌متر، عرض رودخانه حدود 6 متر، سرعت جریان 5/0 متر بر ثانیه، شیب 2 درصد و اکسیژن محلول 8 میلی‌گرم محاسبه شد. نتایج همپوشانی آشیان اکولوژیک نشان داد که دو گونه براساس فاکتورهای محیطی مورد بررسی، در اکسیژن محلول بیشترین هم‌پوشانی (646/0) و  در فاکتور دما (293/0) کمترین همپوشانی را نشان داد.محاسبه شد. میانگین هم‌پوشانی آشیان اکولوژیک نیز برای دو گونه 432/0 به‌دست آمد.
 

صفحه 1 از 1     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb