---

خواص جدید مواد در ابعاد نانو باعث شده که نانوتکنولوژی به یکی از بخش­ های پیشرو در تمامی علوم از جمله زیست شناسی و پزشکی تبدیل گردد. در این راستا نانوذرات مغناطیسی بر پایه آهن با توجه به قابلیت­ های متنوع خود، بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته اند. امروزه افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها یکی از مشکلات عمده در درمان عفونت­ های بالینی است، از این رو یافتن عوامل ضد باکتریایی جدید برای مبارزه با سویه­ های مقاوم امری ضروری است. در این مطالعه تولید زیستی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن با استفاده از سوپرناتانت محیط کشت یک باکتری تازه استخراج شده و با هدف بررسی میزان اثر بازدارنگی این نانوذرات بر سویه­ هایی که در بروز عفونت­ های بالینی نقش عمده دارند، انجام شد. تولید زیستی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن به کمک آنزیم­های باکتریایی بوسیله دستگاه اسپکتروسکوپی UV-Vis بررسی گردیده و اندازه متوسط نانوذرات حاصل با استفاده از تکنیک پراکندگی نور دینامیکی تخمین زده شد. خاصیت ضدباکتریایی نانوذرات اکسید آهن علیه باکتری­های اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس با روش­های محاسبه ضریب حساسیت باکتری­ها بررسی گردید. در حضور این نانوذرات بیشترین ضریب حساسیت در یک برابر غلظت ممانعت کننده رشد برای اشرشیاکلی و کمترین مقدار برای استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده شد. میزان مرگ در دو سویه در تماس با سوسپانسیون نانوذرات از واکنش سینتیک درجه یک پیروی کرده و نسبت بقای باکتری ­ها با افزایش زمان تماس کاهش یافت. با توجه به نتایج حاصل و پتانسیل بالای نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن زیستی، می توان از آن­ها در پیشگیری و درمان عفونت­ های بیمارستانی بهره برد.
 

 

---

این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر نانواکسید آهن (Fe₂O₃) بر رشد، فیزیولوژی و کالزایی گیاه فلفل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در شرایط درون‌شیشه­ای انجام شد. دانه­رست‌ها در محیط کشت MS حاوی غلظت­های 0، 1، 10 و 20 mgl^-1  نانواکسید آهن کشت شدند. همچنین، اثر غلظت­های مختلف نانوآهن برروی تشکیل کالوس در 2 شرایط مختلف هورمونی شامل0.5 mgl^-1 2,4D+0.5 mgl^-1 BAP و0.5 mgl^-1 BAP+1 mgl^-1 Kin بررسی شد. نتایج نشان داد به­کارگیری نانوآهن موجب افزایش معنی­دار بیومس در اندام­های ریشه، ساقه و برگ گیاه شد. به­علاوه، نانوآهن موجب افزایش غلظت رنگیزه‌های فتوسنتزی (کلروفیلa، کلروفیلb و کارتنوئیدها) شد. تاثیر نانو اکسید آهن بر کالزایی بسته به نوع هورمون­های به کارگرفته شده متفاوت بود. غلظت­های مختلف نانو اکسیدآهن برروی کالزایی تحت تیمار هورمونی 2,4-D و BAP، اثر تحریکی داشت. درحالی­که، حضور نانو آهن در محیط کشت حاوی هورمون­های 2,4-D و کاینتین، اثر معنی­داری روی القای کالوس نداشت. نتایج این تحقیق دلالت بر این مسئله دارد که  بکارگیری نانواکسید آهن در غلظت­های مناسب می‌تواند موجب افزایش راندمان تولید گیاهان به ویژه در شرایط درون شیشه شود.
 
 

---

نانوذرات سوپر پارامغناطیس اکسیدآهن، پیشرفت­های گسترده­ای را در نانوتکنولوژی ایجاد کرده است. خصوصیات منحصر به فرد این ذرات موجب گسترش روزافزون کاربرد آن­ها در زمینه­های مختلف از جمله حوزه­های پزشکی شده است. یکی از این کاربرد­ها، امکان تجزیه و تحلیل غیرتهاجمی برای ردیابی سلول­ها است. با این حال، احتمال ایجاد سمیت در سلول­ها توسط این نانوذرات گزارش شده است. با توجه به این­که آسیب سلولی ناشی از نانوذرات اکسید­آهن وابسته به غلظت است، بنابراین پیدا کردن غلظت مناسب نانوذرات اکسید آهن برای جلوگیری از آسیب سلولی یا مرگ سلولی ناشی از آپوپتوز بسیار مهم است. هدف از این مطالعه یافتن غلظتی از نانوذرات سوپر پارامغناطیس اکسیدآهن است که منجر به ایجاد آپوپتوز در سلول­ها نشود. اين مطالعه با هدف بررسی اثر غلظت­های مختلف نانوذره اکسید­آهن بر بقای سلول، تاثیر بر افزایش بیان ژن دخیل در آپوپتوز در سلول­های بنیادی مزانشيمي مشتق از غشای آمنیوتیک انسان مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. ابتدا سلول­هاي بنیادي از بافت غشای آمنیوتیک انسانی استخراج و کشت داده شدند و جهت اثبات ویژگی مولتی پوتنت بودن این سلول­ها به رده­های سلولی چربی، استخوانی و غضروفی متمایز شدند. سپس درصد زنده­مانی سلول­های تیمار شده با غلظت­های مختلف نانوذره اکسید­آهن (200، 150، 100، 50، 0 میکروگرم در میلی­لیتر) در بازه زمانی 24 و 48 ساعت به روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اثر غلظت­های 0، 100،150 و 200 میکروگرم بر میلی­لیتر از نانوذره بعد از 24 ساعت در hAMSCs از نظر بیان ژن p53 با روش Real-time PCR سنجیده شد. سلول های hAMSC استخراج شده در کشت دو بعدی ظاهری دوکی شکل داشتند که در بررسی مارکرهای سطحی توسط فلوسایتومتری، مشخص شد که این سلول­ها CD29، CD90 و CD105 را بیان کرده و در مقابل CD34 و CD45 را قادر به بیان نبودند. نتایج حاصل از بررسی توانایی چند توانی hAMSCs نشان داد که این سلول­ها قابلیت تمایز به رده­های سلول­های چربی، استخوانی و غضروفی را دارا هستند. نانوذره اکسید­آهن در غلظت 50 و 100 میکروگرم در میلی­لیتر در مدت زمان 24 ساعت تاثیری معنادار بر بقا سلول­ها نداشت. در حالی­که از غلظت 150 به بعد بقا سلولی به شکل قابل ملاحظه­ای کاهش یافت (%4/1±42، 001/0 >P ). نتایج حاصل از آنالیز Real-time PCR نشان داد که بیان ژن p53 ناشی از مواجه سلول با نانوذره با غلظت­های 150 میکروگرم در میلی­لیتر (1/0±4/2، 001/0 >P ) و 200 میکروگرم در میلی­لیتر (11/0±1/4، 001/0 >P ) به شکل قابل ملاحظه­ای افزایش می‌یابد. با توجه به نتایج، نانوذرات مورد استفاده در این مطالعه در غلظت ≤ 100 میکروگرم در میلی­لیتر برای ردیابی سلول­ها مناسب هستند.

---

گندم (Triticum aestivum L.) یکی از مهم­ترین غلات زیرکشت در جهان و ایران، هرساله توسط بیماری­های زیادی از جمله بیماری­های قارچی فوزاریوم تهدید می­شود. با توجه به ویژگی های منحصربه فرد نانوذرات، نانوذره مس­اکسید پتانسیل بالایی در خواص ضدباکتریایی و ضدقارچی از خود نشان می­دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی مقایسه ای اثرضدقارچی نانوذره مس­اکسید و فرم توده آن بر سرکوب قارچ Fusarium calmorum گندم است. به این منظورآزمایش گلدانی با تیمارهای 4 سطح (10، 250، 500 و 1000 میلی­گرم درلیتر) نانوذره و فرم توده مس­اکسید بر گندم رقم ­روشن آلوده به قارچ فوزاریوم صورت گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بهترین مهار بیماری­زایی ریشه در غلظت بالای­ نانوذرات نسبت به فرم توده آن صورت گرفت. غلظت­های 250 و 500 میلی­گرم درلیتر نانوذرات مس­اکسید به ترتیب، باعث بیشترین طول ساقه و ریشه و بیشترین وزن­خشک بخش هوایی و ریشه شدند. تیمار با غلظت­های میانه نانوذرات (10 و 250 میلی­گرم درلیتر)، محتوای کلروفیل a، کلروفیل­کل، کاروتنوئید، ضریب پایداری­کلروفیل، ضریب پایداری­غشاء و محتوای نسبی آب برگ را افزایش داد. درحالی­که با افزایش غلظت هردوفرم نانوذره و فرم توده، محتوای کلروفیلb، مالون­دی­آلدئید، پراکسید هیدروژن و پرولین نمونه ها افزایش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت­های کم و میانه فرم نانواکسیدمس بر مهار قارچ مذکور در گندم نسبت به فرم توده­ای آن موفق­تر بوده است.