در تنش های محیطی کاربرد برخی ترکیبات از جمله تعدادی از هورمون های رشد گیاهی مانند متیل جاسمونات می تواند سبب افزایش مقاومت گیاه شود. در این مطالعه اثر غلظت های مختلف متیل جاسمونات (10، 20 و 30 میکرومولار) بر افزایش مقاومت گیاه دربرابر تنش خشکی تحت بررسی قرار گرفت. بررسیها در گیاه توتون طی تنش خشکی اعمالشده با پلیاتیلن گلایکول 20درصد و طی دوره های زمانی 3، 6 و 9 روزه انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش اعمالشده به طور معنی داری موجب افزایش محتوای قندهای محلول، مالون دآلدهید و عوامل دفاعی غیرآنزیمی مانند آنتوسیانین و پرولین می شود. همچنین، تنش خشکی موجب کاهش مقادیر رنگیزه های فتوسنتزی، کاروتنوئید و فلاوونوئید در نمونه های تنشدیده شد. اما کاربرد متیل جاسمونات سبب کاهش مالون دیآلدهید به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و مقادیر مربوط به عوامل تنشزدا مثل پرولین، بتاکاروتن و مالون دیآلدهید و افزایش میزان قند محلول و رنگیزههای فتوسنتزی، آنتوسیانین، فلاونوئید و فلاونول شد. با توجه به کاهش همزمان پراکسیداسیون لیپیدی و تعدادی از آنتی اکسیدان های تحت بررسی، به نظر می رسد استفادۀ برونزاد متیل جاسمونات در تنش خشکی میتواند به این گیاه برای تحمل تنش کمک کند.
