ندارد کوهیار محسن پور، ندارد سمیه سامه سالاری،
دوره 12، شماره 4 - ( 9-1404 )
چکیده
انسان شناسیزیستی به عنوان شاخه ای از علم انسان شناسی، به مطالعه شواهد تطوری، تنوع و تطابق زیستی و فرهنگی می پردازد که ما را به انسان امروزی تبدیل کرده است. محوریت تطور "انسان" در انسان شناسی، سبب شکل گیری پیوند های بین رشته ای، روشی و مفهومی با دیگر علوم شده است. به غیر از عدم ورود به موضوعاتی چون نخستی شناسی در ایران به دلیل نبود بستر فرهنگی، جغرافیایی و پژوهشی، مطالعه خصوصیات ژنتیکی و فیزیکی گروه های قومی- فرهنگی و جمعیتی معاصر، تکامل زیستی و سازگاری محیطی، عمده مطالعات این حوزه را تشکیل داده است. عدم وجود مطالعات کافی با رویکردها و اهداف انسان شناسی زیستی و نپرداختن به ظرفیتهای این علم در سالهای اخیر موجب کمتر شناخته شدن چارچوب مفهومی آن در ایران گردیده است. از اینرو پژوهش حاضر، ضمن نشان دادن اهمیت اجتماعات علمی پیوندی و میانرشتهای، با بررسی مروری 92 مقاله از پژوهشهای مرتبط که زمینه تحقیق آنها در ایران بوده سعی در بررسی رویکردهای انسانشناسی زیستی در ایران داشته است. مقالات منتخب در عنوان، موضوع، روش و رویکرد، مدعی انجام یک پژوهش انسانشناسی بودهاند. تحقیق حاضر نشان می دهد که دیرینه انسان شناسی، انسان شناسی مولکولی، انسان سنجی، انسان شناسی پزشکی قانونی و دندان، به ترتیب عمده ترین حوزههای پرداخت شده در ایران بوده که مورد توجه محققین بسیاری از دیگر علوم همچون زیست شناسی، باستان شناسی و علوم جنایی نیز قرار گرفته است.
